روزنامه همدلی
1398/05/30
واکنش آیتالله هاشمزادههریسی به اختلاف یزدی و آملیلاریجانی: اختلافهایی که مردم را از نظام دور میکند
همدلی| اختلاف یا بهتر است، بگوییم دعوای آیتالله یزدی و آیتالله آملیلاریجانی محل بحثهایی شده که این روزها همه را درگیر خود کرده است. «عدهای از مردم نه درآمد مشخصی دارند و نه مسکن. چه کسی باید پاسخگوی این مردم باشد؟ در این شرایط همه ما از مردم طلبکاریم و شعار میدهیم. چه کسی میپسندند در این اوضاع مسئولین به جای خدمت به کشور و مردم به جان هم بیفتند و حرفهایی بزنند که به جز ضرر هیچ فایدهای ندارد؟ مردم نان، دارو و درمان، کرامت، عزت، عدالت و آرامش میخواهند، این دعواها را نمیخواهند. این دعواها به نفع مردم نیست. گروهی نه تنها کاری برای حل مشکل نمیکنند، بلکه توقع دارند هیچ احدالناسی کمترین اعتراضی هم نداشته باشد تا نکند، در جایی که در موضع قدرت قرار دارند تضعیف شوند. یعنی به جای اینکه به فکر کشور باشند به فکر جایگاه خود هستند.»آیتالله هاشم هاشمزادههریسی با بیان نقطه نظرات بالا و تاکید بر اینکه «برخی از رفتارها زیبنده نظام نیست» به پرسشهای «همدلی» در مورد اختلافات رسانه ای شده دو آیت الله پاسخ گفته است:
شدت گرفتن اختلافات آنهم بین دو فقیهی که مناسب عالی در نظامدارند، چه تبعاتی میتواند داشته باشد؟
دعوا در هر صورت بد است. اما اینکه دو روحانی برجسته که اتفاقاً در نظام صاحب منصب هستند میتواند هزینههای سختی در پی داشته باشد. مردم در این شرایط اینطور میگویند که چرا بهجای اینکه مشکلات ما را برطرف کنید، با هم دعوا میکنید و به هم اتهام میزنید؟ این دعواها در شرایطی است که مردم گرفتار هستند و مسئولان باید شب و روز به فکر درست کردن خرابیها باشند نه اینکه به همدیگر تشر بزنند و صدایشان را بلند کنند و عدهای دور این و عدهای دور آن قرار بگیرند، به هیچ وجه شایسته انقلاب اسلامی نیست و گناه هم دارد، چون در این جور دعواها تهمت زده میشود و بدگویی و غیبت دیده میشود که وقتی دو روحانی این کارها را انجام بدهند، کل جامعه را مریض میکند. در شرایطی که این روزها در کشورمان این قوه با آن قوه، این سازمان با آن سازمان و ... همیشه در دعوا هستند، آن هم در کشورمان با دنیا در حال دعوا کردن است تا این طور بگوییم، چون همیشه سرمان گرم دعواست، نمیتوانیم به امور لازم برسیم که نتیجهاش این شده است که اقتصادمان روزبهروز بدتر و مردم روزبهروز فقیرتر شوند.
این مشکلات چطور باید حل شوند؟
تا خودمان را مشغول به ستیز و دعوا کنیم، نمیتوانیم انقلاب و نظام و وضعیت اقتصادی را به پیش ببریم. به هر حال نمیشود که با یک دست دو هندوانه برداریم. یا باید وقتمان را صرف امور مملکت کنیم یا همینطور با هر بهانهای به جان همدیگر بیفتیم.
