انشعاب در ساختار سیاسی اسرائیل

گروه بین‌الملل - علی ودایع: انتخابات کنست در میان آشفتگی سیاسی تل آویو برگزار شد. به گزارش خبرگزاری فرانسه، قرار است نتایج اولیه با تکیه بر نظرسنجی‌هایی که در هنگام خروج رای‌دهندگان از مراکز اخذ رای انجام می‌شوند بعد از بسته شدن مراکز اخذ رای اعلام شوند، در حالیکه نتایج رسمی امروز (چهارشنبه) اعلام می‌شوند. اگرچه همه نگاه ها متوجه صندوق های رای شده است اما واقعیت آشفتگی سیاسی اسرائیل است.
اواخر سال گذشته میلادی با خروج آویگدور لیبرمن و جریان تحت رهبری وی از کابینه نتانیاهو، این کابینه دچار فروپاشی شد. نتانیاهو مجبور شد برگزاری انتخابات زودهنگام پارلمانی را بپذیرد، اما این انتخابات به تشکیل کابینه جدید اسرائیل منجر نشد زیرا حزب لیکود با اکثریت شکننده ای پیروزی در انتخابات را به دست آورد و نتانیاهو نیز موفق نشد دیگر احزاب اسرائیلی را برای حضور در کابینه ائتلافی متقاعد کند.
بنابراین، اعضای پارلمان به انحلال این نهاد قانون گذاری رای دادند و مقرر شد انتخابات دیگری روز 17 سپتامبر برگزار شود.
دومین انتخابات پارلمانی اسرائیل در 6 ماه اخیر در حالی برگزار می شود که بنیامین نتانیاهو ، نخست وزیر کنونی بیش از همه از سیاست خارجی برای پیروزی در انتخابات بهره گرفته است. نتانیاهو در عرصه داخلی با چهار پرونده فساد مواجه است.


به همین دلیل، جنگ های کوتاه مدتی علیه غزه، حشد الشعبی عراق، سوریه، حزب الله لبنان و بار دیگر غزه به راه انداخت، اما تحلیلگران بر این باور هستند که این تاکتیک برای نتانیاهو تاثیر معکوس داشته است. نتانیاهو پس از انداختن رای خود به صندوق به همراه همسرش گفت: «دونالد ترامپ روز گذشته به من گفت، نتایج انتخابات شانه به شانه خواهد بود. می‌توانم به شما تضمین کنم که نتایج بسیار نزدیک خواهند بود.»
در مقابل «بنی گانتس» رقیب نتانیاهو بعد از انداختن رای خود به صندوق در مرکز اسرائیل گفت، اسرائیلی‌ها با فساد و تندروی مخالف هستند.وی افزود: «ما بسیار امید داریم امروز به منظور تغییر رای می‌دهیم.»
گانتس رئیس حزب آبی سفید در کنار همسرش در مرکز اخذ رای در زادگاهش گفت: همه ما برای امید جدیدی بخشیدن موفق خواهیم شد بدون فساد و تندروی. نتانیاهو با پرونده فساد در برابر دستگاه قضا روبه‌رو است.
ناظران معتقدند که در صورت شکست نتانیاهو و اردوگاه او در کسب اکثریت آرا، نتایج انتخابات این رژیم را به سمت بی‌ثباتی سیاسی پیش می‌برد.
عبور از رقابت همیشگی
به نوشته وترنز تودی ، فضای دو قطبی اسراییل دیگر دو قطبی معمول اشکنازی و یهودی عرب نیست. قطبی شدن کنونی بر اساس ایدیولوژی، طایفه، مذهب و فرهنگ است نه بر پایه چپ و راست سیاسی چرا که یهودیان اسراییل حتی  زمانی که وانمود به چپ بودن می کنند گرایش سیاسی به راست دارند.
