مناظره یا تسویه‌حساب انتخاباتی

غلامرضا کیامهر - سال گذشته، روزی که دونالد ترامپ در جریان یکی از مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا مقابل دوربین‌های شبکه‌های تلویزیونی و در برابر چشمان صدها میلیون بیننده در آمریکا و سراسر جهان چشم در چشم رقیب دموکراتش، هیلاری کلینتون دوخت و گفت فاسد‌ترین و بدنام‌ترین زن در آمریکا هستی و تازه به این هم بسنده نکرد و هر آنچه توهین و افترا و ناسزا در منظومه ادبیات کلامی خود سراغ داشت را سخاوتمندانه و بی‌پروا بر سر و روی رقیب بهت‌زده و هاج و واج خود فرو ریخت، با خود گفتم ببین این آمریکایی میلیاردر که ثروتش از پارو بالا می‌رود، برای شکست دادن رقیب و ارضای حس جاه‌طلبی سیاسی خود چطور هرچه اصول اخلاقی بوده زیر پا گذاشته و دارد از هر وسیله‌ای برای رسیدن به هدف و رفتن به کاخ سفید استفاده می‌کند. بعد از دیدن آن مناظره خدا را شکر کردم که بعد از مناظره‌های انتخاباتی مشابه سال 88 خودمان که در آن یکی از نامزدهای انتخاباتی به شیوه‌ای کم و بیش مانند کار دونالد ترامپ، انواع و اقسام تخلفات، سوء‌رفتارها و سوءسابقه‌ها را در برابر دوربین تلویزیون به رقیب انتخاباتی خود نسبت داد، در مناظره‌های انتخابات ریاست‌جمهوری سال 92 دیگر‌ شاهد تکرار چنان تاخت و تازهایی نبودیم‌ اما با تماشای همان مناظره نخست‌ به ویژه رفتار یکی از نامزدهای معروف انتخابات ریاست‌جمهوری با رقیب اصلی‌اش کاخ امیدها و دلخوشی‌هایم به یکباره فروریخت و خاطره تلخ مناظره انتخاباتی سال 88 و مناظره انتخاباتی سال گذشته دونالد ترامپ آمریکایی در ذهنم زنده شد. تلاش در راه کسب پیروزی در هر انتخاباتی حق مشروع هر نامزد انتخاباتی است اما به حکم منطق و خصوصا به حکم اخلاق و ارزش‌های اسلامی که مدعی هستیم بر جامعه امروز ایران حاکم است، به هیچ‌وجه اجازه نداریم از هر شیوه و وسیله‌ای که دم دست‌مان باشد، برای رسیدن به هدف استفاده کنیم. اکثریت مردم هم به شدت چنین شیوه‌ای را تقبیح می‌کنند و یقینا از آن نه به عنوان مناظره که کهنه تسویه‌حساب انتخاباتی از آن یاد خواهند کرد. جای دریغ و افسوس بسیار دارد که برخی نامزدها با هدف جلب آرای بیشتر، یک رقیب انتخاباتی دیگر را که در شرایط بسیار دشوار چهار سال زمام امور کشور را در دست داشته و تا سر حد امکان دولتش خدماتی هم برای کشور انجام داده است و هم‌کیش و هم‌دین و هموطن او هم محسوب می‌شود در برابر دوربین‌های تلویزیونی که میلیون‌ها بیننده در داخل و خارج از کشور دارد با تندترین و خصمانه‌ترین لحن ممکن به باد انتقاد بگیرد، کارنامه چهار سال دولت او را که در هر صورت بخشی از کارنامه کل نظام به حساب می‌آید، یکسره مردود و شکست‌خورده بشناسد و به مردم القا کند که حتی یک نقطه روشن در کارنامه کسی که امروز به رقیب انتخاباتی او تبدیل شده، به چشم نمی‌خورد.
انتقاد از عملکرد رقبا حق طبیعی و مشروع هر نامزد انتخاباتی است اما چنین اقدامی زمانی بر افکار عمومی تاثیر مثبت می‌گذارد که اولا از آن بوی تسویه‌حساب و انتقامجویی به مشام نرسد و ثانیا فرد منتقد متقابلا طرح و برنامه‌های کارشناسی‌شده و قابل اجرای خود را با شفافیت بیان کند و بی‌آنکه به وادی شعارزدگی وارد شود و وعده‌های فاقد زمینه‌های اجرایی بدهد، قضاوت نهایی را بر عهده مردم بگذارد؛ مردمی که تا چند هفته دیگر به پای صندوق‌های رای خواهند رفت و سرنوشت انتخابات‌ ریاست‌جمهوری و شوراهای شهر را تعیین خواهند کرد. بنا ندارم از نامزد محترم انتخابات ریاست‌جمهوری که رییس دولت یازدهم و رقیب اصلی انتخاباتی خود را مورد تاخت و تازهای شدید لفظی قرار داده است، نامی به میان آورم که از بس مصدر مسوولیت‌های مختلف بوده و هست، نیازی به ذکر نامش نیست.
