مردم و پارلمان

انتخابات مجلس در اواخر امسال برگزار خواهد شد و فضای عمومی جامعه و گروههای سیاسی نیز در یک سردرگمی و انسداد و عدم استقبال با مهمترین رویداد سیاسی در کشور بسر می‌برند. کالبد شناسی این امر مهم نتایج مهمی را بیان می‌کند که می‌بایست هرچه سریع‌تر موانع حضور و بی‌تفاوتی مردم و انفعال احزاب سیاسی را برطرف نماید.
مردم ازشعار و وعده‌های پوچ خسته و عصبانی هستند و هر وقت که با حضور میلیونی در انتخابات شرکت می‌کنند، وضعیت زندگی آنان تغییری نمی‌کند. مردم از عدم صراحت و شفاف‌گویی و مصلحت اندیشی ناراضی‌اند و این امر مهم مانیفست «مجلس در راس امور است» را به چالش کشیده است. وقتی مردم احساس می‌کنند، کسانی که صندلی‌های پارلمان را اشغال می‌کنند، فقط به دنبال منافع فردی و جریانات خاص سیاسی هستند دچار ناامیدی می‌شوند. مردم می‌خواهند با رفع موانع قانونی (رد صلاحیت افراد مورد اقبال مردم) نمایندگانی وارد مجلس شوند که نماینده مردم باشند و دیگر هیچ. تقریبا نمایندگان مجلس در این دوره، کارنامه شکست و مردودی را با خود به یدک می‌کشند و مردم به خوبی از همه رویدادهای سیاسی و... آگاهی دارند. مجلس در ارتباط با فساد نه تنها گام موثری برنداشته است، بلکه برخی از آنان به فساد و رانت و... دامن زده‌اند.
انتخابات شوراهای شهر، مجلس و ریاست جمهوری نماد دموکراسی در کشورند ولی موانع بسیار زیادی بر روی نهاد‌های انتخابی وجود دارد.
مردم می‌خواهند یک نظارت کامل و بدون اشکال بر انتخابات نظارت داشته باشد. جامعه مدنی می‌تواند از عهده این امر مهم برآید.


مردم انتظار دارند که کاندیداها بعد از پیروزی همواره در دسترس باشند و از آنان می‌خواهند که همواره در کنار ملت قرار گیرند و براساس اندیشه اکثریت مردم و منافع ملی کشور
قدم بر دارند.