سازمان حمایت از مصرف‌کننده و تولید کننده نقش مخربی در اقتصاد دارد

جمشید پژویان ‪-‬ نقش سازمان حمایت از مصرف‌کننده و تولیدکننده در اقتصاد ایران مخرب است. واقعیت این است که این سازمان بعد از آغاز جنگ ایران و عراق به صورت غیر کارشناسی روی کار آمد و اختیارات بسیاری به این سازمان داده شد؛ اختیاراتی که هیچ ربطی به فعالیت این سازمان نداشت و اجازه شکل‌گیری نظام قیمت‌گذاری دستوری در اقتصاد را داد. وجود این سازمان به قدری عجیب و غریب است که در کشورهای دیگر دنیا هیچ سازمانی به این صورت فعالیت نمی‌کند و در قیمت‌ها دخالتی ندارد. باید گفت که وجود سازمانی به نام حمایت از تولیدکننده و مصرف‌کننده در کل معنی ندارد و وظیفه‌ای را که سال‌هاست به این سازمان داده شده، نباید داشته باشد. شاید اگر تنها سازمان حمایت از مصرف‌کننده در کار بود وضعیت بهتر بود. چرا که وقتی مصرف‌کننده اطلاعات ناکافی درباره یک کالایی داشته باشد می‌تواند با وجود این سازمان اطلاعات بیشتری را دریافت کند، اما سازمانی که از هر دوی این بخش‌ها یعنی مصرف‌کننده و عرضه‌کننده حمایت کند، مفهومی نمی‌تواند داشته باشد. مخصوصا وقتی بخواهد این سازمان برخلاف وظیفه اصلی خود در قیمت‌گذاری نیز دخالت کند که در این صورت نقش مخرب آن پررنگ‌تر می‌شود. چرا که قیمت‌گذاری هیچ ارتباطی به این سازمان ندارد و قیمت کالاها باید توسط وضعیت عرضه و تقاضا و خود بازار تعیین شود. تنها در صورتی می‌توان در قیمت‌گذاری دخالت کرد که انحصار قوی یا ضعیف وجود داشته باشد و در این صورت هم باید شورای رقابت وارد کار شود. از سوی دیگر شورای رقابت در حوزه‌هایی مانند برق، مخابرات، نیرو، آب و گاز می‌تواند دخالت کند. چرا که در این حوزه‌ها عرضه‌کننده دولت است یا حتی با واگذاری به بخش خصوصی، این بخش‌ها دچار انحصار هستند و شورای رقابت می‌تواند درباره قیمت‌گذاری آن هم مطابق با دستور‌العمل وارد کار شود. در سایر کالاها که دچار انحصار نیستند، نباید چنین دخالتی از سوی شورای رقابت وجود داشته باشد و خود بازار قیمت‌ها را تعیین کند.