دلخوری آقای وزیر

در آخرین ساعت روز دوشنبه خبری شوکه‌کننده منتشر شد که بر جامعه ما اثر منفی گذاشت و خیلی از مردم و فعالین سیاسی را بهت زده کرد.دکتر محمد جواد ظریف که در عرصه بین‌المللی و دیپلماسی یکی از شناخته شده‌ترین و کارآمدترین دیپلمات‌ها‌ی ایرانی بود و به عنوان
وزیر امور خارجه ایران توانسته بود توافق برجام را پایه‌ریزی کند، از سمت خود استعفا داد. استعفای یکی از موثرترین افراد دولت حسن روحانی باعث خوشحالی و ناراحتی برخی در داخل و خارج از کشور شد. طبیعتا افرادی مثل نخست وزیر رژیم صهیونیستی که به دنبال برخورد نظامی با ایران هستند، از رفتن ظریف به عنوان فردی اهل مذاکره خوشحال می‌شوند. اما برخلاف نتانیاهو، تمام کسانی که دیپلماسی را می‌پسندند و از صلح حمایت می‌کنند از رفتن دکتر ظریف
ناراحت شدند.
در رابطه با چرایی این استعفا باید گفت که آقای ظریف با پدیده ای روبه‌رو شد که به عنوان رئیس دستگاه دیپلماسی کشور باید از آن باخبر می‌بود. بشار اسد رئیس جمهور سوریه بدون حضور دکتر ظریف با رئیس جمهور دیدار کرد. همچنین بی‌اطلاعی او به عنوان وزیر امور خارجه را نوعی بی اعتنایی به خود تلقی کرد و استعفا بهترین راهی بود که می‌توانست ناراحتی خود را از این مسائل نشان دهد. شاید هرکس دیگری هم


به جای دکتر ظریف می‌بود راهی جز کناره‌گیری مقابل خود نمی‌دید.
آقای ظریف در نزد دیپلمات‌ها‌ و مقامات خارجی بخصوص اروپایی‌ها‌ فردی شناخته شده است و توان اداره دستگاه دیپلماسی ایران را به صورت احسن دارد. متاسفانه ما در کشورمان فردی را به غیر از ایشان از این لحاظ نداریم و نبود دکتر ظریف مسلما ضربه سختی را به بدنه سیاست
خارجی ما وارد می‌کند.به نظر من در دولت فعلی آقای روحانی سه نفر حضور دارند که فارق از مسئولیتشان در دولت، در عرصه بین‌المللی هم در حوزه کاری خود شناخته شده اند. آقایان ظریف، اردکانیان و زنگنه سه وزیری در کابینه دکتر روحانی هستند که از اعتبار قابل توجهی در میان خارجیان برخوردار هستند.در واقع رئیس جمهور نباید به هیچ گونه با استعفای دکتر ظریف در شرایط فعلی موافقت کند و باید مشکلات وزیر امور خارجه را حل کند.
بازگشت آقای ظریف هم باید منوط به یکسری گشایش‌ها در کارها باشد و باید ایشان توان حل بعضی از مشکلات را از طریق کانال‌های دیگری به غیر از دولت را هم داشته باشد. یکی از مشکلات مهمی که در دستگاه سیاست خارجه ما وجود دارد عدم هماهنگی در میان برخی از بخش‌ها است و باید این مشکل هرچه زودتر حل شود. امیدوارم عاقبت این ماجرا هرچه که می‌شود دکتر ظریف دوباره به ساختمان وزارت خارجه ایران بازگردد، چراکه نبود ایشان ضربه سختی به دولت و نظام سیاسی ایران می‌زند. در هنگامی که دشمنان ما به دنبال بهانه برای ضربه‌زدن به کشور و ملت ما هستند، از دست‌دادن آقای ظریف اشتباهی جبران ناپذیر است و همانطور که در بالا گفتم، جایگزین کردن فردی به جای ایشان بسیار سخت و مشکل است.