برگزیت <می> را بلعید



فرحناز دهقی
خبرنگار


عاقبت، فشارها از درون و بیرون حزب نتیجه داد و ترزا می، نخست‌وزیر محافظه‌کار بریتانیا، روز جمعه با صورتی غمگین و چشمانی مملو از اشک رسماً از نخست‌وزیری و ریاست حزبش استعفا کرد. قرار است جانشین او پیش از 20 ژوئیه (29 تیر) معرفی شود. به گزارش گاردین، ترزا می‌ که در پی طرح‌های ناکامی که برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا به مجلس عوام و پارلمان اروپا ارائه داده بود، بشدت تحت فشار بود سرانجام تسلیم شد و از روی کرسی ریاست حزب خود برخاست. ترزا می‌ روز گذشته خطاب به خبرنگاران گفت: «رقابت بر سر انتخاب رهبر جدید حزب محافظه‌کار بریتانیا از روزهای آینده آغاز خواهد شد. من تا هفتم ماه ژوئن به‌عنوان رهبر این حزب به فعالیتم ادامه می‌دهم اما پس از آن رهبر جدیدی به روی کار خواهد آمد. من تمام تلاشم را برای پیشبرد رأی مردم کردم.» او این سخنرانی کوتاه را در داونینگ استریت که از دو سال پیش، یعنی اندکی پس از آنکه مردم بریتانیا طی یک همه‌پرسی به خروج از اتحادیه اروپا رأی دادند، در آن سکونت دارد، ارائه کرد. ترزا می‌ به‌رغم آنکه می‌خواست برای چهارمین بار طرح خود را پس از انجام اصلاحاتی به پارلمان اروپا بفرستد، تصمیم خود برای استعفا را پس از جلسات متعددی که با چهره‌های پرنفوذ حزبش داشت، گرفت. چهره‌های پرنفوذ حزب محافظه‌کار، ترزا می‌ را تحت فشار گذاشته بودند که برای حفظ آینده حزب از کرسی خود برخیزد و شخص دیگری بر جای او بنشیند. در اساسنامه حزب محافظه‌کار برای انتخاب رئیس این حزب، رأی‌گیری‌های اولیه بین نمایندگان حزب در پارلمان پیش‌بینی شده است. در هر دور رأی‌گیری، نامزدی که کمترین رأی را آورده است، حذف می‌شود. این روند تا جایی ادامه پیدا می‌کند که دو نامزد بیشتر باقی نماند. پس از آن اعضای حزب باید بین این دو نامزد یکی را انتخاب کنند. ترزا می‌ در ادامه سخنان خود گفت: «من هرکاری به ذهنم رسید، انجام دادم تا نمایندگان مجلس را راضی کنم که از طرح من حمایت کنند. اکنون عمیقاً افسوس می‌خورم که چرا نتوانستم برگزیت را به سرانجام برسانم. شخص دیگری که بعد از من ریاست حزب را بر عهده خواهد گرفت باید راهی پیدا کند تا با پارلمان به توافق برسد.»
ترزا می‌ وزیر کشور سابق، ژوئیه 2016 پس از استعفای دیوید کامرون به نخست‌وزیری رسید و نام خود را در کنار مارگارت تاچر، به‌عنوان دومین زنی که در انگلیس به این مقام رسیده ثبت کرد. او از اواسط ژانویه سه بار در به تصویب رساندن توافق خروج از اتحادیه اروپا که در مورد آن با اروپایی‌ها مذاکره کرده بود، شکست خورد. اختلاف نظر میان نمایندگان پارلمان انگلیس با او به اندازه‌ای بود که حتی پس از موافقت پارلمان اروپا با طرح می، نمایندگان راضی نشدند به طرح او رأی مثبت بدهند. به‌گزارش الجزیره، در نتیجه ناکامی‌های او، از هفته‌های پیش شائبه استعفای او وجود داشت و رقابت‌ها بر سر تصاحب کرسی او از همان موقع آغاز شد. تاکنون دست‌کم سه عضو حزب محافظه‌کار نامزدی خود را برای نشستن بر کرسی ریاست حزب اعلام کرده‌اند، اما هر کس که برجای او بنشیند با سلسله چالش‌هایی مواجه است که دو سال از زندگی نخست‌وزیری انگلیس را تبدیل به کابوس کرده‌ بود. ترزا می‌ در سخنان کوتاه خود گفت که امیدوار است حزب بتواند طی سال‌های آینده چهره خود را در افکار عمومی ترمیم کند. در نتیجه اقدامات این حزب در عرصه سیاست، طی ماه‌های اخیر نارضایتی مردم بریتانیا به اوج خود رسیده بود. اگرچه اکثریت شهروندان این کشور از روند برگزیت ناراضی هستند اما در مجموع به کل مدیریت او انتقادهایی وارد می‌کنند. می‌ طی ماه‌ها و هفته‌های اخیر بشدت تنها شده بود. از یک سو مخالفان او انگشت بر نقطه ضعف‌های مدیریتی‌اش گذاشته بودند و از سوی دیگر متحدان و نزدیکانش احساس می‌کردند به‌دلیل جزئیات طرح برگزیتش به آرمان‌های حزب خیانت کرده است. چهارشنبه شب، آندریا لیدسام یکی از اعضای کلیدی کابینه او از سمت خود استعفا داد و چند چهره دیگر هم گفتند روز پنجشنبه با ترزا می‌ جلسه غم‌انگیزی داشتند. او در پایان با اشاره به موفقیت‌ها و دستاوردهای دولتش گفت: «من دومین زنی هستم که توانستم در این مقام قرار بگیرم، اما قطعاً آخری نخواهم بود. این افتخار زندگی من بود که توانستم به کشوری خدمت کنم که عاشقش هستم. اما حالا می‌دانم منافع آن با حضور شخص دیگری روی این کرسی تأمین می‌شود.»