«همدلی» به بهانه تشکیل دو جبهه جدید در اردوگاه اصول‌گرایان و اصلاح‌طلبان، عدم به اجماع رسیدن اصول‌گراها را بررسی کرد

ائتلاف‌های شکننده
همدلی | گروه سیاسی:‌ هفته گذشته بود که حمید ملانوری مدیرکل سیاسی وزارت کشور و دبیر کمیسیون ماده ۱۰ احزاب از تشکیل دو جبهه جدید در اردوگاه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان خبر داد و با برشمردن احزابی که در هر یک از این جبهه‌ها حضور دارند، زمینه را برای گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای درباره اینکه آیا تشکیل این جبهه‌ها به معنی به‌وجود آمدن افتراق در این جریان‌های سیاسی است یا خیر فراهم آورد.
«جبهه شورای هماهنگی اصولگرایان» اگر چه با حضور شش گروه جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی، جانبازان انقلاب اسلامی، وفاداران انقلاب اسلامی، پیشرفت و عدالت، آبادگران ایران اسلامی و رهپویان انقلاب اسلامی تشکیل شده بود اما پسوند استان قم مشخص می‌کرد که جبهه‌ای استانی است و تنها این سوال پیش می‌آمد که چرا باید احزاب سراسری در یک استان خاص جبهه جداگانه تشکیل دهند.
در حالی که ده‌ها گروه در تدارک یک ائتلاف سراسری هستند، از شهرهای کوچک و بزرگ خبر می‌رسد که اصولگرایان بدون توجه به ساز و کار حزبی به سازماندهی فعالیت‌های خود مشغولند و ائتلاف‌های اصولگرا نهایتاً در تهران ممکن است توانایی ارائه لیست را داشته باشند.


سوابق ائتلاف‌های اصولگرایان نشان می‌دهد که آنها در میان ده‌ها الگوی سیاسی اعلام شده سردرگم هستند و تلاش برای رسیدن به لیست مشترک میان اصولگرایان با دشواری‌های فراوانی‌رو به رو شده است. هنوز یادمان نرفته که الگوهایی از جمله الگوی چند به علاوه چند یا الگوی سه روحانی، الگوی سه حزب، الگوی شورای هماهنگی اصولگرایان و الگوی اعتدال و ائتلاف مخرج مشترکی برای اصولگرایان به همراه نداشت و نتوانستند آنها را یک چتر اصولگرایی به توافق برساند. اگرچه تا انتخابات مجلس زمان زیادی باقی نمانده است اما خوف جریان اصولگرا باعث شده از هم‌اکنون به دنبال وحدت باشند. این خوف به این دلیل است که آنان می‌دانند جریان اصلاحات و اعتدال در وحدت با هم باز به دنبال تصاحب مجلس آینده هستند. با این حال فعالیت‌های علنی و غیر علنی اصولگرایان آغاز شده تا بتوانند با حربه‌ای مشهور به نام «ائتلاف» که سال‌هاست نتوانسته‌اند زیر سایه آن، به اجماع برسند، مجلس و قوه مقننه را در چنگ خود نگه دارند.
اما همیشه این سوال برای کسانی که در این احزاب نیستند، یا عضو هیچ حزبی هم نیستند مطرح است که چرا اصولگرایان با توجه به نفوذ و قدرتی که دارند نمی‌توانند به اجماع برسند و لیستی واحد ارائه کنند؟، آیا اصولگرایان این‌بار می‌توانند به یک ائتلاف برسند؟ این جریان علی‌رغم تلاش‌هایی که داشت در انتخابات گذشته ناکام بود و با تکثر کاندیدا در انتخابات ریاست جمهوری روبه‌رو بود. به نظر می‌رسد در انتخابات مجلس آتی نیز این جریان توفیقی برای رسیدن به وحدت نداشته باشد. حول محور این سوالات با حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی گفت‌وگو کردیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:
اصولگرایان از روند انتخابات عقب نیستند
حمیدرضا ترقی در گفت وگو با «همدلی»، با اشاره به این‌که اصولگرایان برای انتخابات آینده طبق برنامه و جدول زمانی در حال فعالیت هستند، گفت: اصولگرایان از روند انتخابات دور یا عقب نیستند، چون فعالیت انتخاباتی اصولگرایان از مدت‌ها پیش آغاز شده، و امیدواریم برنامه‌ریزی‌ها به نتیجه لازم برسد. البته رسانه ها نباید سکوت جریان اصولگرایی را به فعال نبودن ترجمه کنند چون واقعا این‌گونه نیست».
او در ادامه افزود: «اصولگرایان در هر دوره‌ای از انتخابات تشکیلات و سازوکار مشخصی داشته و این‌گونه نبوده است که یک تشکیلات و سازوکار ثابت در همه انتخابات‌ها داشته باشند و براساس شرایط خاص هر انتخابات، سازوکار جدیدی ایجاد کرده‌اند. در هر دوره، فعالیت تشکیلات اصولگرایان آسیب‌شناسی شده و ضعف‌های آن برطرف می‌شود. جمنا هم فعالیت خود را ادامه می‌دهد ولی ممکن است شاکله آن وسیع‌تر شود».
این عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی در حالی از اجماع اصولگرایان می‌گوید که «جبهه شورای هماهنگی اصولگرایان» با حضور شش گروه جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی، جانبازان انقلاب اسلامی، وفاداران انقلاب اسلامی، پیشرفت و عدالت، آبادگران ایران اسلامی و رهپویان انقلاب اسلامی تشکیل شده که این اجماع نیز فقط در استان قم صورت گرفته است. ترقی در ادامه گفت: « فعالیت انتخاباتی اصولگرایان از مدت‌ها پیش آغاز شده است اما احزاب اصولگرا یک ماموریت دارند و شورای وحدت هم یک ماموریت جداگانه دارد. در حال حاضر احزاب اصولگرا در حال انجام ماموریت خود در سطوح پایین هستند تا در زمان لازم، در سطوح بالا تصمیم‌گیری برای ائتلاف اصولگرایان انجام شود».
او در پاسخ به این سوال که اصولگرایان چه ساز وکاری برای ائتلاف جدیدشان دارند؟ گفت: « جریان اصولگرا فعالیت‌های انتخاباتی خود را رسانه‌ای نمی‌کند تا جریان رقیب حساس نشود. ما فعالیت‌های حزب رقیب را نیز رصد می‌کنیم. رصد رقیب بخشی از کارکرد احزاب است. ما وضعیت جریان رقیب و موقعیت آنها در میان جامعه را بررسی می‌کنیم. جلسات جامعتین با حضور اصولگرایان هم مرتب در حال برگزاری است که انتخابات هم یکی از موضوعات مورد بررسی در این جلسات است».
وحدتی که شکل نگرفت
اما برخلاف آنچه حمیدرضا ترقی می‌گوید، باید گفت که نباید فراموش کرد که زمانی نیز شخصیت‌های تاثیرگذار اصولگرا در جلسات وحدت اصولگرایان شرکت نمی‌کردند و حتی سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری زمانی اعلام کرد که ائتلاف «سه ضلعی» را قبول ندارد، یا همچنین باید خبر خروج موتلفه از ائتلاف سه ضلعی توسط اسدالله بادامچیان را نیز، به حمیدرضا ترقی یادآوری کرد. این وضعیت نشان از این دارد که گره کور ائتلاف اصولگرایان همچنان کورتر از پیش است.
بر کسی پوشیده نیست که پایداری و همچنین جریان اصولگرایان سنتی، در درون خود دچار انشقاق شده و درگیری پیدا کرده‌اند. و جالب‌تر ‌این‌که تمام این درگیری‌ها در یک آرایش ۳۰ درصدی جامعه ایران است که برآمده از آن طیف هستند. بدون شک این درگیری درون آن‌هاست، و اگر ائتلافی هم در میان اصولگرایان شکل بگیرد شکننده است. در میان اصولگرایان شاهد حضور طیف‌های متعددی از جبهه پایداری تا حزب موتلفه و افرادی نظیر لاریجانی و باهنر تا آیت‌الله مصباح‌یزدی و حمید رسایی هستیم که دارای اختلافاتی اساسی و مبنایی با یکدیگر هستند و اگر ائتلافی هم میان اصولگرایان صورت بگیرد، شکننده است هرچند افراد ریشه‌دار این جریان سیاسی همانند آقای باهنر و لاریجانی سعی در کاهش تفرق‌ها در جریانشان هستند که البته این تلاش‌ها بی‌فایده است.
بی‌توجهی به جایگاه
اگر احزاب جایگاه خودشان را پیدا نکنند و جریان‌ها بیشتر حول محور افراد باشند طبیعتاً مشکل عدم رسیدن به وحدت در جناح‌ها و جریان‌های مختلف وجود دارد. بایستی احزاب بتوانند به جایگاه واقعی خودشان برسند. ما شاهد بودیم که اصولگرایان در انتخابات قبلی هم نتوانستند به وحدت و تفاهم برسند، زیرا آنان دچار افزون‌طلبی شدند. اینکه هر کسی بخواهد حرف خود را بزند نمی‌توان به جمع‌بندی رسید. اصلاح‌طلبان توانستند در انتخابات گذشته به وحدت برسند و منافع جناحی و گروهی خود را کنار بگذارند.
اگر منافع ملی و نفع کشور مدنظر قرار گیرد می‌شود به وحدت رسید. اما برخی اوقات منافع حزب مانع می‌شود که بتوان به ائتلاف دست پیدا کرد. البته همه اصولگرایان دعا می‌کنند که به وحدت برسند اما به نظر می‌رسد چنین موضوعی غیر ممکن و سخت است. زیرا منافع ملی برای برخی در میان اصولگرایان آن‌چنان مهم نیست. همانطور که می‌بینید امروز برخی اصولگرایان در جناح راست در مجلس و نهادهای دیگر خلاف منافع مردم عمل می‌کنند و شعارگونه اقدام می‌کنند.
طبیعتاً پس از شکست سنگین اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری که برایشان غافل‌گیرکننده هم بود، آن‌ها تلاش می‌کنند تا دیگر بار به هر شکلی که شده است در انتخابات مجلس شورای اسلامی شکست نخورند. اصولگرایان تلاش خواهند کرد که پس از عدم به دست آوردن کرسی ریاست جمهوری، کرسی‌های مجلس را پس ندهند و برای همین نیز دست به اقداماتی نظیر بازسازی خود، تلاش برای اجماع به روی کاندیداها و افرادی که شانس بیشتری برای رای آوردن دارند و همچنین غبارآلود کردن فضا برای دیگر کاندیداها خواهند زد.