سید کاظم اکرمی در گفت‌وگو با همدلی: مخالفان دولت مردم را ناامید می‌کنند

همدلی|علیرضا‌رزاقی‌راد:هر چقدر که به موعد انتخابات مجلس‌شورای‌اسلامی نزدیک‌تر می‌شویم، حساسیت‌ها بیشتر و قاعدتا فضای بحث و تبادل‌نظر درباره الزام‌های یک انتخابات کارآمد پررنگ‌تر می‌شود. نکته اما این است، گروهی بی‌توجه به مانع‌های عدیده‌ای که پیش روی کشور قرار دارد، همچنان به‌طرز عجیبی اصرار به کوک کردن ساز مخالف دارند و به قول معروف در برخی مواقع «آش‌شان به قدری شور می‌شود» که با مخالفان نظام نوعی همصدایی را تجربه می‌کنند.
سید کاظم اکرمی نماینده دوره اول مجلس شورای اسلامی و وزیر آموزش و پرورش کابینه مهندس موسوی که در کمیته‌ تدوین قانون اساسی هم حضور داشت، در گفت‌وگو با «همدلی» با بیان اینکه «حقِ‌ نقد برای همه محفوظ است، اما با این شرط که انتقادات ریشه در منافع ملی داشته باشند نه مصلحت سیاسی و جریانی. این‌طور هجمه کردن‌ها در شرایطی است که در سال‌های 84تا 92با همه ایراداتی که در دولت‌‌های نهم و دهم شاهد بودیم و مردم انواع و اقسام گرفتاری‌ها را متحمل شدند، نه صداوسیما مخالفت خود را ابراز می‌‌کرد و نه نمایندگان مجلس صدای اعتراض‌شان بلند می‌شد. درحالی ‌که این روزها و در این شرایط حساس و با وجود تنگناها بیشتر برنامه‌‌های تلویزیون در راستای تخریب دولت است وکارشناسانی به برنامه‌های صدا و سیما دعوت‌ می‌‎شوند که مقصر همه مسائل کنونی کشور را دولت نشان می‌‌دهند. این در شرایطی است که همه می‌دانند بخشی از این مسایل به مشکلات بیرونی بر‌ می‌‎گردد و حتی‌ می‌‎توان گفت باعث و بانی اصلی مشکلات فعلی مسائل بیرونی هستند» مشروح این گفت‌و‌گو را در ادامه باهم‌ می‌‎خوانیم .
دولت شدیدا زیر تیغ انتقاد قرار دارد، این وضعیت را چطور تحلیل می‌کنید؟
به‌ هرحال مشکلاتی به وجود آمده است و متاسفانه مردم سختی‌های زیادی را متحمل شده‌اند که در واقع شرایطی که در آن قرار داریم، اصلا و ابدا زیبنده نظام ما نیست. البته نباید از کنار این مساله به راحتی بگذریم که آمریکا یا بهتر است بگوییم، دونالدترامپ با خروج از برجام شرایط سختی را برای ما رقم زد. به‌ همین دلیل در موقعیت به این خطیری لازم است به حمیت برسیم تا بتوانیم در کنار یکدیگر از مانع‌ها گذر کنیم. به همین دلیل تعجب‌برانگیز است که چرا گروهی همصدا با دشمنان قسم‌خورده از هر بهانه‌ای استفاده می‌کنند تا تصمیم‌گیران دولتی را به شکل‌های مختلف تخریب کنند. چیزی که مشاهده می‌شود،‌ این است که مخالفان دولت این روزها از هر فرصتی برای ناامید کردن مردم استفاده می‌کنند و از هیچ سناریویی برای تخریب دولت کوتاهی نمی‌کنند. هرچند تکلیف افرادی که در خارج از کشور به دنبال تخریب دولت و نظام هستند، مشخص است، اما نکته‌ای که باعث تعجب می‌شود همنوایی برخی جریان‌های داخلی با دشمنان کشور است.


