عاشورا و درس ظلم‌ستیزی

 
 
 
 


تاسوعا و عاشورا نه فقط به مسلمين بلکه به تمام عالم بشريت تعلق دارد؛ چرا که اگر اين دو روز و درس‌هاي آن در جهان نهادينه شود، ديگر اثري از ظلم و فساد باقي نمي‌ماند. نکته‌اي که در رابطه با عاشورا وجود دارد اين است که در خلق اين حماسه بشري از همه گروه‌ها حضور داشتند. از طرفداران عثمان گرفته تا مسيحي‌ها در خلق اين حماسه سهم داشتند. کوچک و بزرگ نقش خود را ايفا کردند و بدون چشمداشت به مبارزه با ظلم پرداختند؛ از 6 ماهه تا 90 ساله، زن و مرد همه دخيل بودند. عاشورا را مي‌توان پديده‌اي مهندسي شده دانست. پروردگار عالم اين اتفاق را براي بشريت مهندسي کرده و درس مبارزه با ظلم به نوع بشر داده است. هر ظالم ستمگري هر چقدر هم قدرتمند باشد و هر مظلومي به هر ميزان مظلوميت از دنيا برود، در نهايت آنچه به جا مي‌ماند رسوايي براي ظالم و سرافرازي براي مظلوم است. اين بدين معني نيست که ما هميشه بايد عاشورا خلق کنيم اما نياز بود که خداوند متعال به انسان نشان دهد که راهي به جز سر فرود آوردن در برابر ظالم ستمگر و قوي نيز وجود دارد و مي‌توان در برابر ظلم و ستم ايستادگي کرد. فلسفه عاشورا که در زيارتنامه‌ها نيز آمده اين است که گمراهان هدايت شوند و افراد از ضلالت به سوي هدايت بروند. فرهنگ شهادت، مبارزه با باطل، طاغوت‌ستيزي، پيروي از رضاي خدا و مصالح مسلمين، پيشگيري از جرم و فساد و امر به معروف و نهي از منكر از مؤلفه‌هاي فرهنگ و تعاليم عاشورا هستند. قيام عاشورا حاوي مسائل فكري، اخلاقي، اعتقادي، عرفاني، سياسي و حقوق بشردوستانه است، اما تاكنون فقط به لايه اوليه حادثه يعني مصيبت سيدالشهدا و يارانش توجه شده است. عرصه انقلاب حسيني عرصه فريب و دروغ نبود بلكه عرصه احترام به حقوق و كرامت انساني بود. بايد عظمت و شأن عاشورا را بيش از پيش حفظ كرد. همچنين شعار‌ها و نوحه‌ها بايد پرمعنا، آموزنده واخلاقي و تربيت‌ كننده بوده و انسان‌ها را به معنويت سوق و آنها را با اهداف امام حسين(ع) آشنا كند. آميختن دروغ‌ها، اصل و حقيقت واقعه کربلا را زير سوال مي‌برد و بايد توجه کنيم که عاشورا و ياد آن و عزاداري‌ها براي شيعيان عبادت است و عبادت با دروغ، بدعت و افراط‌گرايي ناسازگار است. امر حرام در امر عبادي جايگاهي ندارد و هيچ حرامي در واقعه عاشورا نمي‌تواند حلال باشد. عبادت بايد از همه پيرايه‌ها، خودآزاري‌ها و بدعت‌ها و آنچه در شرع خلاف است مصون باشد تا بتوان گفت مراسم عبادي مورد رضايت و توجه خدا و شادي روح امام حسين(ع) است. عاشقان امام حسين(ع) مجنون نيستند بلکه عاقل‌ترينند. مداحان بايد روي مطالب خود فکر کنند و گفته‌هايشان را از متون معتبر انتخاب کنند و بهانه‌اي به دست دشمنان ندهند. بايد مسائل عاشورا را از هرگونه جناح بازي و سياسي کاري پاک کنيم.