اعتراض سیاسی یا لودگی؟!

اکبر زمانی ‪-‬ آنچه که در تظاهرات لبنان دیده‌ایم جریان نوینی در اعتراضات نسبت به سیاست بود. انسان سیاسی در گذشته کسی بود که نسبت به زیست اجتماعی و انسانی دغدغه داشت و این دغدغه او را مجاب می‌کرد با حجم زیادی از مطالعه و تحقیق در همه جنبه‌های فکری بپردازد و به آنچه از لای مطالعات بیرون می‌آورد، عمل می‌کرد. با این تعریف از انسان سیاسی اگر به رخداد لبنان بنگریم حامل نابودی انسان سیاسی است نه از این جهت که شادی در اعتراض مخالف با خرد و خردورزی و اینهاست؛ بلکه ما شاهد لودگی در اعتراض سیاسی لبنان هستیم. اعتراضات لبنان، نسبت به سیاست شبیه به یک جنبش اجتماعی ای است که برای عدم آزادی‌های اجتماعی ایجاد می‌شود. شاید در چند دهه پیش اگر با اینچنین رخدادی روبرو می‌شدیم برایمان تعجب آور بود! در جریان لبنان متوجه می‌شویم اعتراضات علیه سیاست به شادی و سرگرمی‌مردم تبدیل می‌شود.
کما اینکه شاید هیچ تحلیلی، رهبریتی، خردی
و ...در این جمع شدن وجود نداشته باشد و مهم جمع شدن است اینکه افراد اعتراضات سیاسی را به فضای سرگرمی‌تبدیل می‌کنند مهم است و حرف زیادی دارد! در واقع این جمع شدن برای کنار هم قرار گرفتن برای بزم است که همین موجب می‌شود افراد زیادی
پای صحنه بیایند. برای مثال در خانه نشسته ایم


و تلویزیون می‌گوید فلان مالیات را برای فلان چیز ایجاد کردیم بعد افراد با رقص و پایکوبی اعتراض می‌کنند، سلفی می‌گیرند، بهترین لباس‌ها را می‌پوشند گویی قرار است به عروسی بروند و... اینها نماد اینست که مشکلات تنها در سطح سیاست نیست و مردم خواهان جمع شدن برای ارائه دادن هستند.
مردم برای ارائه دادن خودشان جمع می‌شوند و کاملا از مکانیسم اعتراضات لبنان محرز است که خوشی و لذت فردی اهمیت دارد. این فصل جدید از اعتراضات در سطح
دنیاست. مردم به واسطه ی رسانه‌های
نوین و تکنولوژی به یکدستی رسیدند؛
چه بپوشند چه بخورند چه چیز لاکچری است و ...!
این فرهنگ عامه پسند جهانی در حال یکدست کردن مردم کل دنیا است و
این اعتراضات در لبنان نوید یک فرهنگ یکدست شده را می‌دهد.
یکدستی به این شکل و شمایل بسیار بدتر از یکدستی هیتلری است، از این جهت که پذیرای این یکدستی هستیم. این اتفاق رخداد جدیدی در سطح جهانیست که علایق و سلایق مردم دنیا را در یک کاسه قرار می دهد، سیاستی که فرهنگ را یکسره و یکدست ارائه می دهد بی تردید از نظام جهانی می آید. اینکه بگوییم کار فلان قدرت است، اشتباه است. شرکت های بزرگ جهانی، فرهنگی را ارائه می‌دهند که همچون گذشته قابل درک نیست و یا شامل تبلیغات برای این فرقه و آن دین و کشور نیست بلکه دقیقا تبلیغات برای سرگرمی و آزادی های اجتماعی و فردگرایی است اینجاست که خرد و اندیشه رو به نابودی می رود.
این فرهنگ که ریشه‌های فردگرایی دارد محصولاتی دارد انواع مد و فشن، لوازم آرایشی، وسایل بدن سازی و ... ! سرگرم شدن مردم در این فضا موجبات فراموشی مسائل اساسی و مهم می‌شود. تبدیل اعتراضات سیاسی به جشن و پارتی نمود افول جنبش‌های سیاسی و اعلان حضور جنبش های دم دستیِ اجتماعی است.