مشهد بدون فرماندار حاشیه شهر بدون سازمان!

مجال بررسی دقیق نیست، اما شاید بتوان در کنار دیگر رکوردهای دولت تدبیر و امید، رکورد بیشترین تغییرات در فرمانداری مشهد را نیز دو دستی به وزیر محترم کشور به نمایندگی از هیئت دولت تقدیم کرد! چرا که در طول عمر پنج ساله دولت های یازدهم و دوازدهم، شهر مشهد با احتساب فرماندار آینده، شش فرماندار را به خود دیده است! به عبارت بهتر با یک حساب سرانگشتی می توان گفت که به طور میانگین عمر خدمت هر یک از فرمانداران مشهد در طول پنج سال گذشته حدود یک سال بوده است. مدت زمانی که به هیچ وجه یک مدیر نمی تواند در مجموعه تحت مدیریت خود، همه آن چه را که در ذهن دارد، پیاده کند. از این رو این جمله بی انصافی نیست اگر بگوییم دولت آقای روحانی در انتخاب فرماندار مشهد بی تدبیر بوده است.
در اثبات این بی تدبیری همین بس که در آخرین جابه جایی، پس از آن که حیدرخوش نیت دو ماه «سرپرست» فرمانداری مشهد بود، موهبتی جای نوروزیانی را گرفت که تنها پس از حدود 18 ماه، ساختمان فرمانداری را به مقصد استانداری ترک کرده بود، اما مدیریت موهبتی در فرمانداری مشهد تنها سه ماه دوام آورد و او آبان امسال به سیستان و بلوچستان رفت تا سکان استانداری این استان را به دست بگیرد و دوباره خوش نیت، سرپرست فرمانداری شد! به عبارت دیگر یعنی از 11 ماه امسال، شهر مشهد دو فرماندار داشته است و یک سرپرست در دو دوره مختلف زمانی!
اگر چه چراغ فرمانداری در این مدت توسط سرپرست روشن نگاه داشته شده و وظایف محوله انجام شده است، اما به طور قطع در هر پستی یک «سرپرست» فارغ از این که چه کسی باشد نمی تواند به اندازه مسئول اصلی، از قدرت و ضمانت اجرایی لازم برخوردار باشد. به خصوص آن که فرماندار، رئیس شورای تامین شهرستان است و در کنار وظایف مهمی از جمله امور شهرداری‌ و شورای شهر، نظارت بر احزاب و جلوگیری از فعالیت‌ های غیر قانونی را نیز بر عهده دارد، همچنین برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی در سال آینده با توجه به وظیفه نظارتی فرماندار بر روند انتخابات، از دیگر موضوعاتی است که ضرورت انتخاب هر چه سریع تر فرماندار مشهد را به خوبی مشخص می کند.اما در کنار همه وظایف که بین فرمانداران، به عنوان عالی ترین نماینده دولت در شهرستان ها مشترک است، فرماندار مشهد وظیفه خطیر دیگری در ستاد بازآفرینی بافت های فرسوده و حاشیه شهر دارد.
در آذر ماه 93 و پس از مدت ها مطالبه رسانه ای، ایجاد سازمان اجرایی حاشیه شهر مشهد مورد موافقت شورای امنیت کشور قرار گرفت و این «امید» در دل بیش از یک میلیون حاشیه نشین مشهد زنده شد که این «تدبیر» می تواند همه برنامه ها و طرح های سازمان ها و نهادهای مختلف برای توسعه حاشیه شهر مشهد را ساختارمند کند تا به صورت منظم پیگیری و عملیاتی شود.اما متاسفانه در طول چهار سال گذشته به دلیل پیگیری نکردن مسئولان استان و به خصوص شهرداری و شورای شهر در دوره جدید، این مهم به نتیجه نرسید.یکی از مهم ترین دلایل مدیران، برای پیگیری نکردن ایجاد سازمان اجرایی حاشیه شهر، وجود همین ستاد بازآفرینی پایدار شهری به ریاست فرماندار بود. خرداد ماه امسال، نوروزیان فرماندار وقت مشهد در جلسه شورای اداری شهرستان با تاکید بر نقش این ستاد، به دلیل آن چه «پرهیز از موازی کاری» خواند، به صراحت با تشکیل سازمان اجرایی حاشیه شهر مخالفت کرد. شورای شهر پنجم نیز به دنبال این استناد، پیگیری ایجاد سازمان حاشیه شهر را از دستور کار خود خارج کرد. اکنون شایسته است آقایان مسئول، به این سوال پاسخ دهند که ستاد بازآفرینی در شرایطی که هر سال فرماندار جدیدی ریاست آن را بر عهده دارد، چقدر توانسته است به موضوع مهم حاشیه شهر با دنیایی از مشکلاتش تمرکز کند؟ به طور مشخص، چه تعداد جلسه با همین دستور کار برگزار کرده است؟ چه تعداد طرح و برنامه را بررسی و چه تعداد مصوبه را عملیاتی کرده است؟
شاید برای گرفتن پاسخ این سوالات باید منتظر ششمین فرماندار مشهد باشیم، فرمانداری که حداکثر کمتر از دو سال برای اجرای طرح ها و برنامه های ستاد بازآفرینی وقت دارد، تازه اگر وزارت کشور در معرفی و انتصابش دست بجنباند!