«ابتکار» راهکارهای عبور از شرایط بحرانی را بررسی کرد وحدت؛ زمینه‌ساز اعتماد ملی

الهام برخوردار
در شرایطی که کشور در یک جنگ اقتصادی قرار دارد، برای عبور از آن به همراهی همه جریان‌های سیاسی، نهادها و به‌خصوص مردم نیازمند هستیم. درواقع اگر می‌خواهیم از شرایط بحرانی سالم بیرون برویم چاره‌ای جز این نداریم. باید مسائل حاشیه‌ای را کنار گذاشته و به سمت حل مشکلات مردم حرکت کنیم. جریان‌های سیاسی و ارکان حکومتی وحدت و همدلی را تنها راه برون‌رفت از مشکلات کنونی می‌دانند و می‌گویند همه نهادها و ارگان‌ها باید به تقویت وحدت در کشور کمک کنند. آنها تاکید می‌کنند که لازم است در شرایط سخت، دلخوری‌ها را کنار بگذاریم تا از این شرایط سخت اقتصادی با کمک هم عبور کنیم. فعالان سیاسی می‌گویند: امروز بیش از همیشه به اتحاد ملی، محوریت دولت و حمایت قوا و نهادهای حاکمیتی نیازمندیم زیرا تجربه نشان داده است که بزرگ‌ترین مسائل و مشکلات در فضای اعتماد عمومی و امید به آینده قابل حل است. اگر اعتماد و امید مردم و سرمایه اجتماعی وجود داشته باشد، پیچیده‌ترین مسائل با ساده‌ترین راه‌حل‌ها قابل حل است و بالعکس در فضای بی‌اعتمادی که انسجام، اتحاد ملی و اعتماد مردم به حکومت تخریب شده باشد، برای حل ساده‌ترین مسائل با مشکلات پیچیده و دشواری روبه‌رو می‌شویم. حال سوال اینجا است که برای اعتمادسازی مردم به حکومت و دولتمردان و جلوگیری از شکاف بین مردم و حاکمیت چه باید کرد؟ در این شرایط هر سه قوه موجود در کشور باید چگونه برای عدم ایجاد شکاف عمل کنند؟
حسین کنعانی‌مقدم، فعال سیاسی اصولگرا با بیان اینکه اگر حمایت مردم نباشد در جنگ اقتصادی با دشمن شکست می‌خوریم، می‌گوید: اینکه رئیس‌جمهوری گفته است رنج جنگ اقتصادی بر دوش مردم بوده و پایان آن به نفع مردم است، سخنی درست است. ولی نباید فراموش کنیم در جنگ اقتصادی باید اقتصاد جنگی حاکم شود و اگر قرار است از این بحرانی که گریبان کشور را گرفته به سلامت عبور کنیم راهی جز توجه به معیشت و مطالبات مردم نداریم زیرا اگر حمایت مردم نباشد در جنگ اقتصادی با دشمن شکست می‌خوریم.
قوای سه‌گانه باید اقدامی عملی انجام دهند


عبدالله ناصری، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در گفت‌وگو با «ابتکار» بر ضرورت اتحاد بیشتر همه ارگان‌های حکومت برای عبور از شرایط فعلی کشور تاکید دارد و می‌گوید: باید هر سه قوه در این زمینه اقداماتی عملی انجام دهند و برای عبور از شرایط بحرانی باید به سمت وحدت حرکت کنیم. انتظار و مطالبه از مردم بدون اینکه از ناحیه حاکمیت قدمی برداشته شود چندان مطالبه بجایی نیست. مردم در طول این چهل سال همیشه در کنار حاکمیت و انقلاب بوده و هستند.
این فعال سیاسی می‌افزاید: بخشی از انتظارات مردم رشد و توسعه سریع اقتصادی است که این امر مستلزم مناسبات بین‌المللی در منطقه و جهان است. اولین خواسته این است که دولت و حاکمیت برای حفظ این مردم باید توسعه اقتصادی را در نظر بگیرد. باید از موقعیت‌های بین‌المللی نهایت استفاده را ببریم و باب گفت‌وگوی بین‌المللی را شکل دهیم تا گشایش‌هایی در اقتصاد مردم ایجاد شود.
