روزنامه مردم سالاری
1398/04/23
با «هرزه» خطاب کردن کسی حجابش را سفت نمیکند
اسفند سال ۱۳۵۷، کمتر از یک ماه بعد از پیروزی انقلاب، وقتی که اولین تیترها درباره اجباری شدن حجاب زنان در ادارات دولتی به صفحه اول روزنامهها رفت، کمتر کسی فکر میکرد که این موضوع نه فقط در همان روزها که حتی سالها بعد، به یک چالش بزرگ تبدیل میشود.سالها از آن روزها گذشته است، اما کافیست تیتر خبرهای همین چند ماه اخیر را دنبال کنید و ببینید که روزانه چه میزان خبر دراینباره منتشر میشود. اخباری که فضا را حتی از چالش به معنای بحث و گفتوگو و یا رسیدن به راهکار به سمت بینظمی، تهدید و ناآرامی پیش میبرد. فضای فعلی به سمتی پیش رفته که بحث حجاب چه برای آنها که به آن معتقدند، چه آنها که از اجباری بودن آن حمایت میکنند و چه آنها که مخالف اجبار در این موضوع هستند، به یک مجادله یک طرفه تبدیل شده
است.
هر گروهی از تریبون رسمی و غیررسمیای که در اختیار دارد، برای بیان نظرات خود استفاده میکند، نظراتی که فقط حول تایید یا رد موضوع میچرخد. اما حقیقت این است که فارغ از این نظرات در بطن جامعه فضا دو قطبی نیست، نظرات متفاوت است و در عمل نیز زنان در فضاهای خصوصی و خانوادگی، خیابان و حتی همان ادارات، براساس نگاه، اعتقاد و تجربه زیست و فرهنگ خودشان از حجاب و بیحجابی تعاریفی دارند. مثال نخنما شده این بحث هم به پوشش زنان ساکن مناطق شمالی کشور و مقایسه آن با پوشش زنان ساکن مناطق مرکزی و کویری اشاره دارد که به دو پوشش متفاوت اما با یک تعریف و قالب از حجاب در این مناطق میتوان رسید. با وجود این باز هم «در» برای برخی روی یک پاشنه میچرخد، پاشنهای که نه تنها به این مباحث کمکی نمیکند بلکه به فضای متشنج و ناآرام ایجاد شده، بیش از همیشه دامن میزند.
فراهم کردن امکان گزارش از بدحجابی به پلیس و قوه قضائیه نیز درحالی به اخبار جدید این حوزه اضافه شده که بارها گفته شده برخورد پلیسی و قهری در این حوزه نتوانسته گامی در تغییر رویهها باشد. با وجود این صحبت درباره بدحجابی هم به مرزهای نامتعارفی از توهین و تحقیر رسیده است.
اخیرا در تریبونهای رسمی زنانی که حجاب کامل ندارند و یا اینکه مخالف اجبار در پوشش هستند با عناوینی چون «هرزه»، «عوضی»، «لاابالی»، «هوسباز» و ... مورد خطاب قرار میگیرند. استفاده از این صفات حتی برای موصوفاتی که رایج و کاربردی هستند هم به اکراه استفاده میشود، چه برسد برای مباحثی که قرار بر دعوت به معروف است. استفادهکنندگان حتما خشمگین هستند، یا لابد میخواهند تعارف را کنار بگذارند، اما حقیقت این است که این نحوه خطابه کردن قطعا اثرات سوء و عکس دارد، و کفه ترازو را به ناحق برای مدافعان حجاب اجباری سنگین میکند.
درواقع کمترین عوارض این کار این است که کاربران شبکههای مجازی که محدودیتهای فضاهای رسمی را ندارند، حق داشته باشند تا در مواجهه با چنین القابی همین راه را معکوس روند و به حجاب و ارزشهای مطرح شده آن بتازند. با این حال ظاهرا معترضان به بدحجابی قرار است باد بکارند و توفان
درو کنند.
منبع: خبر آنلاین
پربازدیدترینهای روزنامه ها
سایر اخبار این روزنامه
ضرورت پوستاندازي قوا
ضرورت پوستاندازي قوا
با «هرزه» خطاب کردن کسی حجابش را سفت نمیکند
با «هرزه» خطاب کردن کسی حجابش را سفت نمیکند
رانتخوارانی که مخالف «افایتیاف» هستند
آموزش کودکان؛ نیازها و مانعها
محسن تنابنده و پیمان معادی جدیدترین قاتلان زنجیرهای تاریخ سینما
نه تیم ملی والیبال ایران به سکو رسید، نه جوانان به حقشان
ژرمنها نگران سلامت صدراعظم
شناسایی 12 گلوگاه فساد در صنعت نفت
شناسایی 12 گلوگاه فساد در صنعت نفت
جزئیات فعالیتهای اقتصادی کمیته امداد
در پرونده محیطزیستیها منتظر نظر دادگاه بمانیم
در پرونده محیطزیستیها منتظر نظر دادگاه بمانیم
اعتقاد نجفی به مهدورالدم بودن میترا استاد
اعتقاد نجفی به مهدورالدم بودن میترا استاد
دیوانهها در آمریکا بهدنبال جنگ هستند
دیوانهها در آمریکا بهدنبال جنگ هستند