روزنامه آفتاب یزد
1398/05/17
روزی برای پاسداشت چشم‌های بیدار جامعه
تمام سال، حتی آن روزهایی که به بهانه ی روز قرمز تقویم کنار تنهایی خود آرمیده ایم، هستند کسانی که قلم به دست و کوله باری از دانایی بر دوش، در پی آن هستند تا فردای آن روز تعطیل همه ی آن چه دور از چشم بیشماری از مردمان خواستار آگاهی، به وقوع پیوسته است، بی‌کم‌و‌کاست به آن‌ها انتقال یابد تا این زنجیره ی دانایی و بینایی معقول، گسسته نشود. یک روز از تمام آن 365 روز را به حرمت تمامی آنانی که در سرما و گرما، با بی نهایت مهربانی و صداقت، در پی کسب تمام آن چه در دنیای اطراف ما رخ می‌دهد، مهربانانه قدم بر می‌دارند دست به قلم می‌شویم تا این بار ما برای آنان بنویسیم که یادشان نرود اگر میان آن 364 روز فراموششان نموده‌ایم در این روز خاص آنان را پیش چشم خواهیم داشت و برایشان چند کلامی خواهیم نگاشت و این نوشتار هدیه‌ای است به جامعه ی خبری استان یزد و تمامی زحمت کشان عرصه خبر و اطلاع رسانی.شاید نخستین خبری که در جهان هستی رد و بدل شد، پیام مهربانی پروردگاری بود که انسان را خلیفه و جانشین خویش در عالم هستی به تمام ملائک معرفی نمود و از آن لحظه به بعد این انسان که به احسن وجه ردای آفرینش خداوندی بر دوش خود کشیده است هر لحظه در این تفکر است که به هر گونه ی ممکن به سوالات بیشماری که ذهن و درون پرغوغایش را در غلیان دانستن و کشف رموز هستی قرار داده است، آرام نماید. اگرچه شاید در گذشته‌های دور این گونه جهان در معرض اخبار و روزمره‌هایی که گاه در سرعت انتشارش بیم وجود معجزه ی بشری می‌رود، پدیدار نشده بود اما این جامعه ی ملتهب که ساخته ی افکار و اندیشه ی بشر است آن چنان خود را در کلاف بینایی و دانایی قرار داده است که ندانستن را بی هیچ تردیدی نمی‌پذیرد.
اخبار از هر گونه و طرح و اندیشه‌ای که شکل بگیرد، اقتصادی باشد یا سیاسی، خنثی باشد یا برانگیزاننده، کوچک باشد یا بزرگ، راست باشد یا کذب محض! همه و همه خریداران خاص خودش را دارد که در این میان وجود رسالت شغلی و تعهد حرفه‌ای در کاری که گاه می‌تواند جامعه‌ای را دچار آن چه نباید بنماید بیشترین نمود و عینیت را به خود خواهد گرفت. خبر هر چه باشد از منشا دانایی و تسلط بر جهل بر می‌خیزد و این اندیشه که خبر خالی از بینش و آگاهی است تصوری غلط و آزار‌دهنده است و اگر به آن توجه نداشته باشیم قطعا ما را زمینگیر افکار بیمار گونه‌ای خواهد نمود که یا اهمیت اطلاع رسانی را درک ننموده‌اند و یا در منجلاب ناخودآگاهی ذاتی اسیر و درگیر مانده‌اند. خبرنگاری اگرچه حرفه‌ای است حساس، سخت و مخاطره آمیز اما دارا بودن دو صفت بارز می‌تواند این حرفه را از شر آلودگی‌ها و گزندهای ناخواسته بر حذر دارد چه اگر این دو صفت در هر جامعه ی شغلی مد نظر قرار گیرد آن فرقه از انحراف و تخطی به صراحت دور و محفوظ باقی خواهند ماند.
حرفه‌ای بودن در جامعه ی خبری یکی از بازار‌هایی است که برای پیشبرد اهداف و آرمان‌های شخصی، گروهی، حزبی و اجتماعی بسیار مفید و موثر خواهد بود. در این میان باید به این نکته توجه داشت که اگرچه حرفه‌ای بودن می‌تواند نقطه مثبت و تاثیر گذاری در شیوه‌های رفتاری و شغلی باشد اما هرگز پاسخگوی سلامت ذاتی آن شغل نیست.
سایر اخبار این روزنامه
جنگ بدون گلوله
روزی برای پاسداشت چشم‌های بیدار جامعه
ترامپ بیمار یک عکس با روحانی یا ظریف است!
>ناو جنگی «جان پی مورتا»ی
مردم مراقب باشند
گاهی احساس میشود صبر مردم لایتناهی است
وام‌ها‌ی فوری فوتی چگونه پرداخت میشود؟
به نخبگی قانع نباشید باید مرزهای دانش و فناوری را به پیش ببرید
فرانسه؛ میانجی یا مکار ؟!
ترامپ بیمار یک عکس با روحانی یا ظریف است!
رای هیچ اصلاح طلبی نصیب اصولگرایان نخواهد شد
چرا همه اختلاسگران به کانادا می‌گریزند؟!
اظهارات دوپهلوی معاون اول در مورد یک شائبه
جنگ بدون گلوله
روزی برای پاسداشت چشم‌های بیدار جامعه
پیشنهاد به من برای نگارش گاندوی دو
