آزادی زنان در آزادی!

سینا راد ‪-‬ بالاخره آنچه نباید اتفاق می‌افتاد، اتفاق افتاد و گویی قرار است پای جماعت نسوان به ورزشگاه هم باز بشود .کجایند دلواپسانی که یک روزی دغدغه‌شان اختلاف بر سر حضور نسوان در اندرونی و بیرونی منزل بود، حالا کارشان به جایی رسیده که نعوذ بالله می‌خواهند به ورزشگاه بروند، شعار بدهند و لابد وقتی گل بزنند، هیجان از خودشان در کنند و احتمالا اندکی حرکات موزون و خلاصه مصیبتی که نباید و نشاید، در حال وقوع است! اصلا همه این مصیبت به کنار، دولت فخیمه قرتی بازی کرده و در فروش اینترنتی بلیط نسوان را بنفشی کرده تا پز بدهد که بله، یکی از مطالبات مردم را محقق کردیم و ما هم پشت گوشمان مخملی که اگر نبود فشار آن نهاد مداخله گر فیفای فاسد و البته آن دختر بیچاره آبی، این جماعت ضعیفه، اگر پشت سرشان را می‌دیدند، سکوهای آزادی را هم می‌دیدند!
خلاصه ایام، ایام جانکاهیست و دلمان شور می‌زند، اما می‌سازیم و می سوزیم و جلز و ولز می‌کنیم و مجبوریم بپذیریم همین امروز و فرداست که دختران این سرزمین آزادی را در آزادی تجربه کنند، ای کاش قالب تهی می‌کردیم و این خفت را به چشم نمی‌دیدیم! ای کاش در همان دورانی زیست می‌کردیم که زن جماعت حق رای نداشت، مکتب و مدرسه و دانشگاه برایش جرم بود و خیلی که می‌خواستیم طعم آزادی را بچشند، اجازه حضور در بیرونی را می‌دادیم تازه آن هم نه با ادا و اطوار و احتمالا بوق و شیپور...
عارضیم به حضور نسوان محترمه، حال که این پدیده شوم اتفاق افتاد ، لااقل از تجربه رجال درس بگیرید، ساندویچ دانه ای ده هزار تومان اول بازی، آخر بازی می‌شود، سه عدد 5 هزار تومان، تازه دلتان را صابون نزنید که ساندویچ است و سیر می شوید، نه مادرجان، اندکی ژامبون را به ته نان می مالند یک رگه یک میلیمیتری گوجه و یک برگ کاهو هم کنارش می‌چینند و به نام ساندویچ بهتان می فروشند حالش را ببرید، پرچم دانه ای 10 هزار تومان آخر بازی می شود سه هزار تومان، آب معدنی ساندیسی دو هزار تومن، چایی آن هم از نوع تی بگ و نه لب سوز لیوانی 3 هزار تومن که البته پیشنهاد می‌کنیم شما نخورید چون بعدش مجبور می شوید نیم ساعت در صف دستشویی بایستید!
خواهران من عاجزانه از شما می‌خواهم به شعارهای سمت مقابل گوش ندهید، هیچ نیازی به رعایت ردیف و قافیه در شعاردادن نیست و مثلا اگر طرف مقابل گفت داور دقت کن، یا اگر گفتند توپ، تانک، فشفشه، شما بفرمایید، هیچ جا نمی ریم همینجا هستیم، اتفاقا الان که نگاه می کنم می بینم این شعارها خیلی هم بامسماتر است و تازه پرسنل شریف و زحمت کش رسانه ملی هم نیازی نیست ولوم بازی را کم و زیاد کنند!
خلاصه از همین تریبون اعلام می‌کنیم ما بی‌صبرانه منتظریم شما در آزادی حاضر شوید، بعد ما دوربین به دست، ادا و اطوارهای شمار را در هنگام گل زدن و بالا و پاییدن پریدن و کف و سوت و هورا کشیدن و خلاصه یه جور دیگری شدنتان را مستند کنیم بفرستیم برای نهادهای مسئول که ببینید، همین را می‌خواستید؟! بعد هم نوبت دوستانمان می‌شود که تجمع خودجوش برپا کنند و ییهویی بدون اطلاع قبلی بهم برسند و دلواپسی شان را ابراز کنند و تازه فیفا شانس آورده که در ایران سفارت ندارد وگرنه ما کلی دلمان لک زدن برای آتش زدن سفارت که این یک قلم را فیفا قصر در رفته است! خلاصه وعده دیدار ما و شما، شمبه بعد از بازی...