روزنامه همدلی
1398/05/08
پایان اولتیماتوم فیفا درخصوص حضور زنان ایرانی در ورزشگاه ها از پشت میله‌ها تا تسخیر سکوها
همدلی| گروه اجتماعی- مجادله بر سر حضور زنان در استادیوم فوتبال، بین طیف موافق و مخالف این موضوع 40 سال به درازا کشید تا پای فیفا و شخص «جیانی اینفانتینو» رئیس فدراسیون بین‌المللی فوتبال به ماجرا باز شود. زنان فوتبال‌دوست ایران چهار دهه است که براساس یک قانون نانوشته مبنی بر جداسازی زن و مرد، اجازه ورود به ورزشگاه برای تماشای فوتبال را ندارند.40 سال است که زنان پشت درهای استادیوم مانده‌اند و ورزشگاه‌های ایران همچنان مردانه باقی مانده است. اکنون بعد از چهار دهه نادیده گرفتن و بی‌توجهی به پافشاری زنان برای به‌دست آوردن حق ورود به استادیوم، فدراسیون جهانی فوتبال به یاری زنان فوتبال‌دوست کشور آمده و با هدف باز شدن در ورزشگاه‌ها بر روی زنان، به ایران اولتیماتوم داده است که حل نشدن این مشکل می‌تواند به بهای کنار گذاشتن فوتبال ایران از جام جهانی بعدی تمام شود.
اینفانتینو در نامه‌ای به «مهدی تاج» رئیس فدراسیون کشورمان برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها زمان مشخص کرد و از این نهاد خواست تا جدول زمان‌بندی را که زنان ایرانی بتوانند بلیت این بازی‌ها را خریداری کنند، در اختیار فیفا قرار دهد.
اینفانتینو در این نامه خطاب به مهدی تاج، نوشت:«اگرچه نسبت به حساسیت‌ها و چالش‌های فرهنگی واقف هستیم، اما باید در این زمینه پیشرفت کنیم، نه‌تنها به این دلیل که این کار را به تمام زنان سرتاسر جهان بدهکاریم، بلکه این اقدام در راستای اصول بنیادی اساسنامه فیفا، وظیفه ما است.»
در ادامه این نامه آمده است: بسیار سپاسگزار خواهیم بود اگر در سریع‌ترین زمان مقدور البته نه فراتر از 15 جولای 2019، فیفا را در جریان قرار دهید که چه اقدامات قاطع و مشخصی از سوی فدراسیون فوتبال و دولت ایران در جهت حصول اطمینان از فراهم آمدن شرایط برای زنان ایرانی و خارجی خواهان حضور در ورزشگاه‌ها به‌منظور خرید بلیت و حضور برای بازی‌ها، انجام خواهد شد.»
اینفانتینو که پیشتر در جریان برگزاری مسابقه فینال لیگ قهرمانان آسیا به ایران آمده بود، در گزارش سه سال و چهارماهه‌ای که در ابتدای سال جاری ارائه داده است، یکی از دستاوردهای خود را ورود زنان به استادیوم‌ها در ایران بعد از چهل سال عنوان کرده است.
اکنون آخرین‌مهلت فدراسیون بین‌المللی فوتبال به فدراسیون فوتبال ایران برای صدور مجوز جهت ورود زنان به ورزشگاه‌ها که روز دوشنبه ۲۴ تیرماه بود، به پایان رسیده است و نه‌تنها درهای ورزشگاه «آزادی» برای تماشای بازی دوستانه تیم ملی بزرگسالان و تیم ملی امید به روی زنان باز نشد، بلکه فدراسیون فوتبال برای مصون ماندن از تبعات جلوگیری از ورود زنان به ورزشگاه‌ها، به دنبال راه‌هایی برای دور زدن این جریان است. روش‌هایی مانند صدور مجوز گزینشی برای تماشاگران زن و حتی برگزار کردن یک مسابقه بدون حضور تماشاچی از این راه‌هاست که فدراسیون فوتبال سعی دارد با توسل به آن‌ها از عقوبت تصمیم فیفا که محرومیت تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی قطر است، در امان بماند.
البته مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال ۱۶ تیرماه گفته بود، ورود زنان به ورزشگاه‌ها در شورای عالی امنیت ملی و همچنین از سوی مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش مطرح‌شده است. اما طبق گزارش سلطانی‌فر دستاوردی نداشته است.
