من مطلقه ام ولی هیولا نیستم!

امروز متاسفانه آمار طلاق به دلایل عدیده‌ای بالا رفته است. بالا رفتن آمار طلاق در کنار ایجاد مسائل مهمی از جمله سرنوشت فرزندان طلاق،وضعیت پرداخت مهریه، مشکل تامین مالی زنان بعد طلاق و همین‌طور دید منفی جامعه نسبت به‌این واقعه یک‌مسئله اساسی دیگر را نیز به‌دنبال دارد. امروز در آگهی بنگاه‌های املاک و یا مجتمع‌های مسکونی از دادن منزل یا آپارتمان به خانم مطلقه امتناع می‌کنند‌. آیا این یک ظلم فاحش برای زنی مطلقه که شکست هم خورده و گاها حضانت فرزند را نیز به عهده دارد و حتی امکانات مالی مطلوبی برای زندگی مستقل در کنار فرزندش دارد، نیست؟ آیا خطای رفتاری تعدادی از همسایگان یک مجتمع یا محل مسکونی را باید به حساب این زن شکست خورده که با چنگ‌و‌دندان درتلاش برای ادامه مسیر زندگیش
- حال به تنهایی یا با فرزندش – است، بنویسیم؟ زنی که طلاق گرفته کارد به استخوانش رسیده است. زنی که طلاق گرفته از خیلی چیزها گذشته تا جدا شود. زنی‌که جدا شده بیماری واگیر ندارد او هم یک انسان است که تقدیر زندگی باعث شکستش شده است. آیا اعمال تبعیض برای اجاره دادن یا فروش واحد به زنان مطلقه امری شایسته است؟ آیا زن مطلقه شانس زندگی ندارد؟ خیلی از این زنان ناچارند با فرزند یا بی فرزند به خانه پدری رجوع کنند و همین موضوع ناراحتی زیادی را هم برای خودشان و هم برای والدینشان به همراه خواهد داشت. زنان مطلقه را تافته‌ای جدا بافته از سایرین ندانیم. خشک و تر را با هم نسوزانیم و خطای عده‌ای را به پای همه ننویسیم‌. به جای امتناع از واگذاری مسکن به این زنان سعی کنیم تا به آنها به عنوان طعمه نگاه نشود. سعی کنیم تا آنها را مورد ملامت قرار ندهیم. امروز جامعه ما تعداد زیادی از این زنان شکست خورده را پذیرفته است که به خاطر طلاق مذمت می‌شوند و برای اجاره یا خرید سرپناهی ناچارند خجالت زده شرایط خود را بازگو کنند و بعد هم با جواب منفی مواجه شوند. این زنان،در بهترین حالت اگر موفق به پیدا کردن محل سکونتی شوند مانند یک مجرم همیشه توسط زنان و مردان همسایه زیر نظر هستند‌. زمان آن رسیده که چشمها را شسته و جور دیگری به ماجرا نگاه کنیم. جامعه متشکل است از هر قشر و طبقه و گروهی. باید یاد بگیریم تا یک همزیستی در کمال ادب و احترام به حقوق همدیگر داشته باشیم. زنان مطقه را دریابیم. باید به جای امتناع از دادن سرپناه به آنها در صدد برقرار نمودن بیمه و یا تامین مستمری برای آنان باشیم. امید است تا مسئولین حوزه زنان کشور توجه ویژه‌ای را نسبت به زنان مطلقه مبذول دارند.