روزنامه ایران ورزشی
1398/08/19
نگاه
از بازی با کامبوج تا بازی با عراق
ویلموتس در بالاترین حد تناقض حمیدرضا عرب
مارک ویلموتس برخلاف انتظار‌ها درک درستی از مناسبات منطقه‌ای و جغرافیایی خاورمیانه ندارد که پیش از بازی فوق حساس و حیثیتی ایران مقابل عراق که به‌واسطه اتفاقات اخیر حساس‌تر هم شده، اینچنین محیط کاری‌اش را به حاشیه می‌کشد و برای دریافت مطالبات خود گروکشی می‌کند.
شاید اگر سرمربی تیم ملی با کسب اطلاعات و جمع‌آوری فرضیات کافی گام به عرصه مربیگری در ایران می‌گذاشت هرگز چنین تصمیمی را در آستانه بازی با عراق اتخاذ نمی‌کرد و برای دریافت مطالباتش خیز رفتن نمی‌گرفت!
ویلموتس می‌توانست بعد از بازی با عراق تصمیمش برای ادامه یا قطع همکاری با فوتبال ایران را عملی کند و چه بسا برد احتمالی مقابل سنتی‌ترین رقیب فوتبال ایران در منطقه افکار عمومی را با او برای رسیدن به مطالباتش همسو و فشار حداکثری را به فدراسیون فوتبال وارد می‌آورد اما اکنون اگر شکست دیگری در کارنامه سرمربی تیم ملی ثبت شود هیچ بعید نیست که وی زودتر از آنچه تصور میشود به پایان خط برسد و فدراسیون فوتبال ناچار به انتخاب گزینه‌ای دیگر برای تیم ملی شود.
کی‌روش نیز در مقاطعی برای اخذ مطالبات خود با فدراسیون فوتبال ایران وارد چالش‌های جدی شد و حتی تا مرحله جدایی پیش رفت اما سرمربی سابق تیم ملی هیچ‌گاه در روزهای بحرانی که به بازه زمانی شکست مقابل لبنان در مرحله انتخابی جام جهانی 2014 تا بازی با کره جنوبی مربوط می‌شد هرگز پیرامون تیمش را به حاشیه نکشید. در واقع تمام رفتارهای قلدرمأبانه کی‌روش به دوره دوم دوران فعالیتش مربوط می‌شد نه روزها و حتی سال‌های آغازین، در حالی که ویلموتس پیش از رسیدن به شش ماهه اول کار با تیم ملی وارد مرحله گروکشی شده و سعی می‌کند از این راه به حقوقش برسد.
سرمربی تیم ملی در حالی چنین رفتاری را در پیش گرفته که در نشست خبری بعد از بازی با کامبوج در پاسخ به سؤالی درباره دریافت مطالباتش گفته بود: «فعلاً وقت صحبت درباره این مسائل نیست و باید به موضوعات مهم‌تر پرداخت.»
از آن روز تا انتشار خبر امتناع ویلموتس از حضور در ایران فقط یک ماه می‌گذرد و روشن نیست که این حجم از تناقض رفتاری از کجا نشأت می‌گیرد؟ آیا ویلموتس در همان نشست خبری بعد از بازی با کامبوج نمی‌توانست درباره مطالباتش حرفی به میان بیاورد و این موضوع را به روزهای نزدیک به بازی با عراق موکول نکند؟
رفتار اخیر ویلموتس خط بطلان کشید روی تمام آن فرضیاتی که می‌گفت احتمالاً او مربی خوددار‌تری در قیاس با کارلوس کی‌روش است و مسائل مالی را در درجه دوم اهمیت قرار می‌دهد و هیچ بعید نیست که این سلسله رفتار‌ها و اطلاع‌رسانی‌ها به رسانه‌های بلژیکی در صورت تداوم همکاری باز هم ادامه یابد و ویلموتس بعد از هر بار خروج از ایران همین رویه را در پیش بگیرد؟!
نباید از یاد ببریم که فدراسیون فوتبال نیز در به وجود آمدن چنین شرایطی مقصر است و قاعده حرفه‌ای ایجاب می‌کند که طبق قول و قرارهای اولیه حقوق سرمربی پرداخت شود اما نباید از این مهم نیز غافل شد که اگر ویلموتس در بازی با عراق به مانند بازی با بحرین باز هم طعم شکست را بچشد، همین فدراسیون شاید راضی به ادامه کار با او نباشد و از سویی افکار عمومی نیز به واسطه باخت احتمالی و حواشی که به پا شد دیگر این مربی را نپذیرد. ویلموتس اکنون در موقعیتی قرار گرفته که اگر بعد از دریافت مطالباتش با حربه فشار از میدان بازی با عراق نیز پیروز خارج نشود، آینده‌ای مبهم در فوتبال ایران خواهد داشت و هیچ بعید نیست که زودتر از تصورات با فوتبال ایران وداع کند.
سایر اخبار این روزنامه
