آمریکا و نوکران عربی در معامله قبر

گروه بین‌الملل: کارگاه کاسبکاری دونالد ترامپ و داماد یهودی‌اش در منامه به نمایش بی‌شرمانه و علنی استعمار آمریکایی- صهیونیستی و رویدادی دال بر بی‌آبرویی شیوخ و سلاطین عرب تبدیل شد.
کنفرانس «صلح برای رفاه» در بحرین که سه‌شنبه پیش با سخنرانی متوهمانه «جرد کوشنر» با ادعای ترغیب سرمایه‌گذاری در مناطق فلسطینی‌نشین آغاز شد، چنان خشم جهان عرب را برانگیخت که حتی در عربستان و امارات عربی متحده که کوچک‌ترین تظاهراتی سرکوب می‌شود، مردم با شعارهایی ضد متحدان ریاض و ابوظبی به خیابان‌ها ریختند و همین طور مردم مراکش، لبنان و ترکیه شعارهای مرگ بر اسرائیل و مرگ بر آمریکا سر دادند.
حتی «ادی کوهن» خبرنگار و محقق اسرائیلی با وجود موضع حمایت آمیزش از رژیم صهیونیستی، در مصاحبه‌ای تلویزیونی منامه را محلی برای نمایش ذلت سران رژیم‌های عربی شرکت‌کننده در آن و سرسپردگی آنها نسبت به ارباب آمریکایی خواند. او گفت: «آنها تنها آمده‌اند بگویند ما سرسپرده آمریکا هستیم حتی اگر در صورت اجرای معامله قرن حکومت و پول‌مان به خطر بیفتد».
شگفتا که دیدگاه او کاملا با دیدگاه مهم‌ترین مخالف این نشست یعنی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین تطبیق دارد. احمد عبداللهی، نماینده حماس در لبنان نیز دیروز اعلام کرد کنفرانس مزبور نتیجه‌ای جز نمایش حقارت برخی رژیم‌های عربی در مقابل آمریکا و اسرائیل ندارد.


در چنین شرایطی حضور سران سعودی، اردن، مصر و امارات در «کنگره شرم منامه» نام آنها را به عنوان بی‌غیرت‌ترین چهره‌های جهان عرب و دشمنان ملت‌های‌شان که فلسطین را ناموس تاریخی خود می‌پندراند، ثبت کرد.
نشست کارگاه اقتصادی منامه که روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه با خیانت آشکار آل‌خلیفه و سرمایه‌گذاری و مدیریت پنهان آل‌سعود برگزار شد، قرار بود نخستین گام اجرای «معامله قرن» برای حذف مساله فلسطین- به زعم ترامپ و نتانیاهو-  باشد اما گامی به سوی خلأ بود، چرا که ترامپ و شرکایش شامل نتانیاهو، بن‌سلمان و بن‌زاید به عنوان برگزار‌کنندگان آشکار و پنهان آن از قبل نیز ثابت کرده بودند فاقد توانایی برقراری دیالوگ با افکار عمومی مسلمانان و اعراب هستند.
در همان شمای نخست نشست منامه آنچه توی ذوق می‌زد، غیبت هرگونه نماینده رسمی و نیمه رسمی از بخش‌های مختلف جامعه فلسطینی بود. نه تشکیلات خودگردان رام‌الله که مدعی نقش دولت فلسطینی تحت اشغال اسرائیل است در منامه شرکت داشتند، نه گروه‌های سیاسی و جهادی از قدس و کرانه باختری و غزه و نه حتی چهره‌هایی که نماینده مشروعی برای جامعه فلسطینیان در تبعید در سراسر جهان باشند.
این نشست باعث شد پس از مدت‌ها تمام گروه‌های مختلف فلسطینی موضعی یکپارچه بر سر هویت و مبارزات‌شان اتخاذ کنند. طی 2 روز اخیر فلسطینیان در رام‌الله، در اعتراض به کنفرانس اقتصادی بحرین، تصاویر ترامپ و پادشاه بحرین را به آتش کشیدند، در کرانه باختری و غزه اعتصاب سراسری برپا شد، در اردوگاه منطقه صور واقع در جنوب لبنان پناهجویان فلسطینی تظاهراتی نمادین با پرچم فلسطین برگزار کردند و چند هزار تن نیز در برابر ساختمان سازمان ملل در مرکز بیروت  تجمع کردند.
جز این، دولت‌های لبنان و سوریه، 2 کشور عربی مهم همسایه سرزمین مقدس اشغالی مسلمانان که دهه‌هاست پذیرای بخش مهمی از آوارگان فلسطینی هستند و همچنین عراق به عنوان مهم‌ترین و بزرگ‌ترین پایگاه مقاومت عربی و اسلامی علیه اشغالگری در منطقه، در منامه غایب بودند. حتی کویت نیز با همه نزدیکی‌اش با آمریکا و سعودی حاضر نشد زیر بار چنین خفتی برود.
سخنرانی روز سه‌شنبه داماد و مشاور بی‌سیاست‌ترین مستاجر کاخ سفید هیچ یک از ابهاماتی را که از پیش در طرح تحمیلی «معامله قرن» وجود داشت، روشن نکرد و ابهامات بیشتری به‌وجود آورد.
او بدون ارائه هیچ چشم‌اندازی برای مذاکره یا تفاهم سازنده میان فلسطینیان و خصم اسرائیلی‌شان پس از 7 دهه جنگ و اشغاگری و بدون اشاره به محاصره غیرانسانی نوار غزه، «معامله قرن» را به طرزی بی‌معنی یک فرصت تاریخی برای رفع تنش‌ها در منطقه خواند. مرز‌های فلسطین با سرزمین‌های اشغالی را به شکلی خیالی با ذکر طرح‌های پرطمطراق 50 میلیارد دلاری نادیده انگاشت و در نهایت گناهی غیر قابل بخشش مرتکب شد و بر حق فلسطینیان برای تشکیل حکومت مستقل و بازگشت به سرزمین‌شان چشم بست. حتی سعد الحریری، نخست‌وزیر لبنان و شریک سیاسی نزدیک بن سلمان، همدست «معامله قرن»  نیز با اعلام اینکه در کشورش هیچ کس از نشست منامه حمایت نمی‌کند، بر موضع مشترک خود با نبیه بری، رئیس پارلمان لبنان علیه پیشنهاد بی‌شرمانه مالی کوشنر تاکید کرد و گفت: «از اینکه برخی در موضع دولت لبنان در قبال طرح «معامله قرن» شک دارند تعجب می‌کنم. دولت لبنان علیه معامله قرن است و قانونی اساسی ما اجازه اسکان (دائمی آوارگان فلسطینی) را نمی‌دهد».
احیای جبهه واحد مقاومت فلسطینی - اسلامی
اسماعیل هنیه، رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در واکنش به کنفرانس بحرین با اشاره به اینکه رژیم آل‌خلیفه تعمدا آن را در سالروز به‌اسارت گرفته شدن گیلعاد شالیط، نظامی صهیونیست توسط گردان‌های القسام برگزار کرده، گفت: «معامله قرن مرده متولد شده است».
او سپس با افتخار از سرنگونی پهپاد پیشرفته آمریکایی بر فراز خلیج‌فارس توسط ایران یاد کرد و ادامه داد: «امروز کشورهای مقاوم هواپیماهای آمریکا را سرنگون می‌کنند و این کشور را به‌ چالش می‌کشند. ملت ما در فلسطین و خارج از فلسطین در یک جبهه علیه قراردادها و کنفرانس‌هایی که با هدف به فراموشی سپردن مساله فلسطین برگزار می‌شود، قرار داشته و بر محوری بودن مساله فلسطین و قدس تأکید دارد».
هنیه در نهایت با تاکید بر آغاز انتفاضه علیه نشست منامه تاکید کرد: «نه به معامله قرن، نه به عقب‌نشینی از یک وجب از خاک فلسطین، نه به وطن جایگزین و نه به پیوستن غزه یا کرانه باختری به اسرائیل... درود به لبنان و همه کشورهایی که مخالف عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی و تسلیم شدن در برابر آمریکا هستند. درود به رئیس پارلمان کویت! من به شرکت‌کنندگان در نشست منامه می‌گویم کنفرانس شما و خود شما از بین خواهد رفت و فرو خواهید پاشید».
میدل ایست آی: صلح اقتصادی محکوم به شکست است
تارنمای انگلیسی میدل ایست‌آی در تحلیلی درباره کنفرانس اقتصادی بحرین نوشت هیچ راه‌حل اقتصادی برای صلح خاورمیانه وجود ندارد و نشست مزبور به ابتکار آمریکا، بدون وجود یک توافق سیاسی جامع محکوم به شکست است.
 او طرح اقتصادی کوشنر و پدرزنش را با عنوان «صلح برای رفاه» و سرمایه‌گذاری در فلسطین طرحی نخ‌نما و تکراری دانست که قبلا در سال 2011 توسط نخست‌وزیران رژیم صهیونیستی و انگلیس آزموده شده بود. به نوشته میدل ایست آی، ایده صلح اقتصادی در آزمون قبلی نیز به دلیل فقدان فرآیند جامع صلح شکست خورده بود، چرا که هر دو طرف فلسطینی و اسرائیلی به دلیل بی‌اعتمادی به یکدیگر و شمار زیاد موانع تاریخی و سیاسی نخواهند توانست در محیطی مشترک واجد ثبات سیاسی زندگی کرده و  پایه‌های یک محیط تجاری گسترده را به‌ وجود آورند.
این مقاله اشاره می‌کند نبود شفافیت و عدم استقرار ساختار سیاسی مشخص که رژیم صهیونیستی اصلی‌ترین مانع در تحقق آن است، بر شکل‌گیری پروژه‌های اقتصادی تاثیر می‌گذارد.
از نگاه تحلیلگر انگلیسی، تنها صلحی جامع و عادلانه است که می‌تواند ثبات سیاسی را به موازات بهبود شرایط حقوق بشری و افزایش پاسخگویی در منطقه به ارمغان بیاورد و پایه‌های یک محیط کسب و کار گسترده را فراهم کند. از این رو به نظر می‌رسد طرح پیشنهادی کوشنر نیز محکوم به مرگ است.