وقت رفتن نیست، تو بمان!‌

اگر وقت مسابقه، نمی‌توان اسب‌ها را عوض کرد، وسط معرکه چی، عوض می‌کنند؟!
در شرایط کنونی که دشمن با جنگ روانی و اقتصادی انواع تحریم‌ها را بر کشور اعمال نموده است، جایی برای تلف کردن انرژی و خودزنی نیست! برای جنگ با دشمن باید یکصدا و با تمام قدرت ایستاد، نمی‌شود قسمتی از توان خود را صرف یک صدایی در داخل کرد و با نیمی از توان به جنگ دشمن رفت!
استعفای غیررسمی ظریف در شبکه‌های اجتماعی در کثری از ثانیه به یک ترند جهانی مبدل گشت. می‌گویند بزرگی آدم‌ها به میزان دلهره‌ای است که در غیاب آنها ایجاد می‌شود و شب‌های گذشته
یک جهان، خلا ظریف را احساس کرد. مردی که امروز به نمادی از صلح در جهان مبدل شده است. کسی که خشونت و افراطی‌گری


زورگویان عالم را با ظرافت هرچه
تمام تر در صحنه مذاکرات هسته‌ای به چالش
کشید. آری ظریف را در عالم دیپلماسی باید پیشران صلح قلمداد کرد، کسی که به آب و آتش زد تا رویای آرامش را بر چهره زخم‌خورده جهان متبلور سازد. آرامشی که چون موج دریا همیشه در تلاطم بود اما آشوب خشونت لحظه‌ای به آن امان نداد. مرد خندان عالم دیپلماسی این روزها چهره‌ای گرفته دارد و از دوست و دشمن حرف ها!
هزار دشمنم ار می‌کنند قصد هلاک گرم تو دوستی از دشمنان ندارم باک در روزگاری که ظریف مرد بر ویلچر نشسته ایرانی در مذاکرات هسته‌ای برابر کسانی که می‌خواستند ایران روی آرامش نبیند، ایستاد، فریادهایش عجب آرامشی داشت آن هنگام که بر سر آمریکایی‌ها داد زد که؛ هرگز یک ایرانی را تهدید نکنید! مادامی که بر سر خبرنگار ژاپنی فریاد می‌زند؛ برای دفاع از خود هرگز از کسی اجازه نمی‌گیریم!...و آن زمان که رقبا کم آوردند و دنبال بهانه بودند، چگونه با این حرکت آنها را مات کرد؛ نمی‌شود وسط مسابقه اسب‌ها را عوض کرد! حال اگر دیروز نمی‌شد وسط مسابقه اسب‌ها را عوض کرد، آیا امروز
در وسط معرکه می‌توان چنین کاری کرد! پس امروز روز رفتن نیست، رفیق!
جان کلام آنکه، #ظریف_می_ماند و استعفای غیر رسمی او آن هم در پست اینستاگرامی‌اش را نباید رسمی و تمام شده تلقی کرد بلکه این یک نوع درخواست کمک برای اجماع و یکسان‌سازی استراتژی در دستگاه دیپلماسی کشور است. چیزی که امروز بیش از پیش نیازمند آن هستیم این است که خروجی آنچه که از این دستگاه مهم به جهان مخابره می‌شود، فقط یک صدا باشد.