ضدّ تبلیغ بهروز

اربعین انقلاب را در سال ۱۳۹۷ پشت سر گذاشتیم. از اربعین ابا عبدالله الحسین (ع) این درس را آموختیم که پیام شهید و شهادت و انقلاب را با حفظ سنت اربعین می‌توانیم حفظ کنیم و در راه کمال و اکمال، ره بپیمائیم. همین اربعین حسینی بود که خط سرخ عاشورا و اسلام ناب محمدی را حفظ کرد و به کمال رساند. در انقلاب اسلامی ایران نیز این بزرگداشت اربعین‌های شهادت، از شهید آقا مصطفی خمینی گرفته تا اربعین شهدای قم، تبریز، یزد، اصفهان، تهران، کرمان و... بود که منجر به پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۱۳۵۷ شد. عجب باطنی دارد این «اربعین». وقتی اربعین انقلاب اسلامی را نیز بزرگ شمردیم، بدانیم که ماندگاری انقلاب با باطن اسلام راستین آن تضمین شده است به مدد حضرت حق تعالی. باید توجه کرد که بزرگداشت اربعین انقلاب با تبلیغ به دست نمی‌آید؛ بزرگداشت اربعین انقلاب اسلامی صرفا در حفظ باطن نورانی و پاک این انقلاب اصیل قابل تحقق و تبلور است. بنابراین و در این راستا، در این یادداشت تلاش می‌شود تا با یک آسیب‌شناسی، در جهت تعالی و حفظ قداست این نظام الهی گام برداریم.
یکی از آسیب‌هایی که از همان ایام پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۸ با انقلاب قرین بوده است، گفتارها و رفتارهایی از متدیّنی بوده است که بجای تبلیغ برای انقلاب و آرمان‌های راستین انقلاب اسلامی، بیشتر ضد تبلیغ بوده است. در کل، دلیل این ناهنجاری و آفت را می‌توان در سرفصل‌های ذیل یافت:
الف- یکی از مهم‌ترین دلایل این معضل که باید آن را محدود به همان سال‌های اول انقلاب دانست مربوط به ناشناخته بودن ابعادی از حکومت دینی و ماهیت آن بوده است که در طول چهار دهه از عمر انقلاب، با آنکه روشنگری‌های مهمی صورت گرفته اما قطعا در گام دوم انقلاب اسلامی، ادامه این مسیر الزامی است.
ب- از دیگر علل و عوامل در این ناهنجاری، مربوط به آن گروه از متدینین انقلابی بوده است و البته همچنان می‌باشد که به واسطه اندوخته اندک خود از فهم دین و انقلاب، در رفتارها و گفتارهایشان به دلیل وجود رگه‌های جهالت، بعضا با نیت‌های احتمالا خوب و درست، موجب گمراهی‌ها یا رنجش‌های بی‌جهتی شده‌اند که میوه‌ای جز ضد تبلیغ برای انقلاب اسلامی نداشته است. از برخی برخوردها و شعارهای ناهنجار از سال‌های اوائل انقلاب گرفته تا رفتارها و گفتارهای نامربوطی که هنوز در جامعه، به وفور از این گروه یافت می‌شود. لازم به ذکر است که مبنای کشف این ناهنجاری‌ها قطعا نمی‌تواند سلیقه‌ای باشد بلکه با معیارها و ضوابطی که از اسلام ناب محمدی از طریق رهنمودهای معمار کبیر انقلاب قدس سره، مقام معظم رهبری و علمای ربانی و اساتید بزرگ در اختیار جامعه قرار گرفته است این موارد کاملا قابل افراز و تشخیص است. ناگفته نماند که جریان ضد تبلیغ ذیل این سر فصل، همچنان یکی از مهمترین سر فصل‌های جاری و ساری در گسترش جریان مخرب ضد تبلیغ است.


