روزنامه جوان
1398/03/12
سریالی موفق است که مردم دورهمی تماشایش کنند
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سریال «دلدار» برخلاف دو سریال دیگر تلویزیونی تناسب بیشتری با شرایط روز جامعه دارد و مسائل قشر جوان در آن به شکل پررنگی دیده میشود. دلدار دومین مجموعه تلویزیونی به کارگردانی برادران محمودی است که از تلویزیون پخش میشود. «نوید محمودی» کارگردان مجموعه دلدار در گفت‌وگو با «جوان» به موضوع ساخت این سریال و آثار مناسبتی ماه رمضان پرداخته است.«دلدار» قصه‌ای اجتماعی دارد، در حالی که برای ماه رمضان می‌توانستید موضوعی مناسبتی را انتخاب کنید!
زندگی اجتماعی ما در اصل همان زندگی دینی ماست. ما در یک مملکت دینی زندگی می‌کنیم. خیلی از افرادی که در این مملکت زندگی می‌کنند مقید به آداب دینی هستند و عده‌ای هم به آن لاقید‌ند، در هر دو صورت دین در زندگی ما نقش پررنگی دارد و ساخت سریال اجتماعی به نوعی ساخت سریال دینی است. ما از ابتدا نمی‌خواستیم سریال مناسبتی بسازیم، اما نگاه دینی داریم و برای همین در ابتدای هر قسمت سریال، به آیه‌ای از قرآن ارجاع داده میشود؛ آیه‌ای که ما را به نکته‌ای توصیه می‌کند، ما همان موضوع را در سریال نشان داده‌ایم.
توجه خاصی به قشر جوان و طبقه متوسط داشته‌اید، علت آن چیست؟
بخش بزرگی از جامعه ما را طبقه متوسط تشکیل می‌دهد و باز هم بخش بزرگی از جامعه جوان هستند، بنابراین تصمیم گرفتیم که موضوعات و مسائل جوانان را در اولویت قرار دهیم و به دیگر موضوعات مثل خانواده و احترام به بزرگ‌تر‌ها هم از زاویه دید جوانان پرداخته شود.
در سریال «سایه‌بان» که اولین سریال تلویزیونی‌تان بود نیز مشکلات جوانان را مطرح کرده بودید!
شما هم وقتی به اطرافتان نگاه کنید حتماً در اطرافتان برادر، پسرعمو، پسرخاله یا پسرعمه‌ای دارید که دغدغه شغل و درآمد دارد. منظورم دغدغه معیشت صرف نیست بلکه دغدغه تلاش برای اینکه زندگی بهتری بسازد. ما در «دلدار» نشان داده‌ایم که یک جوان مثل آرش ممکن است اشتباه کند و حتی مرتکب قتل شود، اما از آن سو تلاش می‌کند و با آن تلاش شغلی ایجاد می‌کند که می‌تواند چند نفر مثل خودش را به سرشغل و کار ببرد.
به موضوع کارآفرینی و استارت آپ در «دلدار» به شکل پررنگی پرداخته شده، با توجه به اینکه موضوع استارت‌آپ‌ها مورد حمایت دولت و وزارت ارتباطات است، آیا اشاره به این موضوع بر اساس سفارش بوده است؟
خیر، کاملاً بر اساس علاقه شخصی بوده است. آنچه در دلدار اتفاق افتاده این است که حتی یک نخبه علمی دانشگاهی هم ممکن است در زندگی با مشکلاتی روبه‌رو شود که مجبور شود دانشگاه را رها کند، اما این به معنای این نیست که دانش و علم را دور بریزد و می‌تواند با دانش و آگاهی خود تلاش کند تا آینده را بسازد. چیزی که در این راه به ذهنمان رسید این بود که آرش باید به دنبال یک کار نو باشد و از آنجا که اپلیکیشن‌ها موضوع نویی بودند، طراحی و اجرای یک اپیلیکیشن را در نظر گرفتیم. به هر حال ما در دنیای مدرنی زندگی می‌کنیم که حتی میشود از طریق آپ‌ها نان خرید و دیگر به نانوایی نرفت.
پرداختن به رابطه بین دختر و پسر، در این سریال از جمله مواردی است که بعضاً به آن نقد وارد شده است، به این نکته تا چه حد توجه داشته‌اید؟
یک مسئله مهم در مواجهه با جامعه وجود دارد و آن این است که ما یک جامعه داریم که آرزوی ماست و یک جامعه داریم که در آن زندگی می‌کنیم. آنچه در جامعه‌ای که ما در آن زندگی می‌کنیم می‌گذرد، با آنچه در جامعه‌ای که آرزوی ماست متفاوت است. یکی از آن مسائل رابطه دختر و پسر است. ما رابطه «سامان» و «شادی» را چارچوب تعریف کرده‌ایم، در حالی که در جامعه رابطه دختر و پسر بسیاری از این مرز‌ها را رد کرده است، اما ما نمی‌خواستیم چارچوب‌های رابطه را از بین ببریم. برای همین از همان ابتدای رابطه شادی با مادرش درباره سامان حرف می‌زند و مادرش می‌خواهد برای گفت‌وگوی رسمی به خانه‌شان بیاید. اگر هم در جایی بر حرف‌های عاشقانه سامان پافشاری کرده‌ایم برای نشان دادن وجهه منفی سامان و تلاش وی برای انتقام به دست آوردن مبلغ مناقصه است.
