تصمیم‌های جلسه سران قوا از سوی کارشناسان کنترل شود

مومنی اظهار داشت: بر اساس محاسبات برای یک خانوار با مخارج ماهانه یک و نیم میلیون تومان افزایش ۵۰ درصدی قیمت بنزین موجب افزایش ۱۰ برابر هزینه‌های خانوار نسبت به خانواری می‌شود که درآمد ماهانه ۱۵ میلیون تومانی دارد، در واقع دوستان عکس مار می‌کشند تا عوام را فریب دهند.
به گزارش ایلنا، فرشاد مومنی در نشست هفتگی موسسه دین و اقتصاد گفت: در شرایط کنونی دعوت نظام تصمیم‌گیری کشور به برخورد هوشمندانه و سنگین نیازمند تذکرات جدی نیست چون همه آنها پیش از ورود به دور جدید تحریم‌های آمریکا حتی در سطح مقامات رسمی صحبت از وجود چالش‌ها و ابرچالش‌ها می‌کردند، به نظر در این تصمیم‌گیری‌ها دوستان علاوه بر مبانی علمی و کارشناسی و نیز ضرورت گفت‌وگو جدی ملی درباره مسائل سرنوشت‌ساز کشور، مسائل و مشکلات مورد اذعان خود را نیز فراموش کرده‌اند یعنی حداقل انتظار از یک نظام تصمیم‌گیری با حداقل کیفیت آن است که در مورد پیامدها و آثار سیاست‌های خود بر روی چالش‌ها و ابرچالش‌ها را توضیح دهند.
وی ادامه داد: مثلاً یکی از حادترین بحران‌های کشور براساس اذعان مقامات و گزارش‌ها، بحران در صندوق‌های بیمه‌ای است. مناسب است که دوستان توضیحی در مورد چشم انداز مالی صندوق‌ها پس از شوک‌های پی‌درپی تورمی را ارایه دهند، ما در مطالعه‌ای که تقریبا ۱۵ سال پیش با راهنمایی آقای محسن ایزدخواه بر روی صندوق‌های بیمه‌ای که در آستانه بحران بودند داشتیم، از موضع ارزیابی آسیب شناسی مطالعات ما نشان می‌داد که هیچ عنصری به اندازه سیاست‌های تورم‌زا و رکوردآفرین قدرت توضیح‌دهندگی شدت‌گیری بحران صندوق‌ها را ندارد. باید توجه داشت صندوق‌ها کانون اصلی حیات خود را در کانال خصلت اشتغال‌زایی اقتصاد می‌بینند یعنی هرگونه اختلال در فرایند اشتغال‌زدایی ورودی منابع را دچار اختلال می‌کند و اگر این سیاست‌های رکودآفرین از دل سیاست‌های تورم‌زا باشد، دو اتفاق روی خواهد داد. اولا هزینه‌های صندوق بویژه درمان افزایش چشمگیری خواهد داشت و دوما نیز کفایت منابعی که به بازنشسته‌ها داده می‌شود در اثر این سیاست‌ها به حداقل می‌رسد.
رییس موسسه دین و اقتصاد تصریح کرد: در بین همه عوامل موثر بر صندوق‌های بیمه‌ای، سیاست تورم‌زا در ایران به اعتبار اینکه در سه دهه اخیر این سیاست‌ها مهمترین نیروی تشدید کننده بیکاری بوده‌اند‌، می‌تواند صندوق‌ها را تا ورطه نابودی نیز بکشاند. در تمام دنیا اگر صندوق‌ها دچار ورشکستگی شوند دولت نمی‌تواند حتی جایی که موازین سه‌جانبه‌گرایی رعایت می‌شود، بگویید که به من ربطی ندارد‌. در جاییکه سه‌جانبه‌گرایی رعایت می‌شود دولت‌ها خیلی دقت می‌کنند تا سیاستی را اعمال نکنند که صندوق‌ها را به بحران بکشاند البته در ایران شاهد کاریکاتور سه‌جانبه گرایی هستیم. بارها تذکر داده شد که حداقل برای حفظ ظاهر هم که شده نباید در مورد صندوق‌ها فرمان صادر کنید چون آنها منابع بین‌نسلی هستند و بخش اندکی از آن توسط دولت تامین می‌شود که آن نیز ماجرای خود را دارد.  مدت‌ها است که مقامات رسمی از رقم بدهی به سازمان تامین اجتماعی احساس شرمساری می‌کنند در حالی که این اندوخته‌های کارگران و کارفرمایان است .


مومنی متذکر شد: عزیزانی که در این زمینه حفظ ظاهر هم نمی‌کنند و فرمان می‌دهند که چه کسی بیاید و چه کسی برود، باید بدانند که بار هزینه‌های ناشی از این ناحیه را که خود دولت تحمل می‌کند چقدر است؟ همین الان بیش از سه چهارم صندوق‌ها به دلیل سهل‌انگاری در سیاست‌های اقتصادی دچار بحران و بقیه نیز در آستانه بحران هستند. باید از مجموعه تصمیم‌گیران که متاسفانه سهم صلاحیت‌های علمی آنها نزدیک به صفر است،  پرسید که آیا شما در جریان هستید که با این شوک‌ها ابعاد بحران صندوق‌های بیمه‌ای جدی‌تر می‌شود؟ آیا شما در معرض چه میزان از هزینه‌های جدید هستید؟ متاسفانه گزارشی که مبنای گفت‌وگو ملی باشد تهیه نمی‌شود و با یک مفروضات به طور افراطی ساده شد و یک بستر نهادی بیش از حد انتزاعی که مابه‌ازای واقعی ندارند حرف‌های شگفت انگیز زده می‌شود.
