روزهای پرمشغله حلقه «پاک‌کن»!

آرمان- مطهره شفیعی: یکی از انتقادات همیشگی به طیف دلواپس جریان اصولگرا مربوط به اقدامات بدون برنامه است. این طیف قبل از اجرای برخی تصمیمات به پیامدها و تبعاتی که دارد فکر نمی‌کند و زمانی که با مشکلاتی در همین راستا مواجه می‌شود از حربه نخ‌نما شده متهم کردن رقیب برای منحرف کردن اذهان عمومی استفاده می‌کند. اتهامات این طیف آن اندازه تکراری است که اصلاح‌طلبان وقعی بر آن نمی‌نهند و اصولگرایان هم که به‌خوبی از طرح ادعاهای طیف دلواپس خود آگاه هستند تنها سکوت می‌کنند تا سهمی در افزایش بی‌اعتمادی بیشتر به جریان خود نداشته باشند. به عنوان نمونه چندی پیش سعید قاسمی در جامه فرمانده سابق سپاه که مشی اصولگرایانه دارد ادعایی را درباره فعالیت در بوسنی مطرح کرد که با تکذیب سپاه و هلال احمر مواجه شد حتی حسین ا...کرم از همراهان قدیمی سعید قاسمی هم سعی کرد به نحوی به توجیه ادعاهای قاسمی بپردازد. چنانکه گفت: «قاسمی نگفت که ما با لباس هلال‌احمر یا از طریق هلال‌احمر در بوسنی بودیم. در واقع او با استفاده از این تعبیر می‌خواست بگوید «ما آنجا امدادگر بودیم» و در بخش دیگری اظهار کرد: «در واقع سعید دارد به نوعی شاخ و شانه می‌کشد که ما عمل کردیم و عمل خواهیم کرد و از چیزی نمی‌ترسیم. اگر به ما تهمت تروریست بودن هم زده شود، راه خود را ادامه می‌دهیم و از این چیزها نمی‌ترسیم». ظاهرا ابعاد ناشیگری سعید قاسمی بیش از آن است که با حمایت‌ا... کرم فراموش شود. بنابراین راه کهنه و نخ‌نما شده گذشته را آغاز کردند که القای «برنامه‌ریزی اصلاحات برای امتیازگیری از نظام زیر فشار تحریم آمریکا است».
تکذیب واضحات برای تطهیر رفیق قدیمی
دلواپسان برای فریب افکار عمومی در جهت رسیدن به هدف خودشان که همان فراموش شدن اظهارات سعید قاسمی است به موضوعات نادرست و کذب روی آوردند به عنوان نمونه سایت‌های دلواپس نوشتند: «زاکانی در مناظره با تاجزاده جمله کلیدی همیشه در پس فتنه‌های سیاسی، یک غارت عظیم نهفته است را بیان کرد» و با محور قرار دادن این جمله پروژه مفصل و البته غیرقابل باور در اذهان عمومی را منتشر کردند. پروژه آنها چنین بود که نوشتند: «بعد از اغتشاشات دی ماه سال ۹۶ که از مشهد مقدس شروع شد و چند روزی چند شهر کشور، از جمله برخی خیابان‌های پایتخت، را درگیر کرد، سیل میزگردها، کنفرانس‌ها، گزارش‌ها، مقالات و تحلیل‌ها از سوی چهره‌های شناخته شده «محفل امنیتی» اصلاحات به راه افتاد که مخرج مشترک همه‌ آن‌ها یک چیز بود: اگر نظام، تسلیم نشود و امتیازات بزرگ در سیاست خارجی و داخلی ندهد، اغتشاشات و آشوب‌ها و شورش‌ها در مقیاس بزرگ‌تر، کشور را در بر خواهد گرفت. منظور از امتیازات بزرگ اموری از این قبیل است: تسلیم در برابر زورگویی‌های ترامپ و متحدان و پذیرفتن