مردم چه واکنشی به این شرایط نشان میدهند؟
شک نکنید که مردم همه چیز را میفهمند و میدانند که چه کسانی دلسوز هستند و چه کسانی به حاشیه میروند. الآن همه مسئولان پشت سر هم آماری را اعلام میکنند که مثلاً فلان کردیم یا بهمان. خب! مردمی که روزبهروز گرانی و بیکاری بیشتر گرفتارشان کرده است، چطور این حرفها را باور میکنند. مردم به مسئولان میگویند، اگر کار کرده بودید که ایران باید الان در اوج اعلای جهان بود و مملکت گلستان بود نه در شرایطی که هماکنون شاهدش هستیم و روزبهروز وضع بدتر میشود. متاسفانه اختلافهای ما هم زیاد و هم تند است. وقتی دو چهره عالیرتبه نظام این حرفها را به همدیگر میزنند، مردم میگویند وای به حال ما اگر مسئولانمان چنین رفتاری داشته باشند. درباره اختلافی که بین آقایان یزدی و آملیلاریجانی افتاده است، فقط به این بسنده میکنم که این دعواها، دعواهای روحانیت نیست. یکطرف به هر حال بر اساس برداشتهای خود وظیفه شرعی خود میداند مسالهای را مطرح کند و طرف مقابل هم انتقاد را برنمیتابد و تندتر جواب میدهد. مصیبت ما این است که به این دعواها و به هم پریدنها عادت داریم و برایمان عادی شده است که دو نفر به هم حرفهایی بزنند که حرفهایی بد است. درباره اتفاق افتاده باید بگویم؛ مسئولین بهجای دعوا و درگیری باید به مردم گزارش بدهند و اگر کوتاهیای شده است، رسماً عذرخواهی کنند. نه تنها آقایان اینطور عمل نمیکنند بلکه همه به نوعی طلبکار هستند. به خدا این ما مردم خوبی در کشور داریم، اما به دلیل مشکلاتی که جهان برای ایران به وجود آورده است، در شرایط خیلی بدی زندگی میکنند. عدهای از مردم نه درآمد مشخصی دارند و نه مسکن دارند. چه کسی باید پاسخگوی این مردم باشد؟ در این شرایط همه ما از مردم طلبکاریم و شعار میدهیم. چه کسی میپسندند در این اوضاع مسئولین به جای خدمت به کشور و مردم به جان هم بیفتند و حرفهایی بزنند که به جز ضرر هیچ فایدهای ندارد؟ مردم نان، دارو و درمان، کرامت، عزت، عدالت و آرامش میخواهند. مردم این دعواها را نمیخواهند. این دعواها به نفع مردم نیست. ما باید این مردم را نگهداریم. در حالیکه مردم مشکلدارند، گروهی به جای تلاش برای حل مشکل نه تنها کاری نمیکنند، بلکه توقع دارند هیچ احدالناسی کمترین اعتراضی هم نداشته باشد تا نکند، در جایی که در موضع قدرت قرار دارد تضعیف شود. یعنی به جای اینکه به فکر کشور باشند به فکر جایگاه خود هستند.
مسئولان باید چکار کنند تا مردم را از خود ناامید و دلسرد نکنند؟
اگر مسئولان هم نقد یا اعتراضی دارند به طریق اصولی طرح کنند، نه اینکه در این شرایط سخت به جان هم بیفتند. همچنین باید بدانند، با شعار دادن مردم آرام نمیشوند و دیگر کلاه سرشان نمیرود. آنها اگر مشاهده کنند که مسئولان به اشتباهات خود پی برده و درصدد اصلاح عملکردهای خود هستند، در صحنه میمانند. مردم اسلام، انقلاب و نظام را دوست دارند ولی میبینند که مسئولان به آنها نمیرسند. در پایان لازم میدانم بگویم، اختلافهای اینچنین مردم را از نظام دور میکند.
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
مدیران دو خودروساز بزرگ بازداشت و ممنوعالخروج شدند مشکل خودروسازان با بگیروببند حل شد؟
واکنش آیتالله هاشمزادههریسی به اختلاف یزدی و آملیلاریجانی: اختلافهایی که مردم را از نظام دور میکند
دانستن حق مردم است لطفا تمامش نکنید
گفتوگوی همدلی با هوشنگ ماهرویان: دیکتاتوری چپها در زندان برچسب جنسی، کتککاری، بایکوت
تاملاتی درباب مبارزه با فساد
دولت در مسائل خودروسازها دخالت نکند
برخی سلبریتیها و معلمان خصوصی کنکور با «آمبولانس» در تهران تردد میکنند اورژانسهایی که آژانس شدند
حسین کاشفی لوازم اعتماد مردم به صندوق رای
ظریف خطاب به عربستان : اگر مالهکش اعظم هستم سردار سلیمانی با شما صحبت کند
حسین کاشفی لوازم اعتماد مردم به صندوق رای
دریای بیکران معارف علوی
سعدی ستیزی با لگدکوب کردن گلستان