روزنامه خراسان

سلبریتی هایی که عزت نفس کودکان را لگدمال می کنند

«کمک کردن، آداب دارد؛ درست نیست که بچه‎ها را ردیف کنیم، بگوییم شما کفش ندارید، من آمدم کمک‎تان کنم. ازشان فیلم و عکس هم بگیریم. خود من هم اوایل این کار را می‎کردم. بهم تذکر دادند، تجربه کردم، فهمیدم آسیب دارد و دست برداشتم. این کار، لگدمال کردن عزت مردم است. تنبل کردن مردم است». این‎ها را «اسماعیل‎آذری‎نژاد»، در ادامه و برای تکمیل توئیت بحث‎برانگیزش می‎گوید. روحانیِ قصه‎گو که چندسالی است کارش شده دست قصه خواندن برای بچه‎ها در روستاهای محروم، چندروز پیش در حساب توئیترش نوشت: «در اینستاگرام برخی شاخ‎ها رفتند سیستان‎وبلوچستان. کودکان را به صف می‎کنند؛ لوازم‎التحریر، کیف و لباس می‎دهند. به خدا بچه‎ها را گدا می‎کنید، تحقیر و توزیع فقر است...». طرفداران سلبریتی‎های اینستاگرامی، به جوش و خروش افتادند که نیت‎شان خیر است و نباید ایراد بگیریم و بحث‎هایی هم درگرفت درباره این‎که اصل، رفع فقر و محرومیت است یا حفظ احترام و عزت آدم‎ها. آذری‎نژاد، طرفدار دیدگاه دوم است و طبق تجربه سال‎ها فعالیت در روستاها از عقیده‎اش دفاع می‎کند و به زندگی سلام می گوید: «به محض وارد شدن به روستا، کوچک و بزرگ می‎آیند دور ماشین و می‎پرسند چی داری؟ چی آوردی؟ با تعدادی از دوستان رفته‎بودیم روستای دورافتاده‎ای که می‎دانستم به‎لحاظ آموزشی ضعیف است. ایام امتحانات بود و یکی از دوستانِ معلم، همراه‎ ما آمده‎بود تا با بچه‎ها درس کار کند. یکی از بزرگان روستا، پرسید چی آوردی؟ گفتم آمدیم قصه بخوانیم و با بچه‎ها درس کار کنیم. باتندی گفت جمع کن برو! فلانی می‎آید لباس و کفش می‎آورد. تو آمدی قصه بخوانی؟ قصه به چه درد می‎خورد؟ از این قبیل رفتارها بسیار دیده‎ام. پارسال معلم‎های روستایی گفتند پول کتاب درسی بچه‎ها را بده. گفتم اگر امسال بدهیم، سال آینده هم باید این کار را بکنیم. جواب دادند اتفاقا چون سال قبل هزینه کتاب بچه‎ها را پرداخت کرده‎ایم، الان دیگر اولیا برای خرید کتاب پول نمی‎دهند. خب این روند اگر ادامه پیدا کند، پدرومادرها به آموزش بچه‎های‎شان هیچ توجهی نمی‎کنند. حداقل کار این بود که افراد نیازمند شناسایی شوند. به‎علاوه باید از اولیا می‎خواستند ولو 2000تومان برای کتاب درسی بچه‎شان هزینه کنند. بعضی‌ها عادت کرده‎اند به دریافت کمک. من منکر این نیستم که در کشورمان نیازمندهایی داریم که از پس خرید کتاب و دفتر مدرسه بچه‎شان هم برنمی‎آیند ولی شیوه توزیع، مهم است. کمک کردن، نباید عزت نفس طرف مقابل را تخریب کند. درست نیست که به همه مردم روستا، فقیر و دارا کمک کنیم. آسیب‎هایی برای بچه‎ها و پدرومادرهای‎شان دارد. جرئت هم نداریم انتقاد کنیم. جواب می‎دهند کشور را خوردید و بردید. در این دو، سه‎روزه [بعد از توئیتِ بالا] کلی فحش بهم داده‎اند. منکر اهداف خیرخواهانه دوستان نیستیم. به مناطق دوردست می‎روند، زحمت می‎کشند اما به چه قیمتی؟ نشان دادن عکس بچه‎ و لگدمال کردن عزتش؟ برای رفع محرومیت، کارهای زیادی می‎شود کرد؛ افراد را توانمند کنی و شغل ایجاد کنی. اگر نمی‎توانی و مخاطبت کودک است، برای درازمدتش کاری بکن. من برای بچه قصه می‎خوانم، به پرورش فکر و خلاقیت اش کمک می‎کنم که فردا، بفهمد وضع موجود روستایش خوب نیست و برای تغییرش کاری بکند؛ آن هم نه به شیوه سنتی پدرانش که به روش خلاقانه خودش. بچه در روستای محروم و حاشیه شهر در دل آسیب‎های اجتماعی فراوانی زندگی می‎کند. اگر می‎توانم باید مهارت اجتماعی بهش یاد بدهم، اگر نمی‎توانم کفش و کیف می‎دهم اما به چه شیوه‎ای؟ بچه با کفش پاره می‎تواند مدرسه برود اما اگر عزتش لگدمال شود، دانش‎آموز موفق و رشدیافته‎ای نمی‎شود. کمک‎ها را می‎شود به مدیر و معلم مدرسه سپرد تا در قالب هدیه به بچه‎ها بدهند و بچه، دربرابر تلاش‎اش آن را دریافت کند».     
لینک منبع خبر
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
ناکامی گناه مبهم فرشته! (خراسان)گردابي چنين هايل (اعتماد) حباب «ریزپرنده- غول‌رسانه» ترکید! (جوان) اسرائیل دوباره تحقیر شد (تجارت)
سایر اخبار این روزنامه
تقدیم دو دستی مولانا به ترکیه! داربست‌های مرگ! ترین های ۳ هفته آغازین لیگ برتر ترامپ با بی بی یا بدون بی بی؟! تاثیر فوری ابلاغیه اعلام اموال توسط رئیسی در دولت چند سوء تفاهم شایع درباره امکان ازدواج افراد معلول سلبریتی هایی که عزت نفس کودکان را لگدمال می کنند نشانه های نظم جدید منطقه ای فصل الخطاب مذاکره با آمریکا شیردوشی از گاو زخمی جزئیات بازگشت ده ها هزار میلیارد اموال و املاک وانت گران فروش در محله و درهای مرگبار در مترو ! 194هزار واحد مسکونی خالی در خراسان رضوی چرا شهریار، مگر حافظ و فردوسی نبودند؟ راز جک سواری جسد سوخته در جاده آسیایی ! دستور سرطانی جهانگیری!