جلال‌خو ‌ش چهره چالش زمان در پرونده ایران و آمریکا

اکنون همه طرف‌های درگیر مناقشه ایران و آمریکا در حال خرید زمان هستند. این وضع، شکلی از بلاتکلیفی را در تشخیص آنچه ممکن است سرانجام به برون‏رفت از آن بینجامد، ایجاد کرده است.
واشنگتن به‏رغم همه ادعاها درباره اهداف و نتایج اجرای «سیاست فشار حداکثری» علیه ایران، دریافته است که این کشور برخلاف تصورات تیم تندرو دولت «دونالد ترامپ» شکننده نیست، بلکه توانسته بر بسیاری از مشکلات ناشی از منازعه با آمریکا در سطوح مختلف کنترل لازم را داشته و بلکه اوضاع را مدیریت کند. کاهش نرخ ارز و توزیع معمول اقلام مصرفی در بازار، شکلی از عادی‌سازی اوضاع را فراهم کرده که با هدف واشنگتن در القای اضطراب و ایجاد شوک بر افکار عمومی جامعه ایرانی فاصله دارد. همین مهم سبب شده تا همه ناظران به کاخ سفید یادآور شوند که جغرافیای منازعه با ایران متفاوت از همه منازعاتی است که تا پیش از این دولتمردان آمریکایی در منطقه و دیگر نقاط جهان تجربه کرده‌اند. با این‌حال، واشنگتن همچنان خود را به زمان سپرده است تا از یکسو اعمال سیاست‌های ایذایی به فرسایش مقاومت تهران بینجامد و از سوی دیگر شرایط عینی و ذهنی لازم برای اقدام‌های احتمالی آینده در دو سطح گفت‌وگو یا رودررویی فراهم شود.
اتحادیه اروپا نیز در بلاتکلیفی میان حمایت از برجام و یا همسوشدن با واشنگتن بسر می‌برد. گاه چنین به‌نظر می‌رسد که برخلاف نمایش‌ها و سیاست‌های اعلامی درباره ضرورت پایان‌بخشی به وضع کنونی، اروپاییان ترجیح می‌دهند وضع کنونی تا بروز افق آینده ادامه یابد. در این‌صورت، نه واشنگتن می‌تواند به ایجاد اجماع و ائتلاف برای هرگونه اقدام دیگر علیه ایران دست یابد و نه ایران مجال بیشتری در دستیابی به مطالبتش خواهد یافت.
نشانه‌های سرخوردگی در متحدان منطقه‌ای واشنگتن وجه دیگری از بلاتکلیفی جاری است. برخلاف تصورات نخست، حالا اسرائیل، عربستان و امارات دریافته‌اند که تشویق‌های مالی و سیاسی ـ تبلیغاتی آنان نتوانسته واشنگتن را بیش از آنچه تاکنون علیه ایران اجرا کرده به عمل وادارد. تردید دولت ترامپ در اقدامی بیش از آنچه تاکنون انجام داده به تردید متحدان او در هزینه‌کردهای‏شان انجامیده است. آنان نیز مانند دیگران خود را به زمان سپرده‌اند تا در آینده چه پیش آید.


روسیه، چین و حتی دولت‌هایی چون ژاپن نیز با نگاه به عمق استراتژی ضد ایرانی دولت ترامپ، همچنان به زمان چشم دوخته‌اند تا نتایج آرایش بازی ایران و آمریکا را شاهد باشند. به نظر می‌رسد ترجیح این گروه از دولت‌ها نیز در حال حاضر حفظ وضع موجود باشد.
تهران اما در دوسطح بازدارندگی و تلاش برای برون‌رفت از چاله‌های سیاست فرساینده‌سازی آمریکا مشغول است. در این دو سطح نیز عنصر زمان برای تهران کلیدی است. حفظ خود در جامعه جهانی و در این‌حال مدیریت اوضاع با پرهیز از تاثیرپذیری از سیاست فشار حداکثری واشنگتن، ابتکاری است که درحال‌حاضر تهران به کمک دیپلماسی فعال و قدرت دفاعی خود به اجرا گذاشته است. در واقع تهران نیز فرسوده‏سازی سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ را با مقاومت چند لایه در سطوح سیاسی، اقتصادی و نظامی به چالش گرفته است. نیاز به هشیاری تهران بیش از همه طرف‌های مربوط به مناقشه جاری است؛ چراکه از یک‌سو باید با فشار حداکثری واشنگتن مقابله کند. از سوی دیگر، مانع اجماع‏سازی واشنگتن شده و در این‌حال دیگر طرف‌ها را برای برون‏رفت از وضع فرساینده کنونی وادار به اقدام لازم کند. زمان برای همه طرف‌ها تعیین‏کننده خواهد بود.
سایر اخبار این روزنامه
یوکیو آمانو رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درگذشت فقدان آمانو در روزهای سخت برجام جلال‌خو ‌ش چهره چالش زمان در پرونده ایران و آمریکا «ماشین‌خوابی» چه تبعاتی برای جامعه ایران دارد؟ خانه‌های سیار بی‌خاطره هادی مظفری از تکمیل سامانه نرم‌افزاری ثبت آثار موزه هنرهای معاصر خبر داد بانک اطلاعاتی جایگزین دفتر چهل برگ استخراج بیت‌کوین چه پیامدهایی برای اقتصاد ایران دارد؟ دست‌اندازهای قانونی رمز ارزها یک مقام امنیتی خبر داد ۱۷ جاسوس وابسته به سازمان سیا شناسایی شدند جلسه پایانی دادگاه محمدعلی نجفی به اتهام قتل میترا استاد برگزار شد آخرین دفاع نجفی ماندن یا نماندن معاون اول رئیس جمهوری در کابینه چه تبعاتی برای او و جریان اصلاح‌طلبی خواهد داشت؟ رهبر انقلاب اسلامی در دیدار هیئت عالی‏رتبه جنبش مقاومت اسلامی: موضوع فلسطین قطعاً به نفع دنیای اسلام تمام خواهد شد ظریف در نشست دفاع از منشور ملل متحد در ونزوئلا: با تروریست‌ها مذاکره نمی‌کنیم رحمانی‏فضلی خبر داد پیشنهاد «حق کشف» برای تقویت امنیت مناطق مرزی سخنگوی دولت: موضوع توقیف نفتکش‌های ایران و انگلستان از طرق دیپلماتیک قابل حل است رئیس قوه قضاییه: وزرا، نمایندگان و مسئولان اگر متوجه فساد شدند گزارش کنند