ویژگی های بارز شخصیت حضرت ام البنین(س)

سیزدهم جمادی الثانی، یادآور روزی غم انگیز است؛ روزی که در آن مادری فداکار و بانویی با عظمت از تبار دلاوران به سوی معبود پر کشید. ام البنین، همسر امام علی(ع) بعد از عمری تلاش، شکیبایی و استقامت با اهدای چهار فرزند رشید به پیشگاه مولایش امام حسین(ع) با دلی مالامال از محبت و عشق، راهی دیار دوست شد. حجت الاسلام «علی اصغر تقوی»، مسئول موسسه فقهی حضرت جواد الائمه(ع) که چندین کتاب در حوزه سبک زندگی معصومین(ع) هم نوشته اند، در گفت و گویی با «زندگی سلام» از ویژگی های بارز این شخصیت برای مان می گویند.   شخصیتی ممتاز در میان زنان حضرت ام البنین(س)، شخصیتی است که در میان زنان عرب از جنبه های مختلف اخلاقی، معنوی، علمی و اجتماعی معروف و مشهور بوده است. از زمان حضور حضرت ام البنین(س) در این عالم خاکی تا به امروز، افراد زیادی درباره عظمت، صبر، علم، فضل، کمال، انسانیت و شخصیت حضرت ام البنین(س) قلم فرسایی کرده و سخن گفته اند. تقریبا تمام جهان عرب و شخصیت هایی که در زمینه زندگانی شیعیان و پیروان اهل بیت(ع) مطالعاتی داشته و دارند در برابر شخصیت این بانوی بزرگ سر تعظیم فرود آورده اند. مادری نیکو اولین و بارزترین ویژگی شخصیت حضرت ام البنین(س) از اسم آن بزرگوار مشخص می شود. او ام بنین است یعنی مادر فرزندان و برای خانم ها هیچ شخصیتی و هیچ مقام و عظمتی بالاتر از مادر بودن نیست. پیامبر اکرم(ص) وقتی می خواهند دختر بزرگوارشان را احترام کنند، او را فاطمه ام ابیها می خوانند و از طرف دیگر درباره شخصیت مادر می فرمایند « بهشت تحت اقدام و قدم های مادران است.» اگر خانمی بتواند در عالم نسوان، مادری را به کمال برساند و وظیفه مادری را به درستی انجام دهد به طور قطع یکی از بهترین زنان این عالم محسوب می شود و حضرت ام البنین(س) از نام مبارک شان پیداست که نیکو مادری بودند و در مادر بودن گوی سبقت را از دیگران ربودند. داشتن نگاهی جامع به مسائل اجتماعی نکته بارز دیگری که در زندگی و شخصیت حضرت ام البنین(س) به چشم می خورد، این است که ایشان یک شاعره عرب بود و اشعار فصیح و بلیغی از ایشان به جای مانده که قطعا شعرای عرب در برابر این بلاغت و فصاحت و نوع گفتار و نگاه آن بزرگ زن عرصه تاریخ به مسائل اجتماعی و سیاسی سر تعظیم فرود آورده اند. بعد از واقعه کربلا مردم ایشان را، ام البنین(س) یعنی مادر فرزندان خطاب می کردند و اشعار بسیار زیبایی از آن بزرگوار باقی مانده که در آن ها هم نگاه سیاسی، هم نگاه اجتماعی و هم نگاه ولایتی و ارادت به اهل بیت(ع) را نشان داده است. اسوه صبر و بردباری نکته دیگری که در شخصیت این بانوی بزرگ و بی بدیل بعد از معصومان در عالم هستی می شود سراغ گرفت، روحیه صبر و بردباری و حلم آن بزرگوار است. کمتر شخصیتی را داریم که درباره صبر و بردباری او به اندازه ام البنین(س) قلم فرسایی شده یا سخن گفته شده باشد. از زینب کبری (س) در واقعه کربلا که بگذریم، ام البنین(س) یکی از شاخص ترین اسوه های صبر است.  در تاریخ می گویند که وقتی «بشیر بن جزلم» خبر شهادت اصحاب امام حسین(ع) را به مدینه آورد، این بانوی بزرگ سر راه کاروان آمده بود. «بشیر» با دیدن ایشان می گوید: «فرزندانت به شهادت رسیدند». حضرت ام البنین(س) می گوید: «اگر چه دلم را شکستی و قلبم را پاره کردی اما از شهادت حسین(ع) برای من بگو.» امام باقر (ع) می فرمایند: «10 سال بعد از واقعه کربلا تا سال 69 هجری که به ارتحال آن بانوی بزرگ نزدیک می شویم و در آن سال رحلت کردند، تمام این ایام ایشان می آمد کنار بقیع. هم عزاداری می کرد و هم برای بیان حقایق، زنان را اطراف خودش جمع و از وقایع جانسوز کربلا پرده برداری می کرد.» صبوری و حلم در زندگی آن شخصیت بی بدیل آن قدر زیاد است که تقریبا بیشتر ائمه ای که بعد از ام البنین(س) در این عالم هستی زندگی کرده اند، از حلم و صبر آن بانو تعریف و توصیف کرده اند از جمله امام باقر(ع) و امام صادق(ع). توجه ویژه به ادب و عفاف نکته دیگری که در زندگی و شخصیت حضرت ام البنین(س) باید به آن توجه کرد، ادب و عفاف ام البنین(س) است. شخصیتی که عقیل به خواستگاری اش برای امام علی(ع) رفت. امیرالمومنین(ع) چون عقیل سرشناس مردم عرب بود و قبایل عرب را می شناخت، فرمودند: «برای من همسری انتخاب کن که فرزندانی شجاع از او به دنیا بیایند و بتوانند از دین و روش و منش دین نبوی حمایت و حراست کنند.» عقیل با شناختی که از قبایل عرب داشت، نگاهش به خانه فاطمه ام البنین(س) دوخته شد.