رویش های انقلابی سیل اخیر

سیل فروردین ۹۸ خسارات جانی و تلفات مادی بسیاری به جا گذاشت که تلخ بود و مستلزم بررسی. اما به نظر می رسد این رخداد طبیعی، برکات و رویش هایی هم در دل خود داشت.
الف: رویش های افراد:
۱. افراد مردد در سیلِ خبرها و تبلیغات سوء: افرادی که به واسطه حس نوع دوستی در مناطق سیل‌زده حاضر شدند و از نزدیک با روحیه تواضع و ایثار در نیروهای انقلابی و بسیجی همراه شدند یا از طریق دوستان یا رسانه‌های معتمد خود به واقعیت‌ها و اخبار دست اول دست یافتند. این افراد رابطه خود را با ارزش‌های انقلابی بازتعریف و تقویت کردند.۲. افراد آسیب‌دیده و دور از مرکز: افراد محلی و اهالی مناطق سیل‌زده، چه آنان که به نظام و انقلاب تعلقی نداشتند  و چه آنان که دل در گرو آرمان‌ها داشتند، اما خود را محروم از توجه می‌دیدند، نگرش هر دو در پایبندی به ارزش‌ها رشد داشت؛ دسته دوم راسخ‌تر در ادامه راه و دسته اول با تغییری بنیادین در مسیر پیشین.۳. افراد آماده به رزم: نیروهای جوان انقلابی که پیش از این میدانی برای محکِ عزم و توان خود نیافته بودند، خصوصا با پیام رهبر انقلاب و پس از آن سردار سلیمانی، دلیلی فوق دلایل برای حضور مجاهدانه در مناطق سیل‌زده یافتند. این مجاهدت‌ها همچون رزمایشی نظامی، اراده و تبعیت سربازان ولی امر را در آوردگاه کمک به هم‌نوع و هموطن، به آزمایش کشید.
ب: رویش در افکار و باورها:


۱. باور به لزوم نقش‌آفرینی مردم: این باور که فارغ از وظایف دولت و دیگر نهادهای نظام، مردم باید به یاری یکدیگر بشتابند، پیشتر در زلزله کرمانشاه جرقه خورد و در مناطق سیل زده شعله‌ور شد.2. باور انتقاد در عین دوری از تخریب: در پی وقوع این حادثه طبیعی، بحث درباره نحوه پرداختن به اخبار و خصوصا تحلیل چرایی و قصور احتمالی مسئولان، بالا می گیرد. این دیدگاه در باور بسیاری از مردم در مناطق سیل زده، شکل گرفت که می‌توان مطالبه عدالت را درباره مسئولان و مدیران پیگیری کرد و در عین حال به حفظ اعتماد عمومی و تقویت ساختارهای قانونی و حاکمیتی پرداخت.فراتر از همه این موارد، شاید این سیل، تلنگری به ما مدعیان انقلابی‌گری باشد. وقتی در مقابل سیل تخریب‌های دشمنان، خود را مستاصل از انتقال پیام انقلاب و اثبات مدعای خود به عامه‌ مردم می‌دانیم، خداوند به طرز حکیمانه‌ای سیل رحمت خود را به راه می‌اندازد تا علاوه بر اعطای برکات مادی، تبلیغات سوء را نیز با خود بشوید و ببرد. در این بین وظیفه ما فقط استفاده صحیح از این فرصت الهی است، اگر قدرش را بدانیم...