دست‌دست کردن فدراسیون فوتبال ایران به جواب ضرب‌الاجل فیفا پای نماینده‌های مجلس را نیز به ماجرا باز کرد. احمد مازنی، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی، در حساب توییتری خود نوشت: «تذکر کتبی به وزیر ورزش و جوانان در ارتباط با اولتیماتوم فیفا نسبت به ورود بانوان به ورزشگاه‌ها؛ از وزیر محترم و سایر دستگاه‌ها انتظار می‌رود نسبت به تامین این مطالبه اقدام کنند تا شاهد هشدارهای فیفا و احیاناً محرومیت فوتبال ایران نشویم.یکی از مطالبات جدی و قدیمی زنان و دختران حضور در ورزشگاه‌ها است. این مطالبه تبدیل به مطالبه عموم مردم ایران شده و تحقق آن مستلزم هماهنگی بین نهادها و سازمان‌های متولی با مدیریت وزارت محترم ورزش و جوانان است. بدیهی است زنان و مردان ایران‌زمین این مطالبه را در چارچوب موازین شرعی و قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران طلب می‌کنند.»
درحالی‌که مهلت فیفا به پایان رسیده است و فدراسیون فوتبال هنوز برنامه خود را به این سازمان ارائه نداد، به یاد داریم که بحث حضور زنان در ورزشگاه‌ها شعار انتخاباتی حسن روحانی بود. روحانی پیشتر در دوران انتخابات ریاست‌جمهوری با تبلیغ حق ورود زنان به ورزشگاه‌های ورزشی موج‌سواری کرد و قول داد که این مسئله را حل کند، ولی پس از رسیدن به مقام ریاست‌جمهوری تمام فعالیتش برای حل این مسئله نوشتن نامه‌ای به وزیر ورزش و جوانان بود. وی در آن نامه دستور داد تا موضوع حضور زنان «به نحو مناسب و با همکاری وزارت کشور» مورد پیگیری قرار گیرد.
حالا بااینکه مهلت فیفا به پایان رسیده ولی مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال گفته که آن‌ها برای حل این مشکل تا آبان ماه فرصت دارند. روشن نیست این مهلت نیز چه وقت واقعاً به پایان می‌رسد. این در حالی است که مسابقات لیگ برتر فوتبال در ایران طبق روال باید در مردادماه آغاز شود و تیم ملی فوتبال نیز از مهرماه باید در مسابقات مقدماتی جام جهانی به میدان برود.
آن‌گونه که وب‌سایت «همشهری» به نقل از یک منبع آگاه نوشته، شواهدی وجود دارد که در مواضع مخالفان ورود زنان، انعطافی به وجود آمده است. این منبع آگاه گفته است: «ما به حل این مشکل خوش‌بین هستیم. البته همه باید صبور باشیم. موضوع در جایی بالاتر از وزارت ورزش در حال پیگیری است. گزارش نامه اینفانتینو روی میز وزیر کشور قرارگرفته و مذاکرات جدی برای حل این مشکل در جریان است».
زنان در ایران پس از انقلاب، هرگز اجازه ورود آزادانه به ورزشگاه را به دست نیاورده‌اند. اولین حضور زنان در ورزشگاه به مراسم استقبال از تیم ملی فوتبال در آذرماه ۷۶ برمی‌گردد. پس از صعود دراماتیک تیم ملی به جام جهانی ۹۸ و تساوی در مقابل استرالیا، زنان توانستند به همراه مردان در مراسم استقبال از تیم ملی در ورزشگاه آزادی حاضر شوند، پس‌ازآن اما دوباره همه‌چیز به سر جای خود برگشت.
از آن تاریخ ورزشگاه یکصدهزار نفری آزادی که برخی به کنایه آن را ورزشگاه یکصدهزار پسری آزادی می‌نامند تا سال 84 درهایش را به روی زنان نگشود تا در جریان بازی ایران و بحرین در مسابقات مقدماتی جام جهانی که سیدمحمدخاتمی نیز در ورزشگاه حضور داشت، تعداد اندکی با تدارک تجمعی اعتراضی و پس از کش‌وقوس‌های فراوان بالاخره توانستند مجوز حضور در ورزشگاه را به دست آورند. حدود 20 زنی که پس از سال‌ها مبارزه توانسته بودند در آن بازی در ورزشگاه آزادی حاضر شوند، نوید این را می‌دادند که پس‌ازآن مسئولان وقت تلاش بیشتری را برای حل این مسئله انجام دهند، اتفاقی که رخ نداد و دوباره درهای ورزشگاه‌ها به روی زنان بسته ماند.