دولت یازدهم هم هر خدمتی کرده یا ناکرده به قول معروف دیگر آفتاب عمرش بر لب بام آمده و بعد از چندی یا همین رییس‌جمهور دولت دوازدهم را تشکیل خواهد داد یا یکی از رقبای پیروز انتخاباتی او مامور تشکیل کابینه خواهد شد اما این تاریخ است که در آینده بدون تاثیرپذیری از فشار‌، توصیه‌‌ و تطمیع و تهدیدها درباره چند و چون عملکرد دولت یازدهم به داوری خواهد نشست بنابراین در عین حال که اصل مناظره‌های تلویزیونی به عنوان یکی از ابزارهای مهم مردم‌سالاری به مردم در انتخاب اصلح کمک می‌کند‌ اما همین مردم از نامزدهای انتخاباتی انتظار داشته و دارند به جای تبدیل مناظره‌ها به صحنه تسویه‌حساب‌های سیاسی و جناحی و دست یازیدن به افشاگری‌هایی به سبک دونالد ترامپ که هیچ دردی را از دردهای اقتصادی بی‌شمار مملکت دوا نمی‌کند، طرح‌ها و برنامه‌های عملی دولتی را که در صورت پیروزی در انتخابات تشکیل خواهند داد، با مردم در میان گذارند.
نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری باید این واقعیت را بپذیرند که مردم مارگزیده از دریافت یارانه نقدی 45 هزار تومانی که هنوز دارند تاوان اثرات تورمی آن را پس می‌دهند، دیگر وعده‌های داغ و هیجانی مربوط به چند برابر شدن رقم یارانه‌ها یا سایر کمک‌های وعده داده شده نقدی را چندان جدی نمی‌گیرند و تحت تاثیر این وعده‌ها آرای خود را به صندوق‌های رای نمی‌اندازند چون اگرچه مردم درس اقتصاد نخوانده‌اند اما بنا بر تجربه سال‌های گذشته و به پشتوانه درک عرفی خود می‌دانند که چند برابر شدن یارانه‌های نقدی در عمل معنایی جز چندین برابر شدن نرخ تورم و هزینه زندگی برای آنها ندارد.


آنها می‌دانند که در خزانه دولت برای پرداخت چنین یارانه‌هایی پولی وجود ندارد چون اگر وجود داشت، بودجه دولت هر سال با چندین هزار میلیارد تومان کسری بسته نمی‌شد بنابراین شهروندان عادی این مملکت هم می‌دانند که تنها راه چند برابر کردن یارانه‌های نقدی چیزی جز چاپ اسکناس‌های بدون پشتوانه شبیه آنچه سال‌ها پیش در کشور آفریقایی زیمبابوه اتفاق افتاد و امروز در کشور نفتخیز ونزوئلا شاهدش هستیم، نخواهد بود و به همین سبب است که اگر درباره چنین وعده‌های داغ یارانه‌ای طرف سوال قرار گیرند، اکثرشان خواهند گفت: از طلا گشتن پشیمان گشته‌ایم مرحمت فرموده ما را مس کنید یعنی پرداخت همین یارانه 45 هزار تومانی را هم متوقف کنید و هزینه زندگی ما و نرخ دلار و قیمت بنزین را به همان سطح قبل از اجرای قانون به اصطلاح هدفمند کردن یارانه‌ها بازگردانید. انتظار بحق مردم از نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری این است که به جای دادن وعده‌های رفاهی داغ و غیرعملی به آنها و جای برخوردهای تند لفظی با یکدیگر به آنها بگویند برای درمان دردهای بزرگ اقتصادی همچون نرخ بالای بیکاری با درصد بسیار زیاد بیکاران تحصیلکرده، پایان دادن به رکود اقتصادی، بهبود فضای کسب‌وکار و به تبع آن خروج از رکود و کسادی، جلب سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی، کاهش فقر و افزایش سطح رفاه و قدرت خرید مردم بدون عوارض شدید تورمی و استفاده از روش‌های زودگذر دوپینگی توسعه صادرات غیرنفتی، واگذاری تصدی‌گری‌های اقتصادی به بخش خصوصی واقعی، کاهش هزینه‌های دولت و توسعه و بهبود در روابط با جهان خارج، حل مشکل مسکن خانوارهای فاقد مسکن و اصلاح واقعی نظام مالی و بانکی چه نسخه‌های شفابخشی را به مورد اجرا خواهند گذاشت. واقعیت این است که حدود چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و دوران آزمون و خطای مملکت‌داری و تکرار تجربه‌های ناموفق گذشته به سر آمده و هر دولتی که بعد از انتخابات بیست و نهم اردیبهشت‌ماه بر سر کار بیاید، باید با بهره‌گیری از اصول علم و اقتصاد و الگوبرداری از تجربه‌های موفق دیگران مطالبات معیشتی بر زمین مانده مردم را برآورده ساخته، کشتی توفان‌زده اقتصاد کشور را به ساحل نجات برساند. همین.
Kiamehr_gh@yahoo.com