آقای شریعتمداری! اجازه دهید کنارهم زندگی کنیم

آفتاب یزد- گروه شبکه: روز پنجشنبه در جریان دیدار ایران و کامبوج برای اولین بار، زنان توانستند بلیط یک مسابقه فوتبال را بخرند و به ورزشگاه بروند. این اتفاق بازتاب جهانی یافت و واکنش‌های فراوانی در پی داشت. اما منتقدان داخلی نیز داشت که عموما از جریان سیاسی اصولگرا بودند. یکی از این منتقدین روزنامه کیهان بود. این روزنامه در روز شنبه،عکس صفحه یک خود را به عکسی از حضور زنان در ورزشگاه با تیتر قربانیان آزادی و عکس دیگری از پیاده روی زنان در اربعین را با عنوان راهیان آزادگی اختصاص داد. انتشار چنین عکسی موجی از انتقادها را در پی داشت. اهل رسانه و کاربران شبکه‌های اجتماعی، این موضوع را تقبیح کرده و معتقد بودند که کیهان با این کار می‌خواهد بین مردم خط‌کشی و آنها را مقابل یکدیگر قرار دهد.
> روزنامه کیهان عقب نشینی نکرد
انتقادات از تیتر و عکس روزنامه کیهان، باعث شد که این روزنامه واکنش نشان دهد. انتظار می‌رفت بعد از آن همه انتقاد، کیهان کمی از موضعش عقب نشینی کند که اینطور نشد. روزنامه کیهان نوشت: «اما با آن دسته از عزیزانی که از روی دلسوزی نقد می‌کنند چند نکته در میان است:
۱-... اگر جمعیت کشور را ۸۰ میلیون نفر فرض کنیم که بیش از این است و زنان نیمی از جمعیت کشور باشند، نسبت حاضران در ورزشگاه با کل زنان کشور چقدر است؟ کمتر از یک‌ده‌هزارم! بله همین‌قدر اندک و ناچیز. عده‌ای می‌کوشند این جمع کوچک و اندک را جامعه زنان کشور جا بزنند. دغدغه و علاقه آنان را دغدغه و علاقه همه زنان کشور معرفی کنند و می‌کنند. چنین برخوردی جز فریب‌کاری است؟ و آیا آن زنان و دختران محترم، ابزار این فریب نیستند؟


۲-... مشکلات و مطالبات واقعی زنان و دختران کشور، آنچه برخی مدعیان اصلاحات و اعتدال می‌گویند نیست. آنان که سال‌هاست مصادر اجرایی را قبضه کرده و هزار و یک وعده و وعید به جامعه دادند، اینک باید پاسخگوی وعده‌های خود باشند.
۳-... بیش از یک و نیم میلیون زن و دختر ایرانی عازم پیاده‌روی اربعین شده و در راه کربلای معلی هستند. سهم این زنان در اخبار و رسانه‌های این جریان مدعی حمایت از زنان چیست و کجاست؟ چگونه می‌شود کمتر از ۴ هزار زن را در بوق و کرنا کرد و بر صفحه اول روزنامه‌ها نشاند و آن زنان میلیونی را ندید و سانسور کرد؟
۴- آنان که با خوش‌خیالی و حسن ظن به چنین نمایشی نگاه می‌کنند، پیام برایان هوک و فرح پهلوی را دیده‌اند و خوانده‌اند؟ رئیس گروه اقدام علیه ایران که مامور مستقیم آمریکا برای ضربه زدن به این ملت و کشور است، به این مناسبت پیامی صادر کرده و گفته است؛ «اینجا در آمریکا ما شعار‌های شما را شنیدیم که جای دختر آبی را خالی کردید.» فرح پهلوی هم که در لاقیدی و بی‌بندوباری چنان پیشتاز و خبرساز بود که صدای شوهر عیاشش هم در این زمینه درآمده بود، چند روز پیش از بازی پیامی منتشر و افاضه کرده بود؛ «جان روشن و آگاه دختر آبی، در کنار ما در راه دستیابی به برابری حقوق زنان و مردان که حضور زنان در ورزشگاه‌ها تنها بخشی از آن است، گام بر می‌دارد.» آن دیپلمات آمریکا و این پیرزن رسوا، دلشان برای زنان ایران سوخته است؟ این چه حرکت و اقدامی است که دشمنان قسم‌خورده کشور را هم شاد و مسرور می‌کند؟!
۵- این روز‌ها پیاده‌روی اربعین در مرکز تحولات منطقه و جهانی است. چرا می‌گوییم جهانی؟ از آنجا که اگر چنین اهمیتی نداشت، دشمن سعی نمی‌کرد با هر ترفندی آن را از مسیر خود خارج سازد. فتنه‌ای که هفته پیش در عراق حادث شد و سرنخ آن به خارج از مرز‌های عراق می‌رسید، یکی از این تلاش‌ها بود. مردم متدین ایران بخش عمده‌ای از این خیل خدایی را تشکیل می‌دهند و سهم زنان در این مانور معنویت و عشق، اگر از مردان پررنگ‌تر نباشد، کمتر نیست. جنجال چند هفته اخیر درباره حضور زنان در ورزشگاه را می‌توان یکی از این تلاش‌های ناکام برای تحت‌الشعاع قرار دادن این حرکت جهانی و عظیم دانست. چه بسا برخی از آن سه هزار و چند صد زن، به خیل اربعینی‌ها پیوسته‌اند. اگر کسی به آن سه هزار و اندی خانم که به ورزشگاه رفته بودند، بگوید بازیچه و ابزار کدام طراحی و مطامع شده‌اند، به آنان توهین کرده یا آنان را هوشیار کرده است؟!طراحان و صحنه‌پردازان این سیاه‌بازی همان‌هایی هستند که چهار سال پیش مردم را در شب توافق هسته‌ای به خیابان کشانده و رقصاندند. وقتی کیهان یک‌تنه ایستاد و فریاد زد که پادشاه برجام لخت است، بنای جنجال و فحاشی گذاشتند و گفتند؛ کیهان اسرائیل پیوندتان مبارک! برخی دوستان نیز می‌گفتند چرا کام مردم را تلخ می‌کنید و کاسه داغ‌تر از‌اش نشوید!»
> به قربانی تبدیل نمی‌شوم
اما در پی انتشار عکس دو دختر تماشاگر ورزشگاه آزادی در صفحه اول روزنامه کیهان در روز شنبه و تکرار آن در روز یکشنبه با تیتر «قربانیان آزادی»، سارا حلم زاده یکی از آن دو دختربا انتشار متنی خطاب به کیهان در توئیتر خود نوشت: «اگر قبلا کسی ازم می‌پرسید احتمال اینکه عکست روی جلد کیهان چاپ بشه چقدره؟ می‌گفتم: نزدیک به صفر. غافل از اینکه ممکنه عکسم دو روز پشت سر هم روی جلد کیهان چاپ بشه. آقای کیهان! اگر دو میلیون بار هم عکسم رو چاپ کنی و توضیح بدی، من به قربانی تبدیل نمی‌شم! کاش بذارین کنار هم زندگی کنیم.»