بهانه‌ای به نام برجام

مسئله برجام امروز تبدیل به بهانه‌ای برای کش و واکش‌های ایران با آمریکا، اروپا با ایران و اروپا با آمریکا شده است، به عبارتی دیگر برجام یک کد معنادار برای ردوبدل کردن پیام‌های متفاوت از بعد سیاسی در ابعاد منطقه‌ای و بین‌المللی است.
ایالات متحده آمریکا با خروج از برجام، برجام را در صدر خبرهای نظام بین‌الملل نشانده است. از سوی دیگر اروپا با نام برجام تلاش می‌کند که دیپلماسی فعال خود را در عرصه بین‌المللی نشان دهد و از طرف دیگر حرکتی درجهت نقش مستقل خود از آمریکا داشته باشد.
دراینجاست که باید بگوییم برجام با خروج آمریکا از آن تبدیل به عاملی برای آمریکا در جهت گسترش اهداف تعریف شده خود در رقابت با اتحادیه اروپا و ایجاد فضای مناسب برای شکل دهی به نظم جدید جهانی است. موضوع ایجاد امنیت کشتیرانی در خلیج فارس از سوی آمریکا نیز ناشی از همین موضوع است، برای همین هم اروپا در اقدامی متقابل اکنون در پی ایجاد یک ائتلاف اروپایی به رهبری خودش و نه آمریکا در جهت ایجاد امنیت کشتیرانی در منطقه خلیج فارس برآمده است. این بیانگر همین رقابت اروپا و آمریکاست.
با توجه به جایگاه آمریکا در ارتباط با تولید و صدور انرژی در قرن بیست و یکم اروپا نمی‌خواهد جایگاهش را از دست بدهد. اروپایی‌ها براین امر واقفند که آمریکا در چارچوب اهداف بزرگتر از نظم بخشی به نقل و انتقال انرژی به تنگه هرمز نگاه می‌کند چرا که آمریکایی‌ها به هیچ وجه به نفت خاورمیانه نیاز ندارند و خود به بزرگترین تولید‌کننده انرژی درجهان تبدیل شده‌اند.
به طور کلی آمریکا با بهانه برجام وارد قضایای مختلفی می‌شود و از آن بهره بهرداری می‌کند که قدرت گرفتن در منطقه خلیج فارس تنها یکی از آن هاست. در این میان جهت‌گیری‌های ایران ممکن است کمک شایانی به آمریکا کرده تا بتواند نظم حقوقی و امنیتی موردنظر خود را بر این منطقه حاکم کند، گلوگاه انرژی جهان را دردست بگیرد و قدرت خود را برای قرن بیست ویکم ثابت کند.