وی با انتقادهای از سیاست‌های تورم‌زا گفت: در اوایل دهه هفتاد که سیاست‌های تورم‌زا در دستور کار قرار گرفت با موجی از آشوب‌های شهری روبه‌رو شدیم، آیا آماری در مورد هزینه آن آشوب‌ها ارایه شد؟ عنصر مشترک در گزارش همه دستگاه‌های نظامی این بود که اعتراضات مطلقا مضمون و ماهیت سیاسی نداشته است یعنی در آن دوره کسی در مورد رژیم سیاسی دچار مشکل نشده است بلکه فشارهای مافوق ناشی از سیاست‌های تورم‌زا  که محرک بیکاری هستند عامل آن بوده‌اند یعنی امکان نان آوری از خانوارها در آن شرایط سخت سلب شده است و اینگونه بود که مردم متوسل به اعتراض شدند نه اینکه مشکل سیاسی با جمهوری اسلامی داشته باشند. الان نزدیک به سه دهه از آن ایام می‌گذرد و تقریباً آنچه که عزیزان مطرح می‌کردند و  مقامات کلیدی را نیز فریب می‌دادند نتایج کاملا روشنی داشته است.
مومنی با انتقاد از مصوبات جلسه سران قوا گفت: الان این ماجرای تصمیم گیری‌ها از طریق کانال سران سه قوه تبدیل به چه شده است؟ تقریباً طی چهار ماه گذشته هر سیاست خطرناک تورم‌زا که مجلس از تصویب آن سرباز زده است از طریق تکنولوژی‌های غیرشفاف و ناشناخته یکدفعه  از جلسه سران سه قوه سر درآورده و تصویب هم شده است. از نهادهای نظارتی درخواست می‌کنیم که یک فکر اساسی به این بنیه کار کارشناسی تصمیم‌های سران سه قوه شود. در تصمیم‌های که حداقل اعلام عمومی می‌شود چقدر جای چون و چرا و اما و اگر کارشناسی وجود دارد؟ اگر نهادهای نظارتی  که می‌خواهند راجع به بقای ایران تامل کنند باید ساز و کاری بگذارند تا وقتی اختلال در ثبات و امنیت ایران می‌شود این تصمیم‌گیری‌ها ولو با نهایت حسن نیت هم باشد حتما کنترل کارشناسی شود. بدبختی ما این است که وقتی می‌گوییم که این تصمیم‌ها کیفیت بایسته ندارد کنترل‌ها هم کنترل‌های حقوقی رسمی سیاسی می‌شود در حالیکه آنچه که ما بدان نیاز داریم کنترل‌های کار کارشناسی است.
وی ادامه داد: در کشور ما در مورد یارانه چنان صحبت می‌شود که گویی دولتی که یارانه می‌پردازد گناه کبیره مرتکب می شود در حالی که یارانه یکی از ابزارهای تمدن ساز و توسعه آفرین است حالا اگر ما به شیوه نامناسب قاعده‌گذاری و اجرا می کنیم نباید یارانه را بدنام کرد بلکه باید شیوه کار را اصلاح کرد. آقای استیکلرز در یکی از کتاب‌های خود که به فارسی نیز ترجمه شده است می‌گوید آنهایی که بازارگرایی افراطی و مبتذل را ترویج می‌کنند کافی است توجه کنند که از سال ۲۰۰۰ تا امروز میزان یارانه پرداختی در کشورهای OECD به هر گاو در بخش کشاورزی جهت تامین امنیت غذایی تقریبا به میزان عایدی روزانه بیش از یک و نیم میلیارد انسان در جهان بوده است. چطور در مورد سیاستی که برای خود منطق ، حکمت و دستاوردهای قابل اعتنایی دارد طوری حرف می‌زنند که اگر یارانه را کم کنند گویی خطای خود را
 کم کرده‌اند.
مومنی اظهار: آقایان می‌آیند و در مورد یارانه پنهان هزینه فرصت جعلی درست می‌کنند، یکی یارانه پنهان را ۱۲۰ هزار میلیارد تومان و دیگری آن را ۹۴۰ هزار میلیارد تومان می‌گوید در حالیکه منطق محاسبه یارانه پنهان کاملا روشن است  و امیدوارم این گستاخی و شهامت و شرافت کارشناسی پیش کسانی که این ادعای را دارند وجود داشته باشد تا یک گفت‌وگوی ملی  در این مورد داشته باشیم. اگر قرار باشد هزینه فرصت یا یارانه پنهان را مبنای داوری قرار دهیم  که به مردم منت می‌گذارند، محاسبه کنیم یارانه مردم به حکومت چه میزان است. بر اساس محاسبه اولیه ما نیز یارانه پنهان پرداختی توسط مردم به حکومت بیش از ۱۰ برابر آن یارانه پنهانی است که دوستان  نسبت به آن اشک تمساح می ریزند.