همدلی از سیاست‌های صداوسیما که منجر به حذف برنامه‌ها و مجری‌های پرطرفدار می‌شود گزارش می‌دهد

پاتک مزدک به تلویزیون
همدلی| ستاره لطفی- در بحبوحه مشکلات اقتصادی، اجتماعی و تنش‌های سیاسی و در میان خبرهایی از توقیف کشتی انگلیسی‌ها توسط ایران و دادگاه محمدعلی نجفی و حاشیه‌های انتخابات شورایاری و هزاران خبر ریز و درشت داخلی و خارجی که روزانه در تارنمای رسانه‌های قرار می‌گیرد یا درشبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، دو روز پیش خبر مهاجرت یکی از چهره‌های تلویزیونی کشور به یکی از شبکه‌های فارسی زبان ماهواره‌ای در صدر خبرها قرار گرفت و خبرسازشد.
قبل از این که نام«مزدک میرزایی» به شبکه فارسی‌زبان ایران اینترنشنال گره بخورد، هفته گذشته خبر پیشنهاد این شبکه فارسی‌زبان به عادل فردوسی‌پور، نام این مجری و تهیه کننده سرشناس برنامه نود را سر زبان‌ها انداخت. اتفاقی که باعث شد هم فردوسی‌پور به آن واکنش نشان دهد، هم مسئولان این شبکه علیرغم استقبال از همکاری با فردوسی‌پور، خبر پیشنهاد به او را رد کنند.
در حالی که بسیاری خبر مهاجرت مزدک میرزایی مجری ورزشی شبکه سه تلویزیون ایران به یکی از شبکه‌های فارسی زبان در لندن را یک شایعه همانند آنچه برای عادل فردوسی‌پور اتفاق افتاده بود دانستند و برخی از رسانه‌ها از قول نزدیکان او نوشتند او همراه با خانواده برای انجام یک‌سری امور کاری و تفریحی در کشور ترکیه حضور دارد، توییت‌های برخی از دوستان این مجری ورزشی خبر از ماجرای دیگری داشت.


توییت‌های برخی از دوستان مزدک حاکی از آن بود که گویا این سفر، فراتر از یک سفر تفریحی بوده و ماجرای دیگری در پس‌زمینه آن نهفته است. برخی از دوستان وی که از نزدیک از عزم او برای مهاجرت اجباری اطلاع داشتند، در توییت‌هایشان با تایید پیوستن وی به شبکه ایران اینترنشنال هم رشته‌هایی که صدا وسیما برای تکذیب خبر وی به شبکه ماهواره‌ای بافته بود، پنبه کردند و هم آب پاکی روی دست طرفداران این مجری ورزشی ریختند تا مزدکی‌ها از این به بعد برای دنبال کردن برنامه‌های وی به فکر تهیه یا تنظیم دیش ماهواره‌هایشان به روی کانالی برون‌مرزی باشند که علاوه بر برنامه‌های ورزشی، دارای برنامه‌ها و تحلیل‌های سیاسی قابل توجهی است که محتوا و جهت‌گیری بسیاری از آن برنامه‌ها به مذاق خیلی از افراد داخل کشور خوش نمی‌آید.
فرضیه مهاجرت مزدک میرزایی به روزنامه‌های ورزشی و غیر ورزشی نیز کشیده شده است. دیروز سه روزنامه چاپ تهران در خبرهای جداگانه‌ای نوشته‌اند مزدک میرزایی گزارشگر سرشناس صداوسیما احتمالا از ایران رفته و به یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای در لندن پیوسته است. روزنامه گل دیروز با تیتر «شوک مزدک» و روزنامه خبر ورزشی با تیتر «مزدک به جای عادل در لندن» به این موضوع پرداخته‌اند.
روزنامه شهروند هم با روتیتر «شایعه‌ای که شاید هیچکس باور نمی‌کرد و امیدواریم تکذیب شود» در صفحه اول تیتر زد: «ایران اینترنشنال به جای شبکه سه؟ مزدک به لندن کوچ کرد؟»
آن چه که به شایعه مهاجرت مزدک به شبکه ماهواره‌ای رنگ واقعیت می‌بخشد، توییت کارشناس ورزشی این شبکه است. محمد تقوی سرمربی موقت و سابق تراکتور که در حال حاضر کارشناس فوتبال شبکه اینترنشنال است، در فضای مجازی خبر داده که میرزایی در ساختمان این شبکه حضور پیدا کرده و با گروه ورزش این شبکه دیدار داشته است.
در حالی گمانه‌زنی‌ها در مورد پیوستن مزدک به شبکه ماهواره‌ای نقل مجالس و محافل ورزشی شده است که تا زمان تنظیم این گزارش هنوز این مجری ورزشی تلویزیون جواب هیچ کس را نداده و این خبر را نه تکذیب و نه تایید کرده است.
مزدک میرزایی نام آشنایی نه فقط برای اهالی ورزش و فوتبال بلکه برای همه کسانی است که در شبانه‌روز بخشی از وقت‌ خود را به تماشای جعبه جادویی تلویزیون می‌گذرانند. اگرچه او به سرشناسی عادل فردوسی پور مجری برنامه پرطرفدار 90 که آن هم چندماه پیش برنامه‌اش توسط مدیران شبکه سه به تعطیلی کشیده شد، نیست، اما نام مزدک با حافظه فوتبالی و خاطرات ورزشی یک ملت گره خورده است.
فینال جام جهانی ۲۰۱۴ با گزارشگری مزدک در ذهن‌ها ماندگار شد. گل قوچان‌نژاد به کره جنوبی که باعث صعود ایران به جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل شد، با گزارش مزدک میرزایی به یادماندنی شده است و لحظه گل گوچی به کره، با صدای مزدک میرزایی میلیون‌ها بار وایرال شد. البته او در سال ۱۳۹۲ به عنوان صدای ماندگار نیز انتخاب شد.
مزدک میرزایی و افرادی مثل او را که تصویر و صدایشان در شادی‌ها و غم‌های یک ملت خاطره سازی کردند، می‌توان بخشی از سرمایه اجتماعی و میراث معنوی یک جامعه دانست که نیازمند حفظ و پاسداشت است.
به اعتقاد بسیاری از علاقه‌مندان برنامه‌های ورزشی، مزدک از گزارشگران خوب ورزشی سیما بود که تا سال قبل برنامه فوتبال برتر را اجرا می‌کرد، برنامه‌ای که مانند بسیاری از برنامه‌های ورزشی این روزها به گزارشگری که برخی به کنایه آن را «عزیز‌کرده» می‌نامند، سپرده شد.
بعد از آن که میثاقی به برنامه فوتبال برتر چنبره زد و در برنامه‌های ورزشی دیگر مزدک را زیاد بازی ندادند، او ناچار به ساخت مستندهای ورزشی روی آورد. مستندهایی که برخی‌ از آنان نیز در شبکه مجوز پخش نگرفتند. به نحوی برخی تصمیم نقل مکان مزدک به شبکه ماهواره‌ای لندنی را بی‌ارتباط به عدم صدور مجوزها نمی‌دانند.
البته از اهالی فوتبالی تلویزیون فقط مزدک نیست که قربانی کج‌سلیقگی مدیران رسانه‌ای که خیلی وقت است کمتر کسی آن را ملی می‌داند، شده است. همین کج‌سلیقگی‌ها و تنگ‌نظری‌ها برخی از مدیران سیما -که گویا پای ثابت صداوسیما هم شده‌اند و در هر دوره‌ای چند نمونه از آنان را می‌توان در صندلی‌های مدیریتی این سازمان دید- مهدی رستم‌پور مجری سرشناس ورزشی سیما را نیز روانه شبکه‌های فارسی زبان آن سوی مرز کرد تا وی برنامه‌های ورزشی‌اش را از فرسنگ‌ها فاصله به مخاطبان و علاقه‌مندان داخلی‌اش برساند. پیش‌تر نیز امیر خسروجردی گزارشگر ورزشی اخبار هم همین مسیر را در پیش گرفت، اما موفقیت چندانی به دست نیاورد..
علاوه بر فراری دادن برخی از مجری‌های ورزشی، تعطیلی برنامه‌های پرطرفدار نیز هنر مدیران تلویزیون شده است. همین چندماه پیش برنامه پرطرفدار عادل فردوسی پور که توانسته بود هفته‌ای یک شب ببیندگان زیادی را پای تلویزیون بنشاند، تعطیل شد تا مدیران شبکه سوم بیش از پیش به همه نشان دهند نه تنها درک درستی از واقعیت‌های جامعه و نیازها و علایق مردم ندارند، بلکه با آن نیز فاصله‌ای طولانی دارند.
لازم به ذکر است که مدیر شبکه سه در شرایط و برهه‌ای کمر همت به تعطیلی برنامه 90 بست و کرکره این برنامه پرطرفدار را پایین کشید که صداوسیمای ملی که چند سالی است بسیاری به نشانه اعتراض و با زبان کنایه آن را صداوسیما «میلی» خطاب می‌کنند، از کمبود مخاطب رنج می‌برد وبرنامه 90 ضمن این که مخاطبان زیادی نه فقط در داخل کشور بلکه خارج از کشور داشت، در نظرسنجی‌ها به عنوان برنامه‌ای محبوب از سوی مردم نیز برگزیده شده بود.
بسیاری از کارشناسان حوزه فرهنگ و هنر اقدام تلویزیون ایران در فراری دادن چهره‌های تلویزیونی را که صدا و تصویرشان خاطرات مشترک چند نسل را رقم می‌زند، به خودزنی این سازمان تعبیر می‌کنند چرا که با پیش گرفتن این رویه و ادامه دادن این روند نه تنها باعث می‌شود روزبه روز از مخاطبان این رسانه کمتر و کمتر شود، بلکه علاقه‌مندان به جعبه جادویی را به سمت برنامه‌ شبکه‌های ماهواره‌ای سوق می‌دهد که آن برنامه‌ها مطلوب همه نیست.
بدون تردید گناه پرکشیدن استعدادهایی مانند رستم‌پور، مزدک میرزایی و ... بر گردن مسئولانی است که جوانان مستعد را ناامید می‌کنند و برای آنان راه و چاره‌ای به جز مهاجرت و پیوستن به شبکه‌های آن سوی مرز نمی‌گذارند.