عرض ارادتی به آیت‌الله میرزاعلی احمدی میانجی در نوزدهمین سالگرد رحلت آموزگار اخلاق و اخلاص

مسجد کوچک «عبداللهی» در کوچه‌ای کم‌عرض نزدیک سه‌راه بازار قم شاهد اقامه نمازجماعت توسط مرد بزرگی بود که نمازگزاران آن مسجد او را آموزگار اخلاق می‌دانستند. ظهرهای روزهای ماه مبارک رمضان و روزهای مخصوصی در طول سال، درس اخلاق هم می‌گفت با تکیه بر آیات و روایات و سیره علما و صلحا. شرکت‌کنندگان، فقط بازاری‌های قم نبودند، طلاب علوم دینی، دانشجویان، کارمندان و کارگران هم پای درس اخلاق او حاضر می‌شدند. اندوخته‌های این تشنگان معنویت از درس‌های اخلاق این عالم مخلص، آنها را به انسان‌هایی ساخته‌شده تبدیل کرد که توانستند جامعه را از خدمات خود در بخش‌های مختلف بهره‌مند سازند.
آیت‌الله میرزاعلی احمدی میانجی، که در 23 تیر 1305 در یکی از روستاهای شهرستان میانه به دنیا آمد و در 21 شهریور 1379 به لقاء‌الله پیوست، عمر خود را پس از تحصیلات علوم دینی در وطن و سپس حوزه علمیه قم وقف تدریس، تحقیق، تالیف و ترویج احکام دین کرد. از این عالم عامل، کتاب‌های متعددی در رشته‌های تاریخ اسلام،‌ اعتقادات و سایر علوم اسلامی باقی‌مانده که به همت فرزندان صالحشان تنظیم و تدوین و منتشر شده‌اند و از آثار ارزشمند علمی هستند، ولی مهم‌تر از این آثار علمی، تاثیر اخلاقی زیادی است که او بر جمع کثیری از مردم زمان خود گذاشت و از آنها انسان‌هایی با فضیلت به جامعه تحویل داد. بعضی از تربیت‌شدگان مکتب این آموزگار اخلاق و اخلاص، در جبهه‌های دفاع مقدس به شهادت رسیدند، عده‌ای از آنها در مسئولیت‌های مختلف به مردم خدمت کردند و عده‌ای نیز در کسب و کار روزانه، اخلاق و اخلاص را به نمایش گذاشتند و خود نیز منشا کرامت انسانی شدند.
درباره آثار علمی و تحقیقی مرحوم آیت‌الله میرزاعلی احمدی میانجی، باید جداگانه گفت و نوشت، اما خوبست در اینجا به کتاب بسیار ارزشمند و محققانه «مکاتیب الرسول» ایشان که در دو جلد منتشر شده و حاوی نامه‌های پیامبر اکرم به پادشاهان و شخصیت‌های معاصر آن حضرت و عهدنامه‌های ایشان با پیروان ادیان و سران اقوام و قبائل و حکومت‌هاست، اشاره‌ای داشته باشم. این کتاب گران‌سنگ را که خود ایشان به اینجانب هدیه کرده بودند، به وزیر خارجه کشورمان در همان زمان دادم و او را به بهره‌برداری از آن در تعامل با دولت‌ها و تدوین مرامنامه سیاست خارجی و روابط با کشورها توصیه کردم. وزیر خارجه از این پیشنهاد استقبال کرد و بعد از مدتی به من خبر داد که توانسته استفاده خوبی از آن به عمل آورد. اینجانب نیز در تدریس فقه سیاسی در دانشگاه به‌ویژه در مبحث روابط بین‌الملل، از این کتاب به عنوان یک منبع معتبر استفاده زیادی کرده و می‌کنم.
آنهمه تاثیر آیت‌الله میرزاعلی احمدی میانجی، چه در زمینه اخلاق و چه در زمینه آثار تحقیقی و علمی، نتیجه اخلاص آن عالم ربانی بود. او مجسمه تواضع بود و در مجالسی که برای عزاداری یا سایر مراسم مذهبی در مسجد عبداللهی برگزار می‌شد، کنار در ورودی و محل کفش‌کن می‌نشست و در نهایت فروتنی از مردم استقبال می‌کرد. در نهضت امام خمینی، با تمام وجود از اهداف امام خمینی حمایت و ترویج کرد و در شهرستان میانه از استوانه‌های شکل‌گیری انقلاب بود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز با حکم امام خمینی در آذربایجان، سر و سامان دادن به امور را برعهده گرفت و در نهایت اعتدال با افراط‌ها مقابله کرد و در این مسیر، ناملایمات را نیز به جان خرید و تحمل و در عرصه‌های مختلف تا آخر عمر با انقلاب همراهی کرد.


آنچه امروز باید از مکتب آیت‌الله میرزاعلی احمدی میانجی بیاموزیم، اخلاق و اخلاص و اعتدال است، گوهرهای گرانبهائی که در روزگار ما بسیار نایابند و نسل امروز ما بشدت به آنها نیازمند است. خدای متعال او را با اولیاء خود محشور و ما را از پیروان اخلاق و اخلاص و اعتدال او قرار دهد. آمین.
مسیح مهاجری