دومین نمایشگاه نقاشی تهمینه میلانی، کارگردان نامدار سینما با کپی‌های جدیدی برگزار شد

الهامِ کپی!
همدلی| فرهنگ و هنر: تهمینه میلانی نمایشگاه سه روزه نقاشی در گالری «آریانا» برگزار کرده. او را با کارگردانی می شناسند و سینمای زنانه اش؛ با «دو زن»، «واکنش پنجم»، «آتش‌بس» و «سوپر استار» اما فیلمنامه می‌نویسد، گریزی به معماری زده، منشی و طراح صحنه و لباس بوده و تهیه‌کنندگی را هم تجربه کرده. میلانیِ 58 ساله چندی است نقاشی بیش از دیگر زمینه ها، جذبش می کند. شهریور 97، نمایشگاهی در گالری «ایوان» برگزار کرد، عنوانش بود «فیلم‌هایی که نساختم». هنرمندان عرصه تجسمی به سینماگرِ نقاش تاختند و تیرهای اعتراض‌شان را روانه کردند. فصل مشترک انتقادها، یک چیز بود؛ کپی‌کاری.
کپی‌های 20 میلیون تومانی!
فضای مجازی پر شد از تصویر نقاشی های تهمینه میلانی در کنار تابلوهای نقاش خارجی که گویی الهام‌بخشِ بانوی نقاش ایرانی بوده؛ الهامی که از مرز شباهت عبور کرده و به کپی رسیده اما کارگردان نامدار سینما اصرار دارد چیزی شبیه به توارد رخ داده! انگار تهمینه میلانی و «جنی میلیهوف» روس همانند داستان مشهور «علی ای همای رحمت» و «شهریار» بی‌اطلاع از یکدیگر دو اثر خلق کرده اند همسان! توضیح میلانی هم جالب بود: «... متوجه شباهت نقاشی خود با کار ایشان [جنی میلیهوف] شدم. از این بابت قلبا متاسف هستم. این تابلو را از نمایشگاه خارج و صدمه وارد شده را جبران می‌کنم.» قیمت تابلوها نیز عجیب بود؛ 15 تا 20 میلیون تومان. جامعه هنرهای تجسمی، هنوز از یاد نبرده بود حاشیه‌های سال گذشته را که تهمینه میلانی در نمایشگاه جدیدش نیز بار دیگر الهام‌های کپی‌وارش را به معرض دیدم عموم گذاشت. انگار بانوی سینماگر هنوز قدرت تاثیرگذاری فضای مجازی را باور نکرده و فکر نمی‌کند شاید علاقه‌مندی پیدا شود و اصلِ کار را بشناسد و رسوا کند کپی‌کار را.


قربانی توطئه شدم!
به گزارش مهر، دومین نمایشگاه انفرادی نقاشی این سینماگر ایرانی در گالری آریانا در حال برگزاری است. افتتاحیه این نمایشگاه با حضور برخی هنرمندان سینما در سکوت خبری برگزار شد، حتی در سایت رسمی گالری آریانا هم خبر یا تصویری از برپایی نمایشگاه نقاشی‌های تهمینه میلانی ذکر نشد. تهمینه میلانی که جامعه تجسمی هنوز نسبت به ابهامات مطرح شده درباره نمایش آثار کپی در نمایشگاه قبلی‌اش، پاسخ درخوری دریافت نکرده، در اقدامی عجیب نمایشگاه انفرادی نقاشی خود با عنوان «آن دیگری» را برپا کرده است.
او در صفحه اینستاگرام خود که حکم سایت اطلاع‌رسانی فعالیت‌هایش را پیدا کرده، پست‌هایی درباره نمایشگاهش و اینکه این نمایشگاه، افتتاحیه خصوصی داشته، منتشر کرده و نوشته است: «نمایشگاه "آن دیگری" دومین نمایشگاه نقاشی من است. اولین نمایشگاه من، هفت ماه پیش، روز دوم قربانی یک توطئه از پیش طراحی شده توسط عده‌ای انسان بی‌اخلاق شد. آنها تلاش کردند تصویری از من بسازند که من نبودم؛ بلکه ضمیر نازیبای خود آنها بود. به جای کینه‌ورزی به پا خاستم و احساسات متلاطم درونم را با رنگ، بر روی بوم کشیدم. من حرف دارم، خیلی هم حرف دارم و از آنجا که فیلمسازی را برای من و بسیاری از همکارانم دشوار کرده‌اند، بر آن شدم تا با هنر نقاشی، حرف‌هایم را بزنم. شغل اصلی من فیلمسازی و معماری است و نقاشی را چند سالی است که به‌صورت خودآموخته آغاز کرده‌ام.»
