هر چه سنگ است برای پای لنگ است

چند وقتی است که اخبار مربوط به گرانی‌ها اذهان عمومی‌را با نگرانی و تشویش رو به رو کرده است. همین چند روز پیش هم خبر آمد که قشر متوسط جامعه حتی توان خرید تن ماهی را ندارند. تا پیش از
این قدرت خرید گوشت و مرغ و لبنیات هم از
اقشار متوسط گرفته شده بود. قشر ضعیف و فقیر جامعه هم که دیگر رها شده هستند و اصلا کسی نمی‌پرسد که روزهایشان چگونه سپری می‌شود، چه می‌خورند و شکم زن و بچه شان را چطور سیر می‌کنند. این یعنی سلامت روانی جامعه که به خطر افتاده است هیچ، سلامت جسمی‌آن‌ها نیز در معرض خطر قرار گرفته است.
حداقل‌ها برای همه جوامع در طول تاریخ تغذیه بوده است،


به ویژه اینکه در حال حاضر داده‌های
علمی‌نیاز‌های بدن افراد را مشخص کرده است، این خبرها نشان می‌دهد که قشر فقیر و متوسط ما تا چه اندازه سلامتی‌شان در خطر است. از طرف دیگر همین فشارهای مالی سبب شده تا سلامت روحی جامعه نیز تحت تاثیر قرار بگیرد. خشونت، امروز در جامعه موج می‌زند، کوچک ترین
بهانه ای سبب به وجود آمدن بزرگترین دعواها و درگیری‌ها می‌شود. حالا فکر کنید پدری که هر شب شرمنده روی زن و بچه اش می‌شود و حتی توان خرید تن ماهی را هم ندارد، هر روز با خبر یک اختلاس رو به رو می‌شود.
همیشه وقتی می‌خواهیم کسی را دعا کنیم
می‌گوییم «سلامت باشید» اما رفته رفته این سلامتی از دست می‌رود و هیچ کس هم نیست که به داد مردم برسد! مسئولین باید برای این وضع پاسخگو باشند. مردمی‌که تا دیروز می‌توانستند یک کالا را با فلان قیمت بخرند، امروز دیگر نمی‌توانند
از عهده هزینه‌ها برآیند، آن‌ها دچار ناامیدی شده اند.
این مساله در طلاق و ازدواج هم اثر‌گذار
بوده و هراس و ناامنی اجتماعی و روحی و روانی ایجاد کرده است؛ ازدواج‌ها کاهش یافته و موجب بروز انواع آسیب‌های اجتماعی شده. دیگر کسی می‌تواند با چنین شرایطی ازدواج کند؟ آن وقت تسهیلات در نظر می‌گیرند و وام ازدواج می‌دهند تا جوانان ازدواج کنند اما متوجه نیستند که وقتی جوانی کار ندارد، حداقل امکانات را در اختیار ندارد و خانواده اش هم در شرایط متوسط جامعه قرار دارند چگونه می‌تواند با چندرغاز پول، ازدواج کند؟
روز به روز هم اوضاع بدتر می‌شود و امروز حتی با حداقل‌های تغذیه هم مشکل داریم! تغذیه، مثل مسکن نیست که مردم بتوانند با کانکس نشینی آن را حل کنند، جالب اینجاست که هر چه سنگ است هم برای پای لنگ است چرا که همین قشر ضعیف و متوسط جامعه که توان خرید حتی یک تن ماهی را هم ندارند اگر فردا به دلیل کمبود پروتئین و ویتامین دچار بیماری شوند، پول درمان و دارو هم ندارند!
روی صحبتم با مسئولین است؛ این کار را با مردم نکنید چون کسی که شکم زن و بچه اش گرسنه است و نمی‌تواند مایحتاج آن‌ها را فراهم کند، دیگر چیزی برای از دست دادن ندارد و ممکن است
هر کاری انجام دهد. این شرایط را به شدت خطرناک می‌کند!