معلمان جوان؛ آینده سازان جهان

دکتر ابراهیم جعفری‪-‬ در چهل و چهارمین اجلاس وزیران آموزش و پرورش که در تاریخ ۳ تا ۸ اکتبر سال ۱۹۹۴ میلادی در شهر ژنو برگزار شد ، " فدریکومایور " مدیر کل وقت سازمان یونسکو پیشنهاد کرد روزی به نام " روز معلم " نامگذاری شود که این طرح از سوی مجمع عمومی‌آن سازمان تصویب گردید.
پذیرش " روز جهانی معلم " از سوی یونسکو را می‌توان چرخشی در دیدگاه این سازمان نسبت به آموزش و پرورش قلمداد کرد ؛ زیرا تا قبل از این اجلاس مشکلات آن را ناشی از کمبود سرمایه گذاری در امور فیزیکی مانند ساختمان مدرسه ، تجهیزات و ... می‌دانستند ؛
اما با بحث‌ها و تبادل نظرهایی که صورت گرفت،
این نظر تقویت شد که برای بالا بردن کیفیت آموزش ، باید کیفیت کار و زندگی معلمان ارتقا یابد و معلم از جایگاه اجتماعی شایسته ای


در جامعه برخوردار شود. از این رو ۵ اکتبر هرسال میلادی ( ۱۳ مهر ماه ) به عنوان " روز جهانی معلم " انتخاب شد.
روز جهانی معلم فرصتی است تا معلمان و فعالان تشکل‌های صنفی آموزش و پرورش یک صدا ، به مسائل و مشکلات معلمان پرداخته و از تجارب جهانی و بین المللی در بهبود وضعیت و توسعه حرفه ای خود
بهره مند گردیده و صدای خود را به گوش جهان برسانند.
شعار امسال یونسکو در روز جهانی معلم- معلمان جوان ، آینده این حرفه اند- تعیین شده است.
امروز اغلب صاحب نظران بر این باورند که آموزش و پرورش برای پیشرفت و توسعه ،
نیازمند تحول در منابع انسانی است و در راستای تحقق شعار یونسکو ، نیازمند تعیین چشم انداز ، ترسیم نقشه راه و بازمهندسی منابع انسانی و بازنگری در روش‌های جذب معلمان است تا بتواند در افق برنامه ۱۴۰۴
( سند چشم انداز ) به عنوان آموزش و پرورش توسعه یافته در سطح منطقه توان درخشیدن داشته باشد. با این وصف معلمان جوان ‌و تازه نفس کشورمان ، اگر قرار است با پیروی از شعار امسال روز جهانی معلم ، آینده این حرفه باشند ، باید خود را با نیازهای امروز جهان انطباق دهند و به صورت مداوم همگام با تغییرات شتاب دار جهان و ایران ، خود را با اندیشه‌ها و دیدگاه‌های جدید همسو کنند. بدیهی است برای دستیابی به این مقصود مطالعه مداوم و پژوهش‌های مستمر را باید در دستور کار خود قرار دهند تا بتوانند در توسعه علمی‌جامعه تاثیرگذار باشند.
(یک کودک ، یک معلم ، یک قلم و یک کتاب می‌تواند دنیا را تغییر دهد): این سخن ملاله یوسف زی دختر پاکستانی و برنده جایزه صلح نوبل است در سازمان ملل؛ او در سال ۲۰۱۲ از سوءقصد طالبان به جرم دفاع از حق آموزش کودکان و تشویق دختران و زنان به تحصیل، جان سالم به در برد.