ترامپ عقب‌نشینی نکرد، سر و ته کرد

 
 
چنانچه به آرشیو روزنامه و سایر نشریات مراجعه کنید، بیش از یکسال است که سرانجام کار را پیش‌بینی کرده بودم. ماجرا از این قرار است که بعد از دیماه 96 آمریکا وارد فازی از فشار تمام‌عیار علیه ایران شد. این فشار بر مبنای این تحلیل بود که ایران نفس‌های آخر را می‌کشد و اگر یک فشار بیاوریم، کار ایران تمام است. البته واضح بود که این تحلیل کاملا به دلیل ناآشنایی نسبت به شرایط ایران و القائات بعضی از عناصر ایرانی ضدایرانی و یا غیرایرانی ضدایرانی صورت گرفته بود. نهایتا حکومت آمریکا وقتی تمام فشارش را وارد آورد و نتیجه نگیرد، حتما عقب‌نشینی می‌کند. به نظر می‌رسد اکنون حرف‌های دونالد ترامپ عقب نشینی نیست، بلکه سروته کردن است. یعنی کاملا مسیری که آمده را سروته کرده و دارد عکس آن را طی می‌کند. جسته و گریخته اخباری هم از برخی ملاقات‌ها بین مسئولان سیاسی ایران به شکل‌های مختلف با فرستادگانی از طرف آمریکا مطرح می‌شود که به نظر می‌رسد آنچه همه منتظرش بودیم، دارد به وقوع می‌پیوندد. یعنی به پایان یک دوره از سلسله فشارهای غیرمنطقی و یکجانبه آمریکا نزدیک می‌شویم و باید از این جهت به خاطر مقاومت خوبی که داشتیم به خودمان تبریک بگوییم. البته باید باز هم کمی بیشتر صبوری کنیم و نباید فکر کنیم همه‌چیز تمام شده و از فردا ماه عسل روابط سیاسی برقرار خواهد شد. در داخل آمریکا حاکمیت کاملا یکدستی نمی‌بینیم و با دو دیدگاه و جناح مواجهیم. هنوز هم جنگ‌طلبان آمریکا جان بولتون، مایک پمپئو و برایان هوک حضور دارند و طبیعی است در جاهایی هم ممکن است آنها بتوانند وارد کارزار شوند اما دونالد ترامپ در گذشته نشان داده که واقعا فرد خودرأیی است و جایی که اراده خودش اقتضا کند، چندان به مشاوره اطرافیانش کاری ندارد و کار خودش را خواهد کرد. بارها هم از اینکه قصد وارد شدن به جنگ جدیدی را ندارد، سخن گفته است. به نظر می‌رسد دموکرات‌ها یا مخالفان جنگ در آمریکا توانسته‌اند این مسأله را بفهمانند که ابعاد یک درگیری نظامی احتمالی با ایران چقدر می‌تواند بزرگ و برای تمام منطقه و حتی جهان خطرناک باشد و حتما اروپایی‌ها و دیگر متحدان آمریکا نیز نکاتی را گوشزد کرده‌اند. درحقیقت نتیجه‌اش می‌تواند پایان یک دوره ماجراجویی باشد. ولی بهتر است نام این را آغاز یک پایان برای دوره‌ای از ماجراجویی‌های آقای ترامپ بگذاریم. البته همه چیز ناگهان و سریع درست نخواهد شد و آمریکا باید به تعهداتی که داشته، بازگردد. ما قبل از اینکه بخواهیم راجع به هرمسأله جدیدی با آمریکایی‌ها مذاکره کنیم، برای ما مهم است مواردی که مذاکره کردیم و به نتیجه رسیدیم، اجرا شود. آمریکا خودش زیر توافقات خودش زده و هیچ‌کس هم در این مسأله نقشی نداشته، ضمن اینکه هیچ بهانه‌ای هم برای این کار نداشته، گزارش‌های آقای آمانو و آژانس نشان می‌دهد که ایران به تمام تعهداتش عمل کرده است. بنابراین به نظر می‌رسد این اتفاق خواهد افتاد هرچند شاید آمریکایی‌ها سعی کنند تا یک محمل آبرومندی برایش پیدا کنند و به گونه‌ای وارد توافق شوند که آبرویشان تا حدی حفظ شود. به نظر می‌رسد شینزو آبه، نخست وزیر ژاپن در این جهت به آمریکایی‌ها کمک می‌کند تا یک فضای آبرومند برای حصول توافق ایجاد کند. ژاپن، کشور بسیار مهمی است و وقتی ژاپن وارد این عرصه می‌شود به معنای اهمیت مسأله است.
ادامه صفحه 16