ج- افرادی که ظاهری متدین دارند اما صرفا به واسطه منافع مالی یا کسب قدرت، نقاب دین دار انقلابی به چهره زده‌اند و چیزی که برایشان اهمیت ندارد ضد تبلیغ از ناحیه گفتار و رفتارهایشان برای انقلاب و نظام است.
 این گروه افراد متاسفانه، نه تنها در بخش‌های دولتی بلکه در دیگر دستگاه‌های منتسب به نظام توانسته‌اند مناصبی را برای خود دست و پا کنند. برخورد با این گروه البته بسیار سخت و پیچیده است چرا که شاید ذیل این عنوان، با افرادی برخورد شود که مستحق آن نیستند.
د- افرادی که کلا قرائت متفاوتی از دین و شرع و بالطبع انقلاب دارند. حضرت امام راحل، بیشترین نگرانی‌شان از بابت ضربه به انقلاب از گروه‌هایی می‌باشند که ذیل این سر فصل قرار گرفته‌اند. جمله معروف حضرت امام(ره) که  فرمودند: «آن قدر که اسلام از این مقدسین روحانی نما ضربه خورده است، از هیچ قشر دیگر نخورده است.»، مشتی نمونه خروار است.
ه- تعارضات گروهی و حزبی همچنین دیدگاه‌های متفاوت در نحوه اداره کشور از جمله مهمترین سرفصل‌های مورد نظر این یادداشت است که موجد و موجب جریانات ضدّ تبلیغ برای دولت، نظام و انقلاب اسلامی است. یکی از راه‌حل‌های ریشه‌ای برای کم کردن عوارض این تعارضات را نگارنده از سال ۱۳۸۹ مطرح کرده است که به طور خلاصه تغییر نظام انتخابات ریاست جمهوری در ایران از امکان تکیه بر کرسی ریاست جمهوری در دو چهار سال پی در پی پر چالش ۸ ساله به یک انتخاب تک دوره‌ای غیر قابل تکرار متوالی ۶ ساله است. استدلال‌های این مهم قبلا در تعدادی یادداشت منتشر شده است. با آنکه این راه‌حل، یک راه حل مستقیم برای این آفت بزرگ مذکور نیست اما غیر مستقیم زمینه بروز بسیاری از این ناهنجاری‌ها را برطرف می‌کند.
ز- تکیه برخی افراد بر سمت‌هایی که بطور مشهود صلاحیت تصدی آن سمت و موقعیت را ندارند  که این نیز، یکی از عوامل مهم در ایجاد جریان مخرب ضد تبلیغ است.
نتیجه‌گیری
ضد تبلیغ، یکی از بزرگترین تهدیدات برای نظام و انقلاب اسلامی است. چه نیکو و بلکه ضروری است تا در هر یک از قوا بخش‌هایی با کمک دانشگاهیان خبره و آگاه تشکیل شود تا هر یک اولا، علل و عوامل ضد تبلیغ را در بخش‌های ذیربط و ثانیا در سایر قوا و بخش‌های نظام شناسایی کنند و ثالثا به فکر چاره‌جویی بخصوص با استمداد از روحانیونی باشند که خط امام و انقلاب و رهبری را در نظر و عمل بخوبی درک کرده‌اند. علاوه بر این، تعامل نادرست و ناکارآمد با فضای سایبر و در فضای سایبری که از آن متاسفانه به غلط مصطلح و شاید به ناچار، فضای مجازی نامبرده می‌شود یکی از عوامل جدی در تقویت جریانات ضد تبلیغ در جامعه فعلی ایران می‌باشد. نکته: سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با آنکه از پتانسیل بی‌نظیری در تاثیرگذارهای مثبت و سازنده برخوردار می‌باشد اما عوامل متعددی این سازمان بزرگ را در مواردی از ایفای نقش بایسته و شایسته خود دور کرده است. بروز و ظهور ضد تبلیغ در این سازمان به صورت بسیار جدی می‌بایست مورد آسیب‌شناسی قرار گیرد. نگارنده خود آماده است تا در حد بضاعت مزجات در فرآیند آسیب شناسی ضد تبلیغ، کمک کند.