«بی بی» در احتضار




بنفشه غلامی/ کارل مارکس زمانی گفته بود: «تاریخ دوبار تکرار می شود؛ بار اول به صورت تراژیک، و بار دوم به گونه ای کمیک». بنیامین نتانیاهو دیروز همچون انتخابات پارلمانی ماه آوریل که به طرزی تراژیک از کسب اکثریت پارلمانی بازمانده بود، به گونه ای کمیک، نه تنها موفق به کسب اکثریت نشد که بخشی از کرسی های خود را هم از دست داد. او اکنون برای بار دوم در 5 ماه اخیر باید دوره بیفتد و از احزاب اسرائیلی بخواهد وارد ائتلاف با او شوند تا شاید بتواند کرسی خود را حفظ کند. این دوره افتادن آنقدر برای او حیاتی است که دیشب سفر خود به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل را لغو کرد.


«بی‎بی» یک ماه تمام آبروی سیاسی و حرفه‎ای خود را در طبق گذاشت، به روسیه و امریکا و اینجا و آنجا سفر کرد، سعی کرد خود را در قامت رهبران بزرگ جهان نشان دهد و بیلبوردهای خیابانی را پر کرد از تصاویر خود که با «دونالد» در حال دست دادن هستند، دست به حملات کور به سوریه و عراق زد، در لبنان پهپادپرانی کرد، طرح الحاق دره اردن و شمال بحرالمیت به سرزمین‎های اشغالی را - که رقیبش، «بنی» می‎گوید از آن اوست - دزدید و به نام خود ثبت کرد و حتی متوسل به دروغ‎های انتخاباتی شد تا در نهایت بتواند با جلب آرای انتخاباتی، آرای بیشتری برای حزب خود لیکود بخرد و تعداد کرسی‎های آن را افزایش دهد. اما همه تلاش‎هایش بیهوده ماند. آماری که تا عصر دیروز رسانه‎های رژیم صهیونیستی همچون «هاآرتص» از نتایج دومین انتخابات پارلمانی 5 ماه اخیر در سرزمین‎های اشغالی منتشر کردند، نشان می‎داد نتانیاهو با وجود همه تلاش‎هایش، نه تنها موفق نشده شمار کرسی‎های خود را افزایش بدهد که بخشی از آنچه را هم داشت از دست داده‎ است. حزب «لیکود»، حزب نتانیاهو که در انتخابات آوریل توانسته بود 38 کرسی از 120 کرسی پارلمان رژیم صهیونیستی موسوم به «کنست» را از آن خود کند، در انتخابات روز سه‌شنبه بر حسب شمارش 90 درصد آرای انتخاباتی 31 کرسی به دست آورد. 7 کرسی ای که 6 تای آنها کافی بود تا دیروز بتواند پیروزی خود را با تکیه بر متحدانش اعلام کند. زیرا با توجه به ائتلاف‎های معمولی که حزب نتانیاهو در 10 سال گذشته داشته ‎است، او به طور خودکار 55 کرسی را در دست  دارد. این 55 کرسی متشکل است از 31 کرسی «لیکود»، 9 کرسی «شاس»، 8 کرسی «اتحاد یهودیت توراتی» (اولترا ارتدوکس‎ها) و 7 کرسی اتحاد احزاب راست موسوم به «یمینا».
به گزارش روزنامه «جروزالم پست»، نتانیاهو بعد از اعلام نتیجه اولیه انتخابات در جمع حامیان خود به ائتلاف‎ها اشاره کرد و گفت: «شرکای کنونی لیکود همچنان خواهان ادامه ائتلاف با آن هستند.» وی همچون چند هفته گذشته سعی کرد با تأکید بر امنیت سرزمین‎های اشغالی توجه رسانه‎ها را به سمت خود جلب کند، با اشاره مبهم به ایران گفت: «یک چیز واضح است: اسرائیل چالش‎ها و فرصت‎های بزرگ امنیتی و دیپلماتیک را پیش روی خود دارد و در این مسیر باید مطمئن باشیم دستاوردهایی را که تاکنون داشته‎ایم حفظ کنیم.»