وی ادامه می‌دهد: قدم دوم اقدامی در راستای آشتی ملی و یا عفو عمومی است. متعاقب آن رسانه ملی نیز در اختیار جامعه مدنی قرار بگیرد و رویکرد فعلی خود را عوض کند. اینها قدم‌هایی است که مردم از طرف حکومت انتظار دارند برداشته شود. سومین اقدام به نظر من انقلاب فوری در راستای مبارزه با فساد است. مردم توقع دارند این کارها هرچه زودتر صورت گیرد. یعنی خیلی جدی‌تر به پرونده‌های قضایی از جمله فسادهای اقتصادی رسیدگی شود. این دو اقدام به نظر من یعنی آشتی ملی و مبارزه جدی با مفاسد اقتصادی که امری کاملا داخلی است، باید به صورت جد توسط سه قوه دنبال شود تا اعتماد عمومی تقویت شود. همچنین تمام نهادها از جمله بنیاد مستضعفان، ستاد اجرایی فرمان امام و دستگاه‌های امنیتی همچنین رسانه ملی باید در این راستا کمک کنند.
عبدالله ناصری تصریح می‌کند: قوه مقننه می‌تواند از تصویب برخی قوانین که به دلایل سیاسی تصویب می‌شود، جلوگیری کند یعنی در واقع به گونه‌ای عمل کند که مردم احساس کنند مجلس به سمت معتبر شدن رای مردم قدم برداشته است. حتی برای رسیدگی به فساد اقتصادی و اصلاح ساختار حکومت می‌توانند قانون‌گذاری کنند. امروز بخش اعظمی از سرمایه کشور هزینه نهادهای موازی می‌شود. مجلس باید همه این‌ها را یا ادغام کند و یا برخی از آنها را منحل کند. همچنین بخش خصوصی را توسعه دهند و قوانینی بگذارند که نهادهای موازی از تمام نهادهای سیاسی و اقتصادی بیرون بیایند.
این فعال سیاسی در ادامه با بیان اینکه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان اصلی و تصمیم‌گیر هردو سال‌ها است که در رابطه با آشتی ملی به توافق رسیده‌اند، می‌گوید: این کار فقط با یک شوک غیر‌منتظره انجام می‌شود. برای نمونه شورای امنیت ملی در گام اول محدودیت‌های بسیاری از چهره‌های مملکت و انقلابی را بردارد. در این صورت مردم گامی عملی را مشاهده خواهند کرد. اگر 20 سال دیگر آقای مصطفی تاجزاده با آقایان زاکانی و نبویان بنشینند و گفت‌وگو کنند، آشتی ملی از این طریق صورت نمی‌گیرد اما از نظر روشن‌سازی افکار عملی پسندیده است. منظور از آشتی ملی مذاکره و گفت‌وگو چهره‌های دو جناح نیست. این امر حتی اگر 10 سال دیگر ادامه پیدا کند آشتی ملی نام ندارد. آشتی ملی یک ضرب‌الاجلی است که بلافاصله نهادهای اصلی قدرت یک دستورالعملی را در راستای این امر صادر می‌کنند. این امر هم مردم را امیدوار می‌کنند هم پشتوانه قوی و قدرتمندی برای جمهوری اسلامی ایجاد می‌کند که در مذاکرات بین‌المللی از موضع بسیار قوی‌تری عمل کند.
وی تصریح می‌کند: مقدمه آشتی ملی، گفت‌وگوی ملی است اما باید توجه داشته باشیم گفت‌وگوی ملی با مناظرات دونفره و چندنفره انجام نمی‌شود و درواقع زمینه‌ساز آشتی ملی نیست. یکی از قدم‌ها همین کاهش شکاف بین مردم و حاکمیت است که زمینه‌های آن را باید همه قوا و حاکمیت فراهم کند.
ناصری می‌افزاید: در رابطه با قوه مجریه باید توجه داشت که دولت مدیران نالایق زیادی دارد. آقای روحانی باید به یک جراحی بزرگ مدیریتی دست بزند.