اگر ما گشتیم او هم خواهد گرداند!

در آخرین ساعت های سال کهنه بر سر سفره هفت سین می نشینیم و با حلول سال جدید زبان به دعا و مناجات می گشاییم و از خدایی که دل ها و دیده ها در دست اراده اوست می خواهیم تا در سال نو حال و هوای ما و عزیزانمان را به نیکوترین حال و هوایی که ممکن است بگرداند. گشتن روزگار و تحول زمان، حال و هوای زمین را هم عوض می کند و با رسیدن بهار سیمای طبیعت نیز سبز و تازه می شود. در چنین تحول و تنوع رنگارنگ و باطراوتی چه حسرتی بر انسان خواهد ماند اگر از زمین و طبیعت کمتر باشد و با گشتن زمان نتواند خود را بگرداند و غبار کهنگی از دل بتکاند و خاک ماندگی از جان بروبد. حیف است که سال نو شود و زمان تغییر کند و طبیعت تازه و خوش باشد اما درون ما بوی عفونت و کهنگی کینه و حسادت و بدخواهی و نامهربانی بدهد.   اگر از خداوند می خواهیم که حال مان را بگرداند و در سال نو تقدیری مطلوب برای ما رقم بزند، باید نخست خودمان حرکتی بکنیم و گامی برداریم و از خودمان گشتن و شدنی و تغییر و تحولی نشان بدهیم که اگر ما گشتیم او هم خواهد گرداند. اگر بدی های دیگران در حق خود را ببخشاییم آن وقت خدا هم بدی های ما را خواهد بخشود. اگر بدبینی ها و سوء ظن های خود به دیگران را تغییر دهیم آن وقت خداوند نیز نگاه دیگران به ما را نیکو خواهد ساخت. اگر دل خود نسبت به دیگران را صاف و تازه کردیم آن وقت خدا هم محبت و مهر دل های دیگران را به سوی ما روانه خواهد کرد.