نیاز امارات و ناز ایران به پالس های پررنگ ابوظبی


ادیب-«امارات مواضع کاملاً منطبقی با عربستان ندارد و در داخل این کشور حاکمانی هستند که [به ایران] پیام همکاری و رفع سوء تفاهم می‌دهند.» از چهارم اسفند سال گذشته که دبیر شورای عالی امنیت ملی کشورمان این اظهارات را بر زبان آورد پنج ماه طول کشید تا پالس های امارات به ایران پررنگ تر شود؛ دهم تیر ماه جاری در گزارشی چرایی پالس های تغییر از ابوظبی به تهران را بررسی کردیم، اما حالا خبرهای منتشر شده در روزنامه الاخبار حکایت دارد که تغییر نگرش امارات، تنها به «پالس» های رسانه ای محدود نبوده و مقامات شیخ نشین امارات علاوه بر موضع گیری های سیاسی، حداقل دو بار به تهران آمده اند تا به کمک ایران از باتلاقی که در یمن ایجاد کرده اند، خارج شوند. آن ها حتی روس ها را هم واسطه کردند، اما با موضع محکم ایران روبه رو شدند، چرا امارات دست به دامن ایران شده و چرا ایران روی خوش نشان نمی دهد؟
 
گزارش ها درباره سفر مقامات امارات به ایران
روزنامه الاخبار ادعا کرده که بعد از انفجارهای بندر الفجیره اماراتی ها «یک هیئت بلند پایه» را راهی تهران کرده اند. آن ها به طور مشخص سه پیشنهاد داشته اند. اول این که روابط تهران – ابوظبی به حالت عادی بازگردد، دوم این که «امنیت گذرگاه‌های دریایی برای عبور امن نفت کش‌ها از تمام کشورهای مشرف بر خلیج فارس» توسط ایران و امارات تأمین شود و سومین و مهم ترین پیشنهاد «آمادگی ابوظبی برای خروج از یمن» بوده است. بنا بر ادعای این روزنامه مقامات ایرانی اما به این پیشنهادها روی خوش نشان نداده و به اماراتی‌ها گفته اند «ما با شما دیگر حرفی نداریم چون شما خطوط قرمز را زیر پا گذاشته اید.» به گزارش فارس بنابر اعلام منابع دیپلماتیک مطلع، هیئت اماراتی که حداقل دوبار به تهران آمده اند، با شنیدن پاسخ قاطع و منفی ایران، ناامید نشدند. آن ها عبد ا... بن زاید وزیر خارجه خود را به هنگام سفر به مسکو در ژوئن (خرداد / تیر) مأمور می کنند از مسکو بخواهد تا در روابط میان ابوظبی و تهران میانجی گری کند. این روزنامه مدعی شده ایران حتی به میانجی گری روس ها هم واکنش مثبتی نشان نداده است.
علل تغییر نگرش امارات


امارات در یک ائتلاف راهبردی با آمریکا به سر می برد. ائتلافی که پایه آن بر اساس ایران هراسی بنا نهاده شده و مقامات آمریکایی بارها از اعراب منطقه در مقابل به اصطلاح دفاع از آن ها در برابر ایران، اخاذی کرده اند. بر مبنای این ائتلاف شیخ نشین امارات انتظار داشت پس از حمله ایران به پهپاد متجاوز آمریکایی، واشنگتن پاسخی نظامی (ولو محدود) به اقدام ایران بدهد، اما تشکر ترامپ از ایران به منزله آب سردی بر پیکر اماراتی ها بود. به نوشته پایگاه خبری الخلیج آنلاین یکی از عوامل تغییر رویکرد امارات «زبان جدید ایران و قدرت نظامی این کشور در برخورد با آمریکا بود.» دومین متغیری که در تغییر نگرش امارات تأثیرگذار بوده، ناامن شدن محور دریایی خلیج فارس بوده که یک قلم تأثیر آن افزایش 10 برابری قیمت بیمه نفت کش ها در خلیج فارس بوده است، اما به نظر می رسد سومین و مهم ترین متغیری که در دیدگاه امارات تأثیر داشته بی نتیجه بودن جنگ یمن و هزینه های روزافزون آن و از آن مهم تر حملات نیابتی متحدان ایران در یمن به امارات است. اگر قرار باشد فرودگاه ها و بنادر امارات نیز مانند عربستان در معرض حملات انصارا... باشد، از اقتصاد شیشه ای امارات چیزی باقی نمی ماند. همین دیروز کاربر اماراتی معروفی به نام «بدون ظل» که اخبار محرمانه ای از امارات منتشر می کند، در توئیتر نوشت که حاکمان امارات از ترس هدف قرار گرفتن تأسیسات شان توسط ایران، به سمت تهران چرخش کرده اند.
چرا ایران روی خوش نشان نمی دهد؟
ایران به دنبال آن است که کشورهای منطقه نگاه خود را «واقعا» تغییر دهند. تغییر نگرش تاکتیکی برای بیرون آمدن از باتلاق فعلی منطقه، چندان خوشایند ایران نیست. از نظر تهران تا وقتی کشورهای منطقه نگاه خود را راجع به بازیگران غیر بومی تغییر ندهند و امنیت را همچنان از آن ها بخواهند، نمی توان به یک ائتلاف راهبردی با آن ها دست یافت. همان طور که المیادین نوشته ایران به دنبال آن است در مقابل تلاش دولت ترامپ برای ایجاد ائتلاف بین‌المللی برای اسکورت کشتی‌های تجاری در آب‌های خلیج‌فارس، گزاره «تضمین امنیت منطقه‌ای بدون مداخله نیروهای خارجی» جا بیفتد. به نظر می رسد ایران چرخش امارات را ناشی از ناچاری امارات می داند و نه تغییر راهبردی محاسبات این کشور.
 
پالس های مثبتی که امارات به تازگی به ایران ارسال کرده است
*سفر مقامات اماراتی به ایران و درخواست میانجی گری از روس ها
*متهم نکردن صریح ایران در انفجارهای بندر فجیره و مرزبندی با روایت آمریکا و عربستان
*کاهش فشار بر صرافی های ایرانی در هفت شیخ نشین امارات
*تلاش برای ترمیم روابط با قطر و حتی سوریه [به عنوان متحد ایران]
*وارد نشدن به ائتلافی که آمریکا قصد دارد برای به اصطلاح امنیت تنگه هرمز ایجاد کند.