ژوبین صفاری توسعه بدون جنگ

روابط ایران و آمریکا این روزها در اوج اختلاف قرار گرفته و ترامپ از هیچ اهرمی برای فشار روی دولت و مردم ایران کوتاهی نمی‌کند. در این بین اگر چه آمریکا مانند گذشته نمی‌تواند اجماع جهانی علیه کشورمان برای سلطه‌گری بی‏حدوحصر خود ایجاد کند اما با این حال اثرات اقتصادی این دشمنی بر مردم عینی‌تر از گذشته شده است. در این بین اما برخی جریان‌های داخلی از هر طریق آرایش تهاجمی و هیجانی در قبال شرایط موجود به خود گرفته‌اند. گو اینکه هر لحظه افکار عمومی را برای یک جنگ تمام‏عیار در رسانه‌هایشان آماده می‌کنند.
فارغ از اینکه این رویکرد تا چه میزان به منافع شخصی جریان‌های تندرو در کشور ارتباط پیدا می‌کند، باید دید این نوع از موضع‌گیری که در زمان به نتیجه رسیدن برجام نیز سابقه داشت؛ تا چه اندازه برای منافع کوتاه‏مدت و بلندمدت کشور ثمربخش خواهد بود؟ برای تشریح این موضوع استفاده از تجربیات سایر کشور‌هایی که امروز به لحاظ اقتصادی در وضعیت مطلوبی قرار گرفته‌اند می‌تواند به عنوان الگوی توسعه بررسی شود. کشور مالزی قبل از دوران اخیر تحت استعمار انگلیس اداره می‏شد. اما زمانی که ملت مالزی تصمیم گرفت از یوغ استعمار رها شود، بر احساسات و کینه‏های خود غلبه کرده و با نوعی عقلانیت و تعادل راهی متفاوت از سایر ملل در پیش گرفت.
ماهاتیر محمد نخست‏وزیر مالزی که او را باید معمار اقتصاد شکوفای این کشور نامید؛ در این باره چنین می‌گوید: «اگر ما استقلال را از طریق جنگ به دست آورده بودیم و جنگجویان راه آزادی، کارمندان و مدیران اداری را با زور و با لگد از کاخ‏شان اخراج کرده بودند، دیگر این جنگجویان قادر به استقرار یک نظام اداری مطلوب برای کشور نمی‌شدند. ما استقلال خود را از طریق مذاکره به دست آوردیم. بنابراین به کارمندان عالی‏رتبه بریتانیا اجازه دادیم تا زمانی که مردم ما تحت آموزش هستند در پست‏های خود باقی بمانند.» به این ترتیب آنها از همان استعمارگران حرفه‏ها و فنون مختلف را آموختند و خود را برای اداره کشور آماده کردند تا زمانی که استقلال کامل به دست آوردند به دردِ چه کنم دچار نشوند. این شیوه رفتاری که نشانی از عقلانیت و البته دوری از هیجان‌های مخرب دارد توانست کشور مالزی را در مسیر توسعه تکامل‏یافته قرار دهد. شرایط فعلی کشور ما اگرچه تفاوت‌هایی با مالزی استعمارزده آن روزگار دارد، اما باید همچنان که از ابزارهای قدرت خود برای رویارویی با دشمن استفاده می‌کنیم، عقلانیت را با دیپلماسی جهانی توام کنیم. هر چند دولت کنونی از تیم باتجربه‌ای در دستگاه وزارت امور خارجه بهره‌مند است اما فشار تندروی‌های داخلی و همسو با تندروهای آمریکایی می‌تواند شرایط را به سمت یک بحران تمام‏عیار سوق دهد. چنانکه این فشارها کمابیش توافقنامه برجام را نیز تحت تاثیر قرار داد. هر چند تجربه نشان می‌دهد که طرف آمریکایی در پایبندی به توافقات بین‏المللی قابل اعتماد نیست، اما باید دانست قواعد دیپلماتیک تقریبا از هیچ الگویی جز در نظر گرفتن منافع هر کشور به سود خود تبعیت نمی‌کند. شکی نیست در این بازی باید که از تمام اهرم‌های منطقی برای کاهش فشارهای ظالمانه آمریکایی‏ها استفاده شود، اما این اهرم‌ها با تندوری و کوبیدن بر کوس جنگ در داخل نتیجه‏بخش نخواهد بود. واقع‏گرایی همواره علاج‏بخش عبور از هر بحرانی خواهد بود.
سایر اخبار این روزنامه
مرادی کرمانی: داستان‌ها مرا اذیت می‌کنند خداحافظی از نویسندگی با «قاشق چای‌خوری» ژوبین صفاری توسعه بدون جنگ ویژگی‌های خاص انتخابات اسفند 98 و نحوه حضور جریان‌های سیاسی در آن بررسی شد یک انتخابات متفاوت تخریب لوت به بهانه گردشگری چه تبعاتی برای میراث طبیعی ایران دارد؟ خطر کارت زرد یونسکو به تکل گردشگری زیر پای کویر لوت «ابتکار» از پیش‌بینی‌ها درباره تحقق بودجه 98 در صورت کاهش فروش نفت گزارش می‌دهد در انتظار آلترناتیوهای واقع‌بینانه برای بودجه غیرواقعی وزیر کشور بدون پاسخگویی به انتقادهای مطرح شده، پیامک‌های تخلف بدحجابی را روش مورد پسندش خواند « ابتکار» استفاده از ظرفیت رسانه‌های جمعی توسط محمدجواد ظریف را در عرصه بین‌المللی بررسی می‌کند رهبر انقلاب اسلامی در دیدار فرماندهان و مدیران نیروی انتظامی: با قاچاق و عوامل ناامن‌کننده فضای مجازی برخورد جدی کنید وزیر ارشاد در حاشیه بازدید از نمایشگاه کتاب مطرح کرد کاغذ، همچنان در لیست کالاهای اساسی رئیس قوه قضاییه: تحریم‌های نفتی هیچگونه اثری نخواهد داشت ظریف در گفت و گو با شبکه فاکس نیوز: ترامپ بر خلاف تیم « ب» به دنبال جنگ با ایران نیست تشریح جزئیات لو رفتن اطلاعات تعدادی از رانندگان تپسی