این محدودیت نه‌تنها در ورزشگاه‌های فوتبال برداشته نشد، بلکه در سال‌های ابتدایی دهه نود، بازی‌های والیبال و بسکتبال نیز که تا پیش از آن امکان حضور تماشاچیان زن در آن مهیا بود، به لیست ممنوعیت‌های وزارت ورزش افزوده شد.
اکنون بعد از چهار دهه ممنوعیت فدراسیون فوتبال در کنار زنان فوتبال دوست قرارگرفته است تا طلسم ورود زنان به ورزشگاه شکسته شود.
بسیاری تمرکز بر روی حضور زنان در ورزشگاه را اولویت تمام زنان نمی‌دانند و معتقدند زنان مطالبات جدی‌تر و مهم‌تری دارند که به اجماع داخلی و خارجی برای مرتفع کردن آن نیاز وجود دارد و تمرکز بر حق ورود زنان به استادیوم فوتبال آنان را از مطالبات جدی‌تر بازمی‌دارد.
ناگفته پیداست که تمام خواسته زن ایرانی در موضوعاتی مانند رفتن آنان به ورزشگاه خلاصه نمی‌شود، زنان ایران مطالبات و خواسته‌های مهم‌تری داشته و دارند که یا هنوز صحبت از آن تابو به‌حساب می‌آید یا در بایگانی‌های نهادهای مربوطه خاک می‌خورد یا در دست طیفی که هنوز جنس زن را شهروند درجه‌دو می‌دانند، معطل‌مانده است.
بی‌شک رفتن زنان به ورزشگاه برای تماشای فوتبال یا مطالباتی از این قبیل برای بسیاری از زنان شاید نه‌تنها کعبه آمال نباشد، بلکه حتی جزء اولویت آنان نیز قرار نگیرد. اما تمرکز به این موضوع نادیده گرفتن خواسته‌های بی‌شمار و حقوق احقاق نشده زنان نیست، بلکه هدف اشاره به موضوعاتی است که باوجود اینکه منع قانونی و حتی عرفی ندارد، اما بااین‌حال با آن برخورد قهری صورت می‌گیرد و این مطالبه به‌عنوان مشتی است از خروار.
زنان کشور امیدوارند با در نظر گرفتن مر قانون و پرهیز از اعمال و گفتار فراقانونی و تحمیل بار روانی منفی بر جامعه، پرونده مخالفت با ورود زنان به ورزشگاه یک‌بار برای همیشه بسته شود، چراکه ایران تنها کشور دنیاست که زنانش حق ورود به ورزشگاه برای تماشای فوتبال را ندارند.
پربازدیدترین‌های روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
پایان اولتیماتوم فیفا درخصوص حضور زنان ایرانی در ورزشگاه ها از پشت میله‌ها تا تسخیر سکوها
داوود هرمیداس‌باوند در گفت‌وگو با «همدلی»: ایران و عربستان هر دو کوتاه بیایند
همدلی ماجرای پیشنهاد ایران به آمریکا در مورد پروتکل الحاقی را بررسی می‌کند سایه‌روشن روابط ایران و آمریکا
شیرزاد پیک‌حرفه در گفت و گو با همدلی: کاستن از گستره جرم‌انگاری در بازنگری قوانین
گزارش بانک مرکزی در تیرماه سال جاری از افزایش 91.5درصدی قیمت و افت 64 درصدی معاملات حکایت دارد
نفس دانشکده خبر گرفت رونمایی از اولین دستور فتاح در بنیاد مستضعفان
رفتارشناسی سیاسی بهزاد نبوی از چپ‌گرای رادیکال تا اصلاح‌طلب محافظه‌کار
مرتضی‌مبلغ دخالت‌های بی‌جا در حوزه فرهنگ
در نشست رسانه‌ای سخنگوی دستگاه دیپلماسی وزارت امورخارجه تایید شد نامه گلایه‌آمیز ظریف به رهبری
مرتضی‌مبلغ دخالت‌های بی‌جا در حوزه فرهنگ
بحران اخلاقی در رسانه‌ها
دادستان‌های سبز، ناجیان بسترحیات