اگرچه یهودیان دست چپی در اسرائیل حضور دارند اما سیاست اسراییل همیشه دست راستی ها است.  نکته جالب اینجاست که فضای سیاست حاکم بر سرزمین اشغالی بیش از هر زمان دیگر به سمت ناسیونالیسم و برتری نژاد قوم یهود حرکت کرده است. حال در این وضعیت احزاب دست راستی تاکنون به یک تفاهم برای تشکیل دولت دست نیافته اند. 
«اویگدور لیبرمن» که از ناسیونالیست های افراطی است، دیروز در تحلیل بن بست سیاسی اسراییل گفت نتایج انتخابات از همین الان قطعی است و جناح های «ارتدوکس افراطی» و « یهودیان مسیح باور» به ترتیب 61 و 62 کرسی  را تصاحب خواهند کرد. رهبر حزب ناسیونالیستی و فناتیک«اسراییل خانه ما (Yisrael Beiteinu)»، می گوید که اگر حداقل 70 درصد واجدان شرایط رای دادن در مناطق «غوش دان (Gush Dan)» و «شارون» در انتخابات شرکت نکنند، دولت شریعت محور (Halacha government)  دراسراییل شکل خواهد گرفت.
لیبرمن می گوید  اگر یهودیان سکولار تل آویو در انتخابات شرکت نکنند، باید در انتظار تشکیل حکومت یهودی بر پایه شریعت (Halacha State) و زندگی زیر سایه دولت افراطی راست نتانیاهو باشیم. به نظر می رسد که لیبرمن در پی ثبات سیاسی در اسراییل است. هر چند که لیبرمن و نتانیاهو در رابطه با موضوعات ملی و امنیت اسراییل حکم دوقلو را دارند اما رقیب سرسخت هم هستند و با یکدیگر به شدت درکش و قوس بوده اند.
نکته حائز اهمیت در این میان ، این است که با شکست احتمالی نتانیاهو ،  پرونده های فساد می تواند دردسر بزرگی برای وی ایجاد کند. «ایهود اولمرت» نخست وزیر پیشین اسرائیل نیز با پرونده های فساد مواجه بود و همین پرونده های فساد موجب شد تا اولمرت پس از پایان دوران نخست وزیری اش راهی زندان شود.
اگرچه چه ماهیت مذهبی و ناسیونالیستی اسراییل یهودی تر و بنیادگرایانه تر می شود، به موازات آن انشقاق در اسراییل بیشتر می گردد. مهاجران روسی این احساس را دارند که زندگی با ارتدوکس های افراطی غیر ممکن است و ارتدوکس ها نیز همین نظر را درباره مهاجران روسی دارند.سکولارهای تل آویو، در پی آن هستند که شهرشان در مسیر نیویورک شدن پیش برود. چپ های اسراییل در خارج از اسراییل به دنبال تبلیغ آزادی جمعیت دگرباشان (LGBT) هستند تا به این ترتیب تصویر مثبتی از اسراییل ارایه کنند و در عمل خود را از مناقشه اسراییل و فلسطین کنار کشیده اند.
شهرک نشینان یهودی هم که (به جای راه حل دو دولت - دو ملت برای رفع  مناقشه)  طرفدار«راه حل دو دولت یهودی» هستند. آنها در پی این هستند که کرانه باختری بخشی از اسراییل شود. یهودیان ارتدوکس هم که اصلا به هیچ موضوع سیاسی ای اهمیتی نمی دهند و می دانند آینده رژیم یهودی متعلق به آنهاست. بنابراین تمام تلاش شان این است که از اقلیت سکولار اسراییل به عنوان گاو شیرده استفاده کنند. در راس همه اینها با بی بی (نتانیاهو)  روبرو هستیم که برای بقا می جنگد و جنگهایش هر لحظه ممکن است به درگیری بین المللی منجر شوند.
به لطف این اوضاع در داخل اسراییل، فلسطینیان در وضعیت نسبتا خوبی به سر می برند. آنها فقط باید برای بقا بجنگند اما این اسراییل است که به نظر می رسد بدترین دشمن خودش است.