ايران، مخالف بحران‌آفريني است

حادثه و ماجراي حمله به نفتکش‌ها و کشتي‌ها در بندر «فجيره» امارات به قطع و يقين عمدي و آغازي بوده است جهت تنش در آبراهه و مسيري که بخش عمده نيازهاي منطقه بر آن وارد و حدود هشتاد درصد انرژي مورد نياز جهان از آن خارج و صادر می‌گردد. بنابراين هرگونه تنش و مانعي سبب بحراني می‌شود که اول ما از آن متضرر می‌شويم و نيز آتشي که بر دامن منطقه‌اي می‌گيرد که بخش عظيم آن از ماست و منافع ما را تامين می‌کند. پس هيچ معقول و منطقي نيست که پشت درب خانه ما آتشي روشن شود.
 با اين منطق، اولين کشوري هم که بايد اين آتش‌افروزي را محکوم کند، ما هستيم که چنين محکوميتي را عنوان کرديم و درخواست تحقيق تا حصول نتيجه و روشن شدن حقيقت هم از ما بود تا دنيا بداند بيش از همه، ما به امنيت منطقه حساس هستيم و در آرامش آن هم هزينه پرداخته، خون و جوان داده‌ايم وگرنه همان کساني که عامل تحقيق و باني حادثه فجيره‌اند، با پرورش و جهت دادن و تامين سلفي‌ها و داعش و ديگر گروه‌هاي تکفيري، خاورميانه و منطقه را به آتش کشيده و سوريه و عراق و... را تجزيه کرده بودند. اين واقعيت، دور از چشم جهانيان و تحليل و نقد اهل قلم و سياست و روابط بين‌الملل نبوده است. به عبارت ديگر، ايجاد تنش و آتش‌افروزي و آدمکشي و ايجاد تفرقه و غصب و غارت منابع مسلمانان و مردم منطقه، از آمريکا و رژيم صهيونيستي و رژيم سعودي و شيخ‌نشين امارات بر مي‌آيد نه از ما، از قضا مخالفت و دشمني ديرينه اين نامبردگان و ديگر استعمارگران و استثمارکنندگان غربي که آني اين منطقه را راحت نمی‌گذارند، با ما همين است که می‌خواهيم امنيت محيط زندگي خود را خود به عهده بگيرند. تدبير و سياستي که امثال آمريکا به جهت تامين منافع خود با آن مخالفاند و قصد آنها از لشگرکشي و استقرار ناوهاي جنگي و هواپيماهاي فوق پيشرفته و ايجاد مزاحمت و ترويج ايران هراسي هم جز اين نيست. 
و اينکه ما گفته‌ايم اگر قرار باشد که نگذارند که ما با دنيا روابط اقتصادي داشته باشيم و اجازه ندهند که نفت صادر کنيم به ديگران هم اجازه صدور نخواهيم داد، پيگيري از مجاري حقوقي و قانوني است و احقاق حق طبيعي و مشروع ماست نه آن که موجد و موجب حوادثي از نوع فجيره و آن جنايت‌ها و تخريب‌هايي باشيم که فقط از استکبار و اذنابش برمی‌آيد و مستندات مستدل تاريخي آنها هم، پيش چشم جهانيان است و قابل انکار هيچ اهل نظر و منصفي هم نيست.
 اما نکته مهم در اين شرايط که بايد در عمل و بيان و در يک کاسه کردن واکنش‌هاي خود، فوقالعاده هوشيار باشيم اين است که عمل تخريبي خود را به پاي ما ننويسند چون سابقه اينگونه فرافکني‌هايشان بارز و نخ‌نماست مثل بمباران‌هاي شيميايي که از ناحيه داعش و به تحريک و رضاي آنها صورت می‌گرفت اما به پاي دولت سوريه می‌نوشتند تا راه تجاوزشان آشکار و مشروع باشد و در اين جنايت‌ها اجماع جهاني را هم تشکيل می‌دادند و عجيب اينکه همه اين تمهيدات و دسايس را جهت مشروعيت بخشي صورت گرفت و قطعنامه هم صادر کردند. علاوه بر حوادث فجيره، انصارالله يمن در پاسخ به تجاوزات غيرانساني ائتلاف عربي به حمايت آمريکا و برخي کشورهاي اروپايي به سرکردگي رژيم سعودي، به پالايشگاه‌ها و ايستگاه‌هاي پمپاژ نفتي عربستان آسيب رساند آن چنان که بر اساس خبر‌هاي منتشر شده، جريان سه ميليون بشکه نفت اين کشور از شرق به غرب، قطع شد که اين حوادث پاسخ تجاوز عربستان به يمن است و کشور مورد تهاجم واقع شده که با ده ميليون گرسنه و قحطي و بيماري‌هاي فراگير و فقر دست به گريبان است، طبق بيانيه‌اي به خود حق داده است که مقابله به مثل کند. 
در حالي که ما پيوسته با حمله به سرزمين‌هاي ديگران مخالف بوده و هستيم و هم کيشي ما هم عاملي است تا نگران جان و حال برادر ديني خود باشيم. بنابراين نوعدوستي، اصل و مبناي عواطف انساني است و از آسيب‌هايي که به ممالک اسلامي به دست مسلمان و به تحريک استکبار می‌رسد، سخت نگرانيم و ادامه آن را به صلاح منطقه و خود نمی‌دانيم و معتقد هم هستيم که اين اختلافات بايد با مسالمت و از طريق گفت‌وگو حل و فصل شود. نکته آنجاست که استکبار جهاني می‌خواهد اينها را به ما منسوب کند و هزينه آن را به پاي ما بنويسد، لذا بزرگان و مسئولان و رسانه‌هاي ما نبايد در اين دام بيفتند که ما مصداق آش نخورده و دهان سوخته باشيم و يادمان هم بماند که ما و دشمن در يک قدمي هم ايستاد‌ه‌ايم و اين حواشي ممکن است هم ما و هم منطقه ما را گرفتار آتشي کند که ديگر خاموش کردنش به اراده ما و حتي دشمن نباشد.