روزنامه آفتاب یزد
1397/12/21
انتخابات در کرهشمالی چگونه است؟
انتخابات پارلمانی کرهشمالی در حالی برگزار میشود که در آن صددرصد مردم حضور دارند و مشارکت درآن اجباری است، در هر حوزه تنها یک کاندیدا وجوددارد که کاندیدای معرفی شده حزب حاکم است و مردم باید به او رای بدهند، این در حالی است که مردم کرهشمالی بدون اعتراض به این روند انتخاباتی در کارناوالهای بعد از رای دادن شرکت کرده، شادی میکنند و اشک میریزندآفتاب یزد- گروه سیاسی: کارناوالهای رقص و پایکوبی زیر پرچم و بیرق رهبر کرهشمالی به پاست. کودکان با لباسهای سرخ مردم را به این کارناوال دعوت میکنند. گویی که رسمی است و سنتی قدیمی که سینه به سینه منتقل شده است تا امروز. رسمی که در آن زنان و بچگان و مردان در میادین خیابان باید به شادی اجباری بپردازند نام این سنت این است: «انتخابات مجمع عالی خلق کره !»
بعد از رای دادن باید به پاس این روز در خیابان به شکرانه داشتن «کیم جونگ اون» برقصند و اشک بریزند و خدای را به واسطه این نعمت شکر کنند.
شبیه به امپراتورهای ژاپن که مقدس بودند.
آنچه در دو روز گذشته در کرهشمالی به نمایش درآمد، اما فقط تزئینات شهری و ارج نهادن مقام «اون» نبود، بلکه صفهای طویل رای دادن را هم باید به آن اضافه کرد. صفهایی که فرصت خوبی برای مردمی نشان دادن رهبر کرهشمالی به شمار میآمد. اگرچه ظاهرا این انتخابات، انتخابات پارلمانی کره است اما این صفها ملاکی است برای مانور رسانه ای درجهت محبوب نشان دادن رهبر کرهشمالی.
مشارکت مردم در انتخابات پیشین که 5 سال قبل برگزار شده بود، 99.97 درصد بوده است که البته آن سه صدم درصد هم کسانی بودند که در زمان انتخابات یا در کشتیها و روی دریا شناورو مشغول به کار بودند یا خارج از کشور و امکان رای گیری نداشتهاند.
>روی اسم را خط نمیزنند
انتخابات پارلمانی کرهشمالی اما نکات قابل توجه دیگری هم دارد، حضور درآن اجباری است و یک وظیفه به شمار میآِید. از طرفی از هر حوزه فقط یک نفر در آن جا کاندیدا میشود و مردم هم برای انتخاب همان یک نفر باید پای صندوق رای بیاورند. در پای صندوق اما یک قلم است که گفته میشود اگر کسی نخواست میتواند آن را بردارد و روی اسم را خط بزند. اما هیچکس این کار را نمیکند (!) مردم باید به آن کاندیدا یا آری بگویند یا نه. با این تفاوت که نه گفتن آنها دردید عموم قرار میگیرد.
همه این کاندیداها نیز از طرف حزب حاکم کرهشمالی معرفی میشوند. نتیجه همه اینها آن میشود که همه نامزدها به صورت صددرصد انتخاب میشوند.
در این انتخابات، کرهشمالی به 686 حوزههای رایگیری تقسیم میشود.
جالب تر اینکه اگرچه دولت کرهشمالی هر 5 سال یک بار انتخابات پارلمانی را برگزار میکند اما اختیارات این پارلمان با نام رسمی "انجمن عالی مردمی" تشریفاتی است و اختیاراتی در زمینه قانونگذاری یا نظارت بر دولت ندارد. ولی هر شهروندی که بالای هفده سال دارد باید درآن انتخابات مشارکت کند.
رایدهندگان باید در سایه پیروی از حزب و حمایت از دولت جمهوری دموکراتیک مردمی کره و تمایل به مشارکت در تعیین سرنوشت با کمونیست تا نهایت، در رایگیری شرکت کنند.
>احزاب کره
حزب کارگران کرهشمالی (حزب حاکم) به رهبری "کیم جونگ اون" قدرت را در این کشور در دست دارد. اما پرسش اینجاست که اگر در کرهشمالی چیزی به نام حزب هم وجوددارد پس چگونه است که از هر حوزه تنها یک کاندیدای حزبی معرفی میشود.