الهام می‌گیرم، کپی نمی‌کنم
میلانی به‌صورت تلویحی در همین متن به اتهام کپی‌برداری از آثار نقاشان مطرح اینگونه پاسخ داده است: «در این راه، از همه چیز و همه کس الهام می‌گیرم. عکاسان، نقاشان نامی و یا کمتر شناخته شده جهان، سمبل و نمادهای ایران باستان، تجارب زیسته و قصه آدم‌های پیرامونم. آنها با عبور از جهان‌بینی و سلیقه فردی من، فرم و محتوای جدیدی می‌یابند. نقاشی‌های من سبک مشخصی ندارند و شاید سال‌ها طول بکشد تا با راهنمایی اساتید و نقد کارشناسی به زبان ویژه خودم دست یابم. سبک، بافت و تکنیک هر نقاشی را بسته به موضوع یا داستانی که مرا می‌آشوبد یا به وجد می‌آورد، بر می‌گزینم. اما چیزی که این ۴۰ تابلو را در کنار هم می‌نشاند و به آنها وحدت می‌بخشد قصه گویی آنها درباره نیمه دیگر جامعه است. «زن»؛ زن معاصر ایران و زنان گمشده یا ناپیدا در تاریخ کهن ایران زمین. تهمینه میلانی اردیبهشت ۱۳۹۸»
علاقه سلبریتی‌های سینما به نقاشی
برگزاری نمایشگاه‌های هنری از سوی هنرمندان شاخه‌های مختلف هنری تازگی ندارد و بارها این گونه نمایشگاه‌ها را شاهد بودیم که از جمله آنها می‌توان به نمایشگاه عکس هدیه تهرانی و رضا کیانیان اشاره کرد اما اتفاقی که از سوی جامعه و هنرمندان تجسمی در برپایی نمایشگاه نقاشی‌های تهمینه میلانی مورد عتاب قرار گرفت، کپی بودن این آثار، بالا بودن قیمت آن‌ها و البته رویه غیرمنطقی تهمینه میلانی در ارتباط با این نمایشگاه‌ها بوده است. چرا که هنوز پرونده نمایشگاه نقاشی قبلی میلانی در فضای هنرهای تجسمی کشور باز است و این هنرمند به جای اینکه صبر پیشه کند و این آثار را به مرور به قضاوت کارشناسان و اهل فن بگذارد، نمایشگاهی جدید ترتیب داده و علاوه بر آثار جدید، از آثار نمایشگاه قبلی‌اش نیز در این نمایشگاه بهره گرفته است. م‌خصوصا که دور از انتظار هم نبود این اقدام او در اذهان «دهن‌کجی» تلقی شود و حاشیه‌های موجود پیرامون او برای ادامه حضور در عرصه تجسمی را دوچندان کند. این‌گونه رفتار یک هنرمند فیلمساز در جامعه، جز اشاعه حس بی‌اعتمادی مردم نسبت به فضای تجسمی و به حراج گذاشتن اعتبار هنرمندان این عرصه نتیجه‌ای در بر نخواهد داشت.
نکته جالب‌تر اینکه برگزاری این نمایشگاه بازهم زمینه‌ساز طرح شبهاتی درباره اصالت برخی از آثار به خصوص تابلو اصلی به‌کار گرفته شده روی پوستر نمایشگاه شده است و هنوز شاهد توضیحی در این زمینه از سوی میلانی نبوده‌ایم. سکوت مسئولان وزارت ارشاد که پیرو حاشیه‌های سال گذشته، وعده پیگیری و تجدیدنظر در فرآیند برگزاری نمایشگاه‌هایی از این دست را دادند هم در نوع خود قابل توجه است.