رقیب حزب «لیکود»، «آبی و سفید» متعلق به «بنی گانتز» هم که پس از انتخابات تأکید کرد که حزبش موفق به شکست دادن نتانیاهو شده است، هرچند تا عصر دیروز و بر مبنای شمارش 90 درصد آرا با 32 کرسی نسبت به «لیکود» پیشتاز بود. اما در واقع شرایط مشابهی با حزب رقیب دارد و امید خود را به ائتلاف‎ها بسته است.
آویگدور و دوراهی «بی‎بی» و «بنی»
در این مرحله چه «بی‎بی» و چه «بنی»، چشم به «آویگدور» و حزب او یعنی «اسرائیل بیت نو» دوخته‎اند. آویگدور لیبرمن در انتخابات 5 ماه قبل با «گانتز» ائتلاف کرد و باعث شد، نتانیاهو از تشکیل دولت بازماند. لیبرمن دیروز بعد از اینکه آمار اولیه نشان داد 9 کرسی از مجموع کرسی‎های پارلمان را به دست آورده، ضمن اشاره به اینکه اسرائیل در شرایط ویژه‎ای قرار گرفته است، اعلام کرد، فقط حاضر به تشکیل یک ائتلاف است: ائتلافی که بتواند دولت وحدت ملی را تشکیل دهد. ائتلاف مورد نظر او شامل سه حزب «لیکود»، «آبی و سفید» و «اسرائیل بیت نو» است. اما آیا «گانتز» حاضر خواهد بود قدرت را با «نتانیاهو» شریک شود؟ با این حال نتانیاهو که طعم نخست‎وزیری در کامش شیرین است، باید امید خود را به آویگدور لیبرمن بدوزد و امیدوار باشد او بر وعده خود درباره تشکیل دولت وحدت ملی، پافشاری کند و او را از تکرار مذاکره با احزاب کوچک‎تر رهایی بخشد. اما نباید فراموش کرد آویگدور لیبرمن در انتخابات ماه آوریل نیز اظهارات مشابهی را مطرح کرده بود، اما در نهایت کنار «بنی گانتز» قرار گرفت.
نقش لیبرمن و حزب او در این انتخابات آنجا مشخص می‎شود که بدانیم مطابق آمار ارائه شده، بلوک چپگرایان 56 کرسی و بلوک راستگرایان 55 کرسی را به دست آورده‎اند و هر کدام از این دو بلوک برای دست یافتن به اکثریت پارلمانی نیاز به 61 کرسی دارند. بنابراین «اسرائیل بیت نو» با 9 کرسی خود می‎تواند نقشی تعیین کننده داشته باشد.
اعراب، پیروز واقعی انتخابات
هرچند نبرد برای کرسی نخست‎وزیری بین یهودیان صهیونیست است، اما برنده واقعی انتخابات روز سه‎شنبه در سرزمین‎های اشغالی فلسطین را باید اعراب دانست. لیست ائتلاف اعراب متشکل از 4 حزب فلسطینی، موفق شدند شمار کرسی‎های خود را به طور قابل توجهی افزایش دهند و به 13 کرسی برسانند. به گزارش سایت شبکه خبری «الجزیره»، دیانا بوتو، تحلیلگر فلسطینی در مصاحبه‎ای با این شبکه گفته‎است: «با توجه به نگرانی اعراب از شرایط موجود و بویژه طرح معامله قرن و الحاق دره اردن که اخیراً از سوی نتانیاهو مطرح شد، میزان مشارکت اعراب در این انتخابات بالا بود. همین باعث شد تا شمار کرسی‎های اعراب در این انتخابات افزایش یابد. ضمن آنکه بین کسانی که به نفع اعراب رأی دادند، شماری از یهودیان نیز دیده شدند.» اما عوده بشاره، دیگر تحلیلگر فلسطینی دلیل موفقیت اعراب در این انتخابات را چیز دیگری می‎داند. او می‎گوید: «اگر اعراب به چنین دستاوردی رسیدند، علت آن به وجود آمدن اتحاد بین آنها بود. آنها فهمیده‎اند تنها با اتحاد است که می‎توانند مقابل سیاست‎های نژادپرستانه و آپارتایدی نتانیاهو بایستند.»