اگرچه حزب کارگران کره حزب بنیادی کرهشمالی و بزرگترین حزب دارای نمایندگی در مجمع عالی خلق به شمار میآید اما برای حفظ ظاهر هم که شده دو حزب قانونی دیگر به نام حزب دموکراتیک اجتماعی کره" و حزب "چوندویست شونگدو" نیز در کره وجود دارند. دوحزبی که البته تنها روی کاغذ وجوددارند و سالهاست تحت ائتلافی با همان حزب حاکم هستند و اصطلاحا تشکیل جبهه دمکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری را دادهاند.
جالب اینکه سازمانهای دیگر عضو این جبهه سازمانهای اتحاد کودکان، لیگ جوانان سوسیالیست کیم ایل سونگ و لیگ دمکراتیک زنان کره و صلیب سرخ کره است.
امری که کمکی به این موضوع باشد تا بهطور تصنعی در نگاه شهروندان و خارجیها دموکراسی وجودداشته باشد، در حالیکه کمیته مرکزی حزب کارگران کره کل این تشکیلات جبهه ائتلافی را هدایت میکند. همان کمیته و حزبی که دبیر اول آن شخص کیم جونگ اون است. به عبارتی واضح تر باید گفت تمام اعضای پارلمان را جبهه دموکراتیک برای اتحاد مجدد سرزمین پدری تشکیل میدهد که ریاستش بر عهده اون است.
جبهه ای که ده اصل برای ایجاد یک سیستم ایدئولوژیک یکپارچه را سرلوحه کار خود قرار داده است، اما اگر نگاهی به این ده اصل بیندازیم خیلی بیشتر مفهوم حزب در کنگره و رقابتهای انتخاباتی را میتوان دریافت: «ما باید تماماندیشهها و تلاش خود را در پیروی از رهبر و رفیق بزرگمان قرار دهیم.ما باید با تمام وجودمان از رهبر و رفیق بزرگمان سپاسگزار باشیم.ما باید با تمام وجودمان به برتری رهبر و رفیق بزرگمان احترام بگذاریم.»
>نمونهای که در هیچ جایی نیست
مطمئنا این نمونه را در هیچ کشور کمونیستی دیگری نیز نمیتوان دید. همان طور که سخنگوی حزب حاکم کرهشمالی نیز در این باره میگوید: «کرهشمالی از دیگر کشورهای کمونیست، پیروی نمیکند.»
اما چگونه کرهشمالی چنین انتخاباتی را برگزار میکند و مردمش بی آنکه دست به انقلابی درراه دموکراسی بزنند، سر خم کرده و با پذیرش جو موجود پای صندوقهای رای میروند و ساختار موجود را تایید میکنند و حتی برای این وضعیت شاکرند.
>آموزش از کتابهای درسی
داوود هرمیداس باوند استاد حقوق بین الملل در این باره به آفتاب یزد میگوید: «نظام سیاسی کرهشمالی نظامی است که از همان کتابهای مدارس و دبستان همه با حالات گریه و خوشحالی دسته جمعی در آن آشنا میشوند. مردم از دبستان آموزش داده میشوند که به صورت منضبط و درعین حال با علاقه و عشق نسبت به نظام حاکم و رهبرانش برخورد کنند.»
او اضافه میکند:« سرنوشت مردم کرهشمالی بعد از پایان جنگ جهانی در پاره ای ازحوادث شبهه جنگ گذشته است و رهبرانش نیز نوعی حالت تقدس پیدا کردهاند.»
حرفهای هرمیداس باوند معنی اش این میشود که واقعا در کنار استبداد موجود در کشور خود این مردم نیز به این سبک و سیاق یا عادت کردهاند یا ایمان دارند و بیش از آنکه از روی اجبار چنین کنند از روی آنچه که با آن بزرگ شدهاند این چنین پای صندوق رای میآیند. نکته ای که او درباره اش اینگونه میگوید: «هرچند برخی از مردم این کشور به واسطه نظام حاکم ازکرهشمالی فرار میکنند اما اساسا این جامعه یک جامعه دیسیپلا نه است که از بچگی مردمانش را آموزش داده و جایگاه رهبرانشان را نشان دادهاند.»