به‌هرحال حقِ‌ نقد برای همه محفوظ است؟
بله. حقِ‌ نقد برای همه محفوظ است، اما با این شرط که انتقادات ریشه در منافع ملی داشته باشند نه مصلحت سیاسی و جریانی. این طور هجمه کردن‌ها در شرایطی است که در سال‌های 84تا 92با همه ایراداتی که در دولت‌‌های نهم و دهم شاهد بودیم و مردم انواع و اقسام گرفتاری‌ها را متحمل شدند، نه صداوسیما مخالفت خود را ابراز می‌‌کرد و نه نمایندگان مجلس صدای اعتراض‌شان بلند می‌شد؛ درحالی ‌که این روزها و در این شرایط حساس و با وجود تنگناها بیشتر برنامه‌‌های تلویزیون در راستای تخریب دولت است و مقصر همه مسائل کنونی کشور را دولت نشان می‌‌دهد. این در شرایطی است که همه می‌دانند مسایل بیرونی باعث و بانی اصلی مشکلات فعلی هستند. یادم می‌آید، در سال 91 ساختار آموزش‌ و‌پرورش به کل به هم‌ ریخت و تصمیم به برداشتن دوره راهنمایی گرفتند، نتیجه آن این شد دبیری که 20 سال در دبیرستان سر کلاس فیزیک حاضر می‌شد، مجبور شد در دوره ابتدایی تدریس کند، خب!‌ این اصلا مساله کوچکی نیست. جالب است،‌ در آن روزها کسی پیدا نشد‌ به این طور تصمیم‌ها واکنشی نشان بدهد و کسی نگفت‌ چرا ساختارها را به هم می‌ریزید. نه تنها ایرادی نگرفتند بلکه بعضا مشاهده شد، این طور گفتند که حضرت ولیعصر دعاگوی احمدی‌‌نژاد است. انگار نه انگار که طرح چنین حرف‌هایی غیر اخلاقی و حتی غیر شرعی است.
یعنی واکنش به مسائل و مشکلات یا اشخاص و مسئولین و عملکرد آنها از منظر خودی و غیرخودی صورت‌ می‌‎گیرد؟
قطعا چنین چیزی وجود دارد. مثلا در هنگام انتخابات، شورای ‌نگهبان شخصیت‌های شاخص‌ اصلاحات را رد صلاحیت می‌کند و همین موجب می‌شود اصول‌گرایان در میدانی بی‌رقیب در انتخابات باشند. خب! این باعث می‌شود مردم دلسرد شده و در نتیجه موجی از ناامیدی به جامعه تزریق شود. این نوع رویکرد در حالی است که نهادها باید بی‌طرف باشند و این طور نباشد که اصول‌گرایان خودی و اصلاح‌طلبان غیرخودی باشند. اساسا این با آرمان انقلاب ‌اسلامی کاملا در تضاد است. چرا باید کاری کنیم تا مردم این سوال را بپرسند که چرا برخی از کارهای ما با هدف‌های انقلاب همخوان نیست. این رویکرد نهاد نظارتی در شرایطی است که کشور دوران بسیار سخت و مملو از تنشی را با جهان تجربه می‌کند و حتما و بیشتر از هر برهه‌ای به این احتیاج داریم تا از همه پتانسیل‌‌های موجود بهره بگیریم تا بلکه کشور حرکت در مسیر توسعه را از سر بگیرد.
اصلاح‌طلبان در چنین موقعیتی چه تکلیفی را روی دوش‌شان باید احساس کنند؟
جریان اصلاحات با توجه به توانمندی بالایی که از آن برخوردار است و همچنین تجربه درخشان دولت‌‌داری و قانون‌‌گذاری، باید تحدیدها را نادیده بگیرد و با همین شرایط موجود، انسجام لازم را برای حضوری جدی در فضای انتخاباتی به دست بیاورد.
البته اگر شرایط برای رقابت مهیا باشد؟
وضعیت به‌گونه‌ای است که اصلاح‌طلبان در هر شرایطی،‌ تاکید می‌کنم در هر شرایطی باید آمادگی حضور جدی و محکم در انتخابات را داشته باشند. کشور ما همیشه موقع زمام‌داری‌ اصلاح‌طلب‌ها به هرحال سامان بهتری را به دست‌‌ آورده است. اگر هم در یکسال اخیر فشارهایی بر همه تحمیل شد،‌ علتش این است که آمریکا عنادی دیرینه با جمهوری ‌اسلامی دارد. پس باید امید به این داشته باشیم که مجلس آتی به دست گروهی بیفتد که از افراطی‌گری دوری ‌کند و رویکردی مبتنی بر تدبیر و عقلانیت در رویارویی با مسایل مختلف اتخاذ کند تا کشور به ورطه تنش و جنگ نیفتد و فرصت لازم را برای توسعه به‌دست بیاورد.
ممنون؛‌ حرفی مانده است؟
تاکید این است، برای رسیدن به یک مجلس قوی اقشار مختلف مردم با هر نوع نگاه و عقیده‌ای که دارند، در هشتم اسفند در محل‌‌های رای‌‌گیری حاضر شوند و با «نه» گفتن به افراطیون، مجلسی کارآمد و منطق‌‌مدار را در بهارستان تشکیل بدهند. چرا که در شرایط این روزهای ایران مجلسی قوی،‌ پویا و واقع‌بین یک
ضرورت است.