منصور مظفری مدیر مسئول

وزیر فرهنگ و ارشاد دولت احمدی نژاد در توئیتی در واکنش به گفته‌های توئیتری مصطفی تاج زاده نوشته: «تاج زاده گفته حافظه مردم نسبت به حوادث گذشته ضعیفه و نتیجه گرفته ناکارآمدی دولت روحانی را هم فراموش می‌کنند و ما با ایجاد ترس از اصولگرایان، مجدد برنده انتخابات می‌شویم! جناب به همین خیال باش! حنایتان دیگر رنگی ندارد؛ جوانان انقلابی این بار مانع فراموشی مردم می‌شوند.»
در کارنامه سیدمحمد حسینی، هم نمایندگی مجلس دیده می‌شود و هم وزارت در دولت دوم محمود احمدی نژاد اما تا آن جا که به حافظه رسانه مربوط می‌شود در هیچکدام
ـ دقیقاً هیچکدام! ـ کارنامه‌ای درخشان و قابل دفاع ارائه نداده که این روزها...
... بتوان برخی کنش و واکنش‌های سیاسی ـ اجتماعیِ وی را جدی گرفت. مثلاً در همین توئیتِ واکنشی که بر محور «حافظه» تنظیم شده، ناخودآگاه این سوال را در ذهن متبادر می‌سازد که اساساً آقای حسینی به حافظه چگونه می‌نگرند یعنی دقیقاً از کدام زاویه و کدام منظر؟


یک وقت ممکن است استفاده از واژه حافظه، یک نوع بازی کلامی یا حتی مغلطه ی گفتاری باشد که باید گفت: قافیه چو به تنگ آید...» اما یک وقت می‌بینی در پس این نوشتار، تفکری نیز نهفته و نهادیه شده است مثلا این که گوینده بپذیرد حافظه تاریخ مصرف ندارد، خاصه حافظه مردم و به ویژه حافظه رسانه!
در سخن اخیر وزیر مصداق به قدری فراوان است که اگر بنشینیم و سر فرصت بشماریم مثلا می‌شود «مثنوی هفتاد من کاغذ» اما اگر نخواسته‌باشیم خیلی با حافظه رسانه کلنجار برویم و بسنده کنیم به دوران وزارت نه نمایندگی مجلس! آیا سیدمحمد حسینی حاضر می‌شود پا به پای حافظه بازی‌های رسانه، گام بردارد؟!
مثلا اگر بپرسیم بر چه اساس محمد علی رامین به عنوان معاونت مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد انتخاب شد، با تکیه بر همان حافظه‌ای که از آن دم می‌زنند چه توضیح یا حتی
توجیهی دارند؟
یا اگر سوال شود در دوران سکونت در همسایگی مجلس چه نظارت و استیلایی بر حلقه ی کرمان ـ تشکیل شده در وزارت فرهنگ و ارشاد ـ داشته‌اند چه پاسخی خواهند داد؟
اصلا از این موارد و موارد عدیده ی دیگر اگر بگذریم و بپردازیم به بحث شیرین و حیاتی توزیع یارانه‌های رسانه و مطبوعات، آیا حافظه یاری می‌کند که مثلا چقدر محبت در حق برخی شد و چقدر ظلم در حق برخی دیگر، آن هم به واسطه ی خودی و ناخودی بودن؟ مثلا در حافظه ی ایشان چیزی از یارانه‌های داده شده
به برخی و نداده شده به برخی دیگر برجای مانده است؟!
اینکه برخی در یک مدتِ محدود هرچه یارانه است یک جا ببلعند و بعضی به چکنم چکنم گرفتار آیند؛ آن هم به دلیل مشی سیاسی خاصی که دارند و مستقل زیسته‌اند و نخواسته‌اند تریبون این حزب و آن جناح مورد نظر آقای وزیر باشند؟!
اگر‌اندکی به حافظه فشار بیاورند می‌توانند جدول مقایسه‌ای بین یارانه‌های پرداختی به سایت و هفته‌نامه حامی پایداری‌ها از یک سو ـ به تنهایی ـ و آفتاب و اعتماد و شرق از سویی دیگر ـ سرجمع ـ تعادل و تناسبی برقرار کنند؟
حافظه، حافظه است و تاریخ مصرف هم ندارد اما صرفاً جهت یادآوری وزیر اسبق باید گفت این درست که حافظه، حافظه است و تاریخ مصرف ندارد اما حافظه رسانه‌اندکی حافظه‌تر است!
راستی جناب آقای حسینی میزان رای شما در استان خودتان کرمان در انتخابات گذشته چند رای بود آیا حافظه‌تان یاری می‌کند؟