وی در پاسخ به این سوال که چگونه درهر 686حوزه کرهشمالی فقط یک نفر کاندیدا میشود میگوید: «حزب تعیینکننده یک نامزد است و وقتی حزب کمونیست تنها دراین حالت نقش تعیینکننده دارد این اتفاق میافتد. در غیاب باقی احزاب تنها این حزب وجود دارد و آن کاندیدا را انتخاب میکند.»
او پیرامون حضور 99.97 درصدی مردم در پای صندوقهای رای هم میگوید: « به هر حال قانون این است که مردم باید در این انتخابات حضور داشته باشند و این امر اجباری است اما اگر بنا به دلایلی این اتفاق نیفتد احتمالا معذوریتهایی در این باره داشتهاند.»
این استاد حقوق بین الملل در باره دوحزب دیگری که در کنار حزب کارگران کره مطرح میشود، واینکه چرا این دو نمیتوانند ابراز وجود مستقل داشته باشند میگوید: « این دوحزب زیر نظر و وابسته به حزب کمونیستند، بنابراین تعدد احزاب وجود ندارند که تصور کنیم این دو حزب باید مستقل باشند.»
از هرمیداس باوند این سوال را هم میپرسیم که چرا کرهشمالی معتقد است که با سایر کشورهای کمونیستی تفاوت دارد؟ میگوید: «علت اصلی این است که در زمان حکومت کمونیست بین شوروی و چین اختلاف بسیار شدیدی پدیدار شد. درآن زمان چینیها معتقد بودند که اولا سرزمینهایی که روسیه تزاری از چین گرفته حالا که هردو پایبند به نظرات مارکس و لنین هستند باید بازپس داده شود، از سویی شوروی باید کمک کند که چین دستیابی به تکنولوژی هسته ای داشته باشد و فراتر از آن برای دسترسی به سلاح هسته ای به این کشور کمک کند. از سویی چینیها معتقد بودند الگوی جهان سوم برای نظام سوسیالیستی باید الگوی چین باشد. این اختلافات شدید میان شوروی و چین باعث شد تا دراین میان کرهشمالی هم هسایه چین و هم همسایه روسیه است خط مشی جدا داشته و وابستگی به این و آن نداشته باشد. برخلاف آن زمان که ویتنام به نفع شوروی یا آلبانی به نفع چین گرایش پیدا کرده بود.»
>پیروی خطرناک
شاید زمانی که تصویر مردمان این کشور را در شبکههای اجتماعی می بینیم که در برابر مجسمه رهبرشان زانو میزنند و اشک میریزند، یا بادیدن کیم جونگ اون جوان، سر از پا نمیشناسند و گریه میکنند، یا مجری تلویزیونیشان با شورو هیجانی حماسی وار از وجنات رهبر میگوید، آنها را صرفا حاصل اغراق رسانه ای و نماد بسته یک کشور به نام کرهشمالی میدانستیم که ارتباطی با آحاد مردم آن ندارد. اما انتخابات مجمع عالی خلق کره بیانگر یک واژه بیشتر نیست؛ «استبداد».
بدان معنا که بخش عمدهای از مردم کرهشمالی به دور از آن اغراقهای رسانه ای و بی توجه به فضای بسته کشور برای «اون» به واسطه تربیتی که شدهاند و از روی ایمان قلبی اشک میریزند و هورا میکشند. شاید یک پیروی خطرناک و مسموم.
سایر اخبار این روزنامه
علی صوفی=وزیر تعاون دولت اصلاحات
علی تاجرنیا=فعال سیاسی اصلاح طلب
مرتضی مکی=کارشناس مسائل بین الملل
فتح اله دهقان = دانش آموخته جغرافیای سیاسی
سیاوش خداشناس = مدرس دانشگاه
رضا بژکول
هم آغوشی با حیوانات وحشی
انتخابات در کرهشمالی چگونه است؟
رئیسجمهور: ایران همواره خواستار عراقی امن، مستقل و توسعه یافته است
متهم دستگیر شد اما ابهامات برطرف نشد!
آجیل دزدی در چند استان!
مشاوره گرفتن تاج از کیروش
آیت الله رئیسی:
طرح آمریکا برای فروپاشی اقتصاد ایران شکست خورد
دامهای وارد شده چگونه صادر میشوند؟
مجاهدت در راه خدا با پاداش دنیایی قابل جبران نیست