روزنامه همدلی
1398/01/17
جمشید مشایخی در آغازین روزهای سال 98 به داوود رشیدی و عزتالله انتظامی پیوست مرگ بزرگ سوم
همدلی| گروه فرهنگ و هنر- مهدی فیضیصفت: اولش خیلیها فکر کردند دروغِ سیزده است، مثل هزار شوخی بیمزه دیگر اما نه دروغ بود و نه شوخی. فرزندانش در صفحه اینستاگرامِ پدر نوشتند: «پدر ما ساعت ٩ شب امشب ١٣/فروردین/١٣٩٨ در نهایت آرامش به سفر ابدی رفت، تشکر ویژه از همه عزیزانی که همواره به ایشان لطف و محبت داشتند. روح ایشان شاد و یادش گرامی باد. نادر، نغمه و سام مشایخی». چند ساعت بعدش هم خبر آخرین دیدار با «کمالالملک سینما» را گذاشتند در صفحه و احتمالا واپسین پستِ صفحه مجازیِ پدر را: «میشود غبار تنم/ خوشا دمی که از آن چهره پرده بر فکنم. آمد اما، آن روزی که هرگز در باورمان به آن نمی اندیشیدیم. در مقابل خواست الهی تسلیم هستیم و با آرزوی آرامش ابدی برای پدرمان، وعدهی آخرین دیدارمان جهت بدرقه به خانه ابدی روز شنبه ١٧ فروردین ساعت٩:٣٠ از مقابل تالار وحدت به سمت بهشت زهرا قطعه هنرمندان. نادر، نغمه و سام مشایخی.»شوخی با مرگ
حالا سه تن از پنج بزرگِ سینما رفتهاند. مانده محمدعلی کشاورز و علی نصیریان. انگار خیالِ شایعهسازان و شایعه راحت شد. اگر فقط نامِ جمشید مشایخی را در گوگل جست و جو کنید و صفحه ها را ورق بزنید، خبر درگذشتِ او با تاریخ های مختلف از چندین سال پیش تاکنون از مقابل چشمانتان عبور می کند، شاید به همین خاطر بود خبر مرگِ واقعیاش، خیلی غافلگیرمان نکرد. جمشید مشایخی زاده ۶ آذر سال ۱۳۱۳ تهران، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران و برگزیده ششمین دوره همایش چهرههای ماندگار و دارای نشان درجه یک فرهنگ و هنر بود. یکی از تماشاخانههای تئاتر خاوران تهران را به نامش زده اند و عضو کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران هم استقبال کرده از نامگذاری خیابانی به یادِ جمشید مشایخی.
یکی از پنج تن
نقشِ ماندگار کم ندارد، اما انگار همیشه با موی سپید در ذهن ها نقش بسته. حتی وقتی 50 سال پیش در «قیصر»، بازی کرد، خانداییِ پیر و سن و سال دارِ خانواده بود، آن هم وقتی بهروز وثوقی که امروز 81 سال دارد، جوانِ اول فیلم محسوب میشد! آرام بود و بی حاشیه. یکی از 5 بزرگ یا به قول پرویز پرستویی «پنج تنِ سینمای ایران» به شمار میرفت. رکورددار دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فیلم فجر، وقتی چهارمین سیمرغش را در بهمن 94 از جشنواره سیوچهارم برای فیلم «بادیگارد» گرفت، تقدیمش کرد به پنج بزرگِ سینما و یکی، یکی به منزلشان رفت. از آن جمع سایه سه غول دیگر بر سرِ سینما نیست، اول داوود رشیدی رفت، بعد عزتالله انتظامی و حالا هم جمشید مشایخی.
واکنش یاران دیرین
محمدعلی کشاورز در 88 سالگی در بستر افتاده اما هنوز هم حواسش جمع است، یادِ خاطرات گذشته را خوب به خاطر دارد. در سوگ مشایخی اشک ریخت و گفت: ««ما پنج نفر بودیم! پنج رفیق که در عرصه هنر همدیگر را جستیم. عمر رفاقتهایمان از شصت سال گذشته بود. میدانید شش دهه رفاقت یعنی چه؟ بسیار تلخ است که اعتراف کنم هر کدام از این هنرمندان که میروند، جایشان تا همیشه خالی میماند. سفرت بیخطر رفیق!»
نصیریان هم طاقت نیاورد و رفت به خانه رفیقِ دیرینش. فاصله سنیشان تنها دو ماه بود؛ از آذر تا بهمن 1313. همین دو ماه قبل در جشنواره سیوهفتم فیلم فجر، وقتی علی نصیریان نخستین سیمرغش را دریافت کرد، مشایخی به سختی از جایش بلند شد، دستش را گرفت و رسم رفاقت را بهجا آورد.
پایانِ یک ستاره
هنوز هم با موهای لختِ سفید، چشمان نافذ و صدای گیرایش در گوشه ای از قلب مردم سرزمینش جا خوش کرده، حتی اگر رضا عطاران را خطاب شدیدترین صحبت ها قرار دهد و انتقاد جنجالی کند از عزت الله انتظامی، حتی اگر در برنامه زنده، دست بندازد به چهره اسطورهای جهانپهلوان و از خودکشیِ «تختی» بگوید، حتی اگر عذرخواهیاش از لیونل مسی برای توهین های اینستاگرامی ایرانیان بعد از جام جهانی 2014 تا مدت ها سوژه کاربران فضای مجازی باشد و حتی اگر شوخی کنند با صحبت هایش بعد از انتخابات ریاست جمهوری که اگر روحانی انتخاب نمیشد، در ایران نمیماندم؛ روحانی انتخاب شد اما مشایخی دیگر در این دنیا نماند.
سایر اخبار این روزنامه
جمشید مشایخی در آغازین روزهای سال 98 به داوود رشیدی و عزتالله انتظامی پیوست مرگ بزرگ سوم
«همدلی» از سیل اخیر در کشور گزارش میدهد سیلیِ سیل
گلستان همچنان درآغوش سیل
گزارش «همدلی» از حواشی یک بلای طبیعی که خسارت 12 هزار میلیارد تومانی به همراه داشت
«همدلی» ناکارآمدیهای ناشی از تلفات جانی و مالی بلای طبیعی نوروز 98 را بررسی میکند
پیام نوروزی سیل98؛ در ایران هیچ چیزی مساله نیست
پیامهای مقام معظم رهبری به سیلزدگان استانهای گلستان و مازندران و فارس
سیلی طبیعت و سیلهای اجتماعی