برجام موشکی و منطقه‌ای، خودتحریمی با پذیرش مطلق شروط FATF، حذف نظارت استصوابی در انتخابات، کاهش نقش شورای نگهبان، محدود کردن نهادهای زیرمجموعه رهبری، رفع حصر از سران فتنه و در حوزه فرهنگی و اجتماعی اموری از قبیل حجاب اختیاری و…» ساده انگاری دلواپسان که نامی جز «پاک‌کن» بر عملکرد آنها نمی‌توان نهاد آنجا بود که نوشتند: «۲۲ بهمن «تماشایی» (تعبیر رهبر انقلاب) سال ۹۷، چنان پرجوش و خروش بود که حتی بسیاری از دلبستگان انقلاب و نظام را هم غافلگیر کرد. بعد از این حضور غرورآفرین، اردوگاه اصلاحات و به طور خاص «محفل» فوق‌الذکر تا چند روز دچار سرگیجه و بهت بود و تازه بعد از آن هم چهره‌های شناخته شده این جریان که همواره به هر مناسبت خرد و کلانی موضع می‌گیرند و مواضعشان هم تیتر رسانه‌های این جریان می‌شود، ترجیح دادند در سکوت از کنار این ماجرا بگذرند و اصطلاحا به روی خود نیاورند.» اعضای حلقه «پاک‌کن» قبل از طرح این ادعا به حافظه تاریخی خود رجوع نکردند تا متوجه شوند اصلاح‌طلبان امروز چه سهمی در پیروزی انقلاب داشتند و نزدیکان به بنیانگذار انقلاب اسلامی از چه طیفی بودند که اکنون بی‌محابا سعی دارند اصلاح‌طلبان را جدا از انقلاب نشان دهند.
فراموشی حلقه «پاک‌کن»


سادگی حلقه «پاک‌کن» جریان اصولگرا در ادعاهای بعدی نمایان‌تر است: «در جلسات درونی محفل امنیتی اصلاحات در دستور کار قرار گرفت، «سیاه‌نمایی» مفرط و بی‌وقفه درباره سال۹۸ است. طبق این برنامه، باید چنان تصویر هولناکی از فشارهای اقتصادی پیش‌رو در سال ۹۸ ترسیم شود که هم در دل مردم و هم در دل مسئولان نظام هراس ایجاد شود که در واقع «تحریم روانی» در کنار تحریم‌های اقتصادی به شدت دنبال شود تا در جوّ به وجود آمده، نظام وادار به دادن امتیازاتی از قبیل پذیرش پالرمو و CFT شود و مذاکرات با ترامپ را درباره برجام‌های بعدی کلید بزند. باری، این ماهیت واقعی افراطیون «محفلی» و «نظریه‌پردازان» یک جریان سیاسی است که ظاهرا جز طراحی «توطئه» و «عملیات روانی» هیچ نوع شیوه و روش دیگری در سیاست‌ورزی یاد نگرفته‌اند و در بحبوحه جنگ اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک نظام سلطه علیه کشورمان، به جای آنکه در فکر تدوین طرح و برنامه‌ای برای کمک به اداره کشور و حل معضلات باشند، در کمال ناجوانمردی، در فکر بهره‌برداری و موج‌سواری از فشارهای درونی و بیرونی وارده بر نظام، با هدف فتح سنگرهای قدرت و چنگ‌اندازی بر گلوگاه‌های سیاسی و اقتصادی هستند.» ظاهرا حلقه پاک‌کن به اندازه‌ای در نقش نمایشی خود فرو رفته که حتی حافظه سال‌های 84 تا 92 خودش را هم محو و فراموش کرده که چند نفر از اعضای دولت مورد حمایت آنها با محکومیت اقتصادی روانه زندان شدند، اما هیچ اصلاح‌طلبی در میان متهمان اقتصادی آن روزها نبود و هنوز هم نیست!