یادداشت مدیرمسئول از دوربین فاصله بگیرید

بسم‌الله الرحمن الرحیم
وجود مشکلات اقتصادی در کشور به همان اندازه که قابل انکار نیست، نشان‌دهنده قدرت مقاومت مردم در برابر توطئه‌های دشمنان و انگیزه آنها برای به شکست کشاندن تمام برنامه‌های ضدایرانی و ضد نظام جمهوری اسلامی است.
درست است که نقطه‌نظرها درباره نوع برخورد با آمریکا و اینکه باید با روش مذاکره با آن مواجه شد یا نپذیرفتن مذاکره متفاوت است، ولی وقتی سیاست نظام این می شود که فعلاً نباید پیشنهاد مذاکره را پذیرفت، برخورد همه با موضوعات و مسائل مختلف به‌گونه‌ای رقم می‌خورد که سیاست نظام به پیش برود و خللی در آن پدید نیاید. وقتی پهپاد آمریکائی به حریم هوائی کشورمان تجاوز می‌کند و توسط نیروهای مسلح ما سرنگون می‌شود، همه از این اقدام شجاعانه حمایت می‌کنند. وقتی کشتی حامل نفت ایران در تنگه جبل‌الطارق توسط تفنگداران انگلیسی توقیف می‌شود و در خلیج فارس نیروی دریائی سپاه پاسداران یک کشتی انگلیسی را تصرف می‌کند و به ساحل می‌آورد، همه از توقیف این کشتی انگلیسی که یک مقابله به مثل هوشیارانه است حمایت می‌کنند. نکته جالب اینست که عکس‌العمل مردم ما فقط حمایت نیست، بلکه از این اقدامات شجاعانه احساس مثبتی پیدا می‌کنند و با شور و نشاط از آن سخن می‌گویند. این، یعنی همبستگی ملی و همراهی آحاد مردم با نظام و کسانی که عهده‌دار حراست از منافع ملی کشور و ملت هستند.
ظرافت و زیبائی این همبستگی و همراهی در اینست که اختلاف‌نظرها در نوع روش‌ها و سیاست‌های مواجهه با دشمن هرگز موجب تشتت در زمینه اصل مواجهه قدرتمندانه با دشمن نمی‌شود و آحاد مردم، با سیاست مقاومت در برابر دشمن هم نظر هستند. این همبستگی و همراهی، رمز موفقیت ملت ایران در برابر تمام دشمنان در تمام دوران‌ها و در طول تاریخ است. قدر این همبستگی و همراهی را باید دانست و همه باید تلاش کنند به این نعمت بزرگ که باید نام آن را بزرگ‌ترین ثروت ملی گذاشت، گزندی وارد نشود.


راه‌های قدردانی از این نعمت یکی اینست که مسئولان نظام و دولت برای حل مشکلات اقتصادی مردم تلاش کنند. آنها برای موفقیت در این تلاش قبل از هرچیز باید باور کنند که مشکلات قابل حل هستند. اگر با این باور وارد عرصه برخورد با کم‌کاری‌ها، سوءاستفاده‌ها، فرصت‌طلبی‌ها و رانت‌خواری‌ها شوند، در زمان کوتاهی به موفقیت درخشانی خواهند رسید.
دیگر اینکه مسئولان در تمام قوا به‌ویژه در قوه مجریه از این عادت نادرست که همیشه با کلمه «باید» حرف می‌زنند و وعده می‌دهند فاصله بگیرند و فقط از اقدامات انجام شده سخن بگویند. عمل به این توصیه البته دشوار است، زیرا در اینصورت از سخنرانی‌ها و جلوی دوربین قرار گرفتن‌ها به مقدار زیادی محروم خواهند شد و فقط در پایان انجام هر طرحی می‌توانند جلوی دوربین ظاهر شوند و به مردم بگویند این کار را برای شما انجام داده‌ایم.
متاسفانه مسئولان نه فقط در قوه مجریه بلکه در هر سه قوه و حتی در سایر دستگاه‌ها اعم از دولتی و غیردولتی و نظامی و غیرنظامی به وعده دادن و بکار بردن کلمه «باید» معتاد شده‌اند و جدا ساختن آنها از این اعتیاد بسیار دشوار و در مورد بعضی از آنها محال است. آنها با این روش نادرست، انتظارها را بالا می‌برند ولی کمتر برآورده می‌کنند. همین وضعیت موجب کاهش امید و اعتماد می‌شود و کشور از این رهگذر دچار خسران می‌گردد.
همبستگی و همراهی، که «بزرگ‌ترین ثروت ملی» است اینگونه آسیب می‌بیند. اگر مسئولان می‌خواهند از این نعمت که در اختیار کشور و ملت است محافظت و قدردانی کنند، لطفاً عادت وعده دادن و بکار بردن کلمه «باید» را ترک کنند. ترک این عادت البته تا حدود زیادی مستلزم محرومیت از دوربین است ولی اگر کارها را با دقت و سرعت انجام دهند می‌توانند برای اعلام به انجام رسیدن آن با سرافرازی جلوی دوربین قرار بگیرند.