فکر ترامپ باید عوض شود

 
 
 
 


شواهد نشان مي‌دهد حذف جان بولتون علامتي مبني بر اين است که تيم تشکيل يافته توسط ترامپ يک عضو اصلي خود را از دست داده. تيمي که اکثرا ضدايراني بودند و از اين جهت مي‌تواند علامتي باشد براي اينکه دولت امريکا آمادگي دارد با ايران مصالحه‌اي بکند. ولي اگر بخواهيم واقعيت موضوع را ببينيم در ساختار سياسي آمريکا، مشاور امنيت ملي تاثيرش در حد يک مشاور عالي مقام است و نمي‌تواند رفتن و آمدنش تاثير آنچناني در خط مشي ايالات متحده آمريکا در ارتباط با يک کشور از جمله ايران بگذارد. درست است که رفتن جان بولتون در درجه اول براي تل‌آويو عزا محسوب مي‌شود و درجه دوم هم براي سازمان تروريستي منافقين، ولي واقعيت اين است که حذف بولتون به مفهوم تغيير مسير سياست خارجي آمريکا نيست بلکه روي اين تاثير دارد که شايد مواضع ساير گروه بي ‌را در حکومت آمريکا تعديل کند. مايک پمپئو در راس وزارت خارجه و خانم جينا هسپل، رئيس سازمان سياافراد بسيار تندي در حد جان بولتون هستند اما اينکه چه کسي هم جايگزين جان بولتون مي‌شود خيلي مهم است. به نظر مي‌رسد الان براي قضاوت زود است اما قطعا گام مثبتي در ساختار سياسي دولت ترامپ است. هرچند نمي‌توان به آن اميد داشت ولي به نظر مي‌رسد بايد با دقت دلايل اين برکناري را تحليل کرد و به نتايج و آثارش هم توجه کنيم. در اين ميان عده‌اي، ايران را قبله عالم مي‌دانند و تمام تحولات دنيا را به نوعي به مسائل ايران ارتباط مي‌دهند ولي واقعيت اين است که مهم‌ترين شکست جان بولتون در ونزوئلا بود که تلاش کرده بود دولت مادورو سقوط کند ولي موفق نشد. برنامه‌ريزي‌اش در مورد کره شمالي هم موفقيتي در پي نداشت و در مورد ايران هم موفقيتي کسب نکرد. به نظر مي‌رسد مجموعه مشاوره‌هايي که به ترامپ مي‌داد، نمي‌توانست نظر ترامپ را تامين کند. لذا با هم اختلاف پيدا کردند و در نهايت کنار گذاشته شد. يادمان نرود که ترامپ در عرض سه سال گذشته 45 مقام کليدي را تغيير داده و جان بولتون نه اولين ونه آخرينش خواهد بود. امري که در تاريخ آمريکا بي‌سابقه است که در يک دوره رياست جمهوري اين تعداد تغييرات رقم بخورد. سه تا وزير دفاع، دو تا وزير خارجه، سه تا مشاور امنيت ملي، دو تا رئيس سازمان سيا، رئيس کارکنان کاخ سفيد. مقام‌هاي ذکر شده، کليدي‌ترين مقامات سياسي آمريکا محسوب مي‌شوند. اين تغييرات وسيع نشان مي‌دهد کسي رهبري کاخ سفيد را برعهده دارد که اصلا نمي‌توان روي اعمال و رفتارش تحليلي داشت. وزير امور خارجه کشورمان در توئيتي با اشاره به تشديد تروريسم اقتصادي خواستار از بين رفتن عطش جنگ همراه با سردسته جنگ طلبان شده است. شايد اشاره به پمپئو که مقامي بالاتر از جان بولتون دارد. کسي که قبلا هم رئيس سازمان سيا بود و در همان دوره هم در تندروي ترامپ تاثيرگذار بود. رئيس فعلي سازمان سيا و وزير خارجه آمريکا افراد راديکال و تند دولت ترامپ هستند و در صورت برکناري‌شان شايد اميدي باشدکه مسير گذشته را اصلاح کند. تا زماني که ترامپ تحليل غلط را روي ميز دارد که با فشار تحريم مي‌تواند رفتار ايران را تغيير دهد بعيد مي‌دانم که تغييرات افراد در روابط آمريکا و ايران خيلي تاثيرگذار باشد. فکر ترامپ بايد عوض شود که اصولابا تحريم نمي‌توان ملت ايران را به تغيير رفتار وادار کرد و بايد براساس انديشه برد- برد به خواسته ملت ايران احترام بگذارد و سر ميز مذاکره بنشيند در شرايطي که به منافع ايران توجه دارد همچنان که منافع کشور خودش توجه دارد. اما آمريکا نه فقط راجع به ايران بلکه راجع به همه کشورهاي دنيا به‌راحتي مي‌گويد که اول آمريکا و همه چيز براي آمريکا است. سياستي که عملا نتيجه نمي‌دهد.