ردپای آمارتیاسن

امروز توسعه انسانی(مفهوم فرآیند گسترش حیطه انتخاب افراد جامعه) و بهبود رفاه آنان، سنجه‌اش چیست و با چه ابزاری اندازه گرفته ‌می‌شود؟ شاید با زندگی طولانی و سالم، دسترسی به دانش و معرفت و برخورداری از زندگی مناسب. حال آیا سازمان‌های نیکوکاری جامعه چنین هدف‌هایی را سرلوحه اقدامات خود قرار داده‌اند تا با خلق چنین محیطی انسان‌ها در وضعیتی برخوردار با چیرگی بر محیط زندگی و زیست خود بتوانند از زندگی طولانی، خلاق و سالم لذت ببرند؟ آمارتیاسن، دانشمند هندی‌الاصل و فارغ‌التحصیل دانشگاه کمبریج و استاد فلسفه و اقتصاد دانشگاه‌هاروارد و برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال ۱۹۹۸ میلادی به توسعه و ارتقای قابلیت‌ها و بهبود استحقاق‌ها تاکید می‌ورزد و برای دستیابی به این مقصود راهکار توانمندسازی (lmpowerment) را به انسان‌ها معرفی می‌کند. چرا؟ چون افراد توانمند در پذیرش مسئولیت‌های فردی و اجتماعی دارای اعتماد به نفس و خوداتکایی خواهند بود. بدیهی است در این مسیر تکیه بر هوش هیجانی(اکتسابی) EQاست. اما این هوش چگونه به دست می‌آید؟ خب با مدیریت بر هیجان‌های فردی، امید مداوم، پشتکار در پیگیری هدف‌ها و مثبت‌نگری. حقیقت تلخ این است که برخی نواحی کشور از شمار ناحیه غرب استان اصفهان از مواهب و امکانات طبیعی و اولیه زندگی برخوردار نیستند و دچار محرومیت شده اند؛ آیا دامنه عملکرد سازمان‌های نیکوکاری می‌تواند تا توسعه انسانی (Human Development) راه یابد؟ برخی سازمان‌های نیکوکاری در جامعه ما تا کنون توانسته‌اند با ایجاد جنبش در نیکوکاران در سطح روستاها و شهر و هدایت کمک‌های مالی آنان برای توانمندسازی فرزندان این مرز و بوم، گام برداشته و با شکوفاساختن استعدادهای آنان، کم‌وبیش به توسعه انسانی جامه عمل بپوشانند به گونه‌ای که هم‌اکنون تعداد قابل توجهی از جوانان در حال تحصیل در مراکز آموزش عالی و عده‌ای نیز با کسب مهارت‌های لازم وارد بازار کار شده‌اند. شاید از همین‌رو خاطره‌ای از نشست نیکوکاران گلپایگانی در عصرگاه سه‌شنبه ۲۲ مرداد امسال برای نگارنده برجای ماند که از دانش‌آموز حائز رتبه ۶۳ علوم انسانی در کنکور سراسری سال تحصیلی
۹۸-۹۷ تقدیر شد.