به زخم‌های دستان نوجوانان دقت کنید

چند وقت پیش گزارش‌هایی در رابطه با خود زنی نوجوانان به ویژه نوجوانان دختر در مدارس منتشر شده بود که واکنش‌های زیادی هم در پی داشت اما آن طور که باید توسط مسئولین جدی گرفته نشد. حالا اما چیزی که شاهد هستیم این است که روز به روز بر تعداد افرادی که اقدام به خشونت علیه خود یا خودزنی می‌کنند افزوده می‌شود. آمار کسانی که درگیر بیماری‌های اضطراب و استرس می‌شوند نیز پیوسته رو به افزایش است اما نوجوانان نیز از دایره مستثنی نیستند و حالا با نوجوانان پرخاشگر و مضطرب زیادی رو به رو هستیم که اقدام به خود زنی می‌کنند و اگر به دستانشان نگاهی بیاندازید جای هزاران زخم بر آن پیداست.
خودزنی در دختران بیشتر از پسران است، اما این پرخاشگری علیه خود مربوط به گروه، طبقه و یا قشر خاصی از جامعه نمی‌شود. طبق آمار یک درصد خودزنی‌ها با قصد و نیت خودکشی صورت می‌گیرد، ولی در اکثر موارد آسیب‌های جسمی‌که به صورت عمدی بر بدن وارد می‌شود برای رسیدن به یک آرامش کاذب صورت می‌گیرد. یعنی دشمنی با خود به حدی می‌رسد که آسیب رساندن به خود که آن را دشمن فرض می‌کند ایجاد حس پیروزی و آرامش می‌کند.
البته باید گفت خودزنی که به نام‌های متفاوت دیگری از جمله جرح خویشتن، رفتار انتحاری و خودآزاری و خون بازی هم شناخته می‌شود در بزرگسالان به صورت ناآگاهانه و ناخودآگاه صورت می‌گیرد، یعنی اینکه ریشه و علت‌های عمیق روانی دارد و اما در نوجوانان اغلب به صورت تمارض و برای جلب توجه است.
خودزنی می‌تواند ناشی از عوامل سبب ساز مانند افسردگی مزمن، اعتماد به نفس پایین و خشم‌های فرو خورده باشد اما در نوجوانان ماجرا چیز دیگریست، برای این گروه تشویش‌های ذهنی در سن نوجوانی و بلوغ و علاوه بر آن گروه همسالان است که دلیل اصلی خود آزاری می‌شود؛ در هر صورت نباید فراموش کنیم که خودزنی یک رفتار پرخاشگرانه است که فرد علیه خودش اجرا می‌کند. این نوع از پرخاش حتی در کودکان بیش فعال با اختلال سلوک ( نافرمانی و لجاجت) هم دیده می‌شود.خودزنی در بین کودکان اوتیسم و حتی عقب مانده‌های ذهنی هم وجود دارد.
ادامه در صفحه9