عاقبت نامعلوم آنکارا

استقرار تجهیزات نظامی ترکیه در مرز سوریه و گفت و گوی تلفنی رجب طیب اردوغان با همتای آمریکایی در زمینه ایجاد مناطق امن از جمله تحولاتی است که باید با دقت بررسی شود.
واشنگتن و آنکارا از ابتدا بر سر عمق و طول مناطق امن با هم اختلاف داشتند. آنچه که ترکیه باید مدنظر قرار دهد این است که اقدام نظامی کارساز نخواهد بود، چرا که این کشور با معضلاتی مواجه است؛ در همین راستا بیش از 3 میلیون پناهنده سوری در ترکیه زندگی می‌کنند که هزینه‌های زیادی را متحمل آنکارا کرده است، ترکیه خواستار خروج این افراد از کشور خود است.
نگرانی دیگر ترکیه ارتباط بین حزب دموکراتیک سوریه ی.پ.گ با پ.ک.ک است به دلیل این نگرانی آنکارا به دنبال استقرار پناهندگان در مناطق کردنشین است تا ترکیب جمعیتی در آن قسمت تغییر یابد و اکثریت کردی نیز از بین رود که قطعا مردم سوریه موافق این اتفاق نیستند و اساسا نیز کار درستی نیست و در نهایت نیز با شکست مواجه خواهد شد. اکنون که آمریکا عقب نشینی کرده ممکن است راه برای ترکیه بازتر شده باشد اما آنکارا مشکلات خود را خواهد داشت که می‌تواند آغازگر یک بحران و تداوم طولانی مدت آن 
شود. 


اقدام احتمالی ترکیه همچنین تبعات بدی را برای منطقه خواهد داشت و قطعا باعث تشدید بحران‌ها خواهد شد. به نظر می‌رسد اردوغان برای جبران تضعیف موقعیت خود در حزب عدالت و توسعه پس از انتخابات اخیر شهرداری‌ها و شوراهای شهر، نیاز به تشدید بحران خارجی دارد.
از طرف دیگر این اقدام بی‌احترامی به تمامیت ارضی سوریه است که استقلال و حاکمیت ملی آن کشور را نیز نقض می‌کند. به نظر نمی‌رسد که ترکیه در نهایت بخواهد به صورت گسترده و سازمان یافته عملیات نظامی را در شمال سوریه اجرا کند و ممکن است برای جدی نشان دادن تصمیمشان دست به اقدامات مقطعی بزند. باید در نظر گرفت که آمریکا نیز به این سادگی دست از حمایت گروه‌های کردی نخواهد کشید و این موضوع نیز بعید به نظر می‌رسد. در طرف دیگر قضیه آنکارا با ایران و روسیه مواجه است. تهران و مسکو آشکارا و تلویحی به نوعی نسبت به تحرکات ترکیه در شمال شرق سوریه چشم پوشی کرده‌اند. ترکیه همچنین در حلب و طرابلس نیز دخالت‌هایی داشته اما در ادلب نتوانسته به وعده خود عمل کند که این مسائل دارای پیچیدگی‌های خاصی هستند و بعید به نظر می‌رسد به زودی حل وفصل شود. بهترین گزینه برای ترکیه گفت و گو و مذاکره با ایران، روسیه و دولت مرکزی سوریه است تا در این راستا تأمین امنیت منطقه شمال شرق سوریه بر عهده دولت سوریه قرار گیرد.
پیمان قبلی ترکیه با دولت سوریه در مورد کردها نیز می‌تواند احیا شود تا آنکارا از این بابت آسوده خاطر شود. در همین حال نیروهای حزب دموکراتیک کرد نیز می‌توانند مقداری از مرزهای ترکیه فاصله بگیرند تا از نگرانی ترکیه نیز کاسته شود که البته آمریکایی‌ها نیز به نظر می‌رسد با این موضوع موافق باشند و از آن حمایت کنند. البته نباید فراموش کرد که به جز مساله سوریه ترکیه با آمریکا اختلافات دیگری چون خرید سامانه‌های اس 400 و کنار گذاشته شدن از برنامه‌های جنگنده اف 35 دارد که به نظر نمی‌رسد این موضوعات هم به زودی حل شوند.
در طرف دیگر قضیه گروه‌های کردی نیز با توجه به خواسته‌هایشان به خوبی می‌دانند که مذاکره با دولت مرکزی سوریه بیشتر به نفع آنان خواهد بود تا اینکه بخواهند با ترکیه وارد جنگ شوند. اما از آنجایی که آمریکا با دولت بشار اسد ارتباطی ندارد و تنها ایران و روسیه با دولت بشار اسد ارتباط دارند باید تحرکاتی انجام شود تا در پی آن کردها با دولت اسد نشست داشته باشند تا در ابتدا مشکلات خود با دولت اسد را برطرف و در وهله دوم خیال دغدغه‌های ترکیه را در زمینه‌های سیاسی و امنیتی برطرف کنند.
منبع: خبر آنلاین