امسال هر سه سریال تلویزیونی فضای درام تلخی را دارند، آیا نمی‌شد با یک سریال کمدی فضا را تلطیف کرد؟
اگر در سفره ماه رمضانی تلویزیونی یک کار طنز هم بود قطعاً خوب بود. بالاخره تلویزیون مسائلی از جمله بودجه و شرایط تولید سریال را هم دارد. می‌دانیم که چند کار تلویزیونی طنز در حال ساخت است، اما اینکه برای ماه رمضان آماده می‌شد مسئله دیگری است ولی از ابتدا قرار بود دلدار برای پخش در ماه رمضان آماده شود و از قسمت ۲۶ به بعد هم ماجرای داستان سریال وارد ماه رمضان و عید فطر میشود.
آیا اصلاً لازم است سریال ماه رمضانی به ماه رمضان بپردازد یا همان روح حاکم بر آن و پرداختن به مسائل اخلاقی کفایت می‌کند؟
من با سابقه ۲۲ ساله کار در تلویزیون و ساخت ۱۳ تله‌فیلم می‌گویم لازم نیست که حتماً در ماه رمضان، سریالی پخش شود که موضوع رمضان را داشته باشد. تلویزیون در ماه رمضان هر روز برنامه‌های ویژه ماه رمضان پخش می‌کند، بنابراین لزومی ندارد که سریال هم یادآور ماه رمضان باشد، مانند آن است که بعضی‌ها می‌گویند باید در هر قسمت سریال سکانس نماز خواندن داشته باشیم ولی من می‌گویم فقط یک بار نشان دادن نماز خواندن یک جوان و سر سجاده بودنش خیلی قشنگ‌تر از ۵۰ بار نشان دادن است.
یک سریال موفق مناسبتی چه الزاماتی را باید رعایت کند؟
فکر می‌کنم ما نیاز به سریال‌هایی داریم که بیشتر به زندگی مردم و واقعیت‌های جامعه نزدیک شود، نه اینکه بیننده چیزی را در تلویزیون ببیند که انگار از یک جامعه دیگر بریده شده است. چرا مردم بیشتر سریال‌های نوروز و ماه رمضان را تماشا می‌کنند؟ چون دقیقاً در زمانی پخش میشود که مردم دور هم هستند؛ یا در نوروز به عید دیدنی رفته‌اند یا اینکه در ماه رمضان پای سفره افطار هستند. این دورهمی مردم است که باعث میشود سریال‌های تلویزیونی دیده شوند. کاش شرایطی به وجود بیاید که مردم بیشتر دور هم جمع شوند تا بیشتر سریال ببینند یا اینکه سریال‌هایی بسازیم که کمک کند مردم دور هم جمع شوند. بزرگ‌ترین موفقیت تلویزیون این است که سریال‌هایش را مردم نگاه کنند. باید توجه داشت در شرایطی که ماهواره، موبایل و شبکه‌های اجتماعی رقیب جدی برای تلویزیون هستند و با وارد کردن چند عدد می‌توان شبکه‌ای را در امریکا یا استرالیا نگاه کرد که هیچ کدام از المان‌های اخلاقی تلویزیون ما را رعایت نمی‌کنند، آمار ۵۵ درصدی بیننده‌های سریال‌های ماه رمضان یک موفقیت است.
سایر اخبار این روزنامه
دیوار چین هم برای والیبالیست‌های ایران کوتاه بود!
امام (ره) مانع اصلی انحراف انقلاب اسلامی
فراکسیون زنان ایران در بانک مرکزی فنلاند!
کوچ دنیا از دلار
نصرالله: جنگ علیه ایران یعنی نابودی نیرو‌های امریکا در منطقه
دیوار چین هم برای والیبالیست‌های ایران کوتاه بود!
سریالی موفق است که مردم دورهمی تماشایش کنند
۳ نشست بی‌نتیجه در مکه
سیاسی‌کاری اصلاح‌طلبان نجفی را به قعر چاه ویل می‌فرستد!
ظریف: هیچ فرقی بین دولت‌های امریکا وجود ندارد
رهبر انقلاب شهادت امام جمعه کازرون را